Διστακτικά μπήκα στo Κλειστό Π. Φαλήρου, στη «19η Art-Athina», την Παρασκευή. Πώς ανταποκρίνεσαι σε μια γιορτή της τέχνης, όταν τόσα δυσάρεστα συμβαίνουν γύρω μας; Ομως οι ενοχές διαλύθηκαν, καθώς ο χώρος λειτούργησε σαν μια αλληγορία. Το σκοτάδι, που επικρατούσε στον εξώστη, έδωσε τη θέση του στα φωτισμένα περίπτερα και στα πολύχρωμα τελάρα, που κατέλαβαν τον «αγωνιστικό χώρο».

Οχι, δεν ήταν μια «χαζοχαρούμενη» έκθεση. Και οι διαφορετικές τάσεις της σύγχρονης ζωγραφικής εκπροσωπήθηκαν και έργα με πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο υπήρχαν και η νέα γενιά των καλλιτεχνών έδωσε δυναμικά το «παρών». Χώρια τα ενδιαφέροντα αφιερώματα, όπως η τουρκική τέχνη με φεμινιστική ματιά, οι συλλογικές, ανεξάρτητες προσπάθειες από τις καλλιτεχνικές πλατφόρμες, η αναδρομή στην ιστορική γκαλερί «Ζυγός» κ.ά.

Η φετινή «Αrt-Athina» κέρδισε τις εντυπώσεις γι’ αυτό που είναι. Μια γιορτή της τέχνης, που δίνει ανάταση και διέξοδο από την καθημερινότητα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για φουάρ εμβέλειας, καθώς οι συμμετοχές από το εξωτερικό είναι περιορισμένες, το αγοραστικό ενδιαφέρον, λόγω της οικονομικής κρίσης, ελάχιστο, ενώ οι συλλέκτες -μετριούνται στα δάχτυλα- έχουν άλλα κανάλια επιλογής. Μπορούμε όμως να μιλάμε για μια εξωστρεφή διοργάνωση, που δίνει την ευκαιρία σε ένα ευρύτερο κοινό να ενημερωθεί και να επικοινωνήσει με τον ξεχωριστό μικρόκοσμο της τέχνης.

O θεσμός κρατάει την ποιότητά του και ο κόσμος τον έχει αγκαλιάσει. Κόντρα στον ανταγωνισμό των δημοτικών εκλογών, η προσέλευση ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων, περίπου 35.000 επισκέπτες προσήλθαν -πέρυσι καταμετρήθηκαν 30.000- δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στην «Αrt-Athina». Μόνο την Παρασκευή πέρασαν 8.000 άτομα κάθε ηλικίας, ενώ τα απογεύματα του Σαββατοκύριακου οι ουρές έφταναν μέχρι έξω.

Ασφαλώς υπάρχουν περιθώρια να προσελκύσει περισσότερο το νεανικό κοινό: με χάπενινγκ, με συνεργασίες με τις άλλες τέχνες, με εργαστήρια και, κυρίως, με χαμηλές τιμές (χαρακτικά, εκτυπώσεις κ.λπ.). Και του χρόνου, λοιπόν, με φρέσκες ιδέες.

Παρή Σπίνου