Του Μιχάλη Ψύλου
Η ριζοσπαστική Αριστερά, για πρώτη φορά στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μπορεί να αναδειχτεί τρίτη δύναμη στις ευρωεκλογές της Κυριακής. Σύμφωνα με την εταιρεία Pollwatch, η οποία συγκεντρώνει τις δημοσκοπικές έρευνες σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωμένης Αριστεράς (GUE – NGL) θα μπορούσε να αυξήσει τον αριθμό των ευρωβουλευτών της από 35 σε 50 έως 60, προσπερνώντας τους Φιλελεύθερους. Τα μεγαλύτερα κέρδη για τη ριζοσπαστική Αριστερά θα είναι στη Νότια Ευρώπη, με επικεφαλής την Ελλάδα, όπου όλες οι προβλέψεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο θα είναι πρώτο κόμμα, αλλά και με μεγάλη διαφορά από τη Ν.Δ., ανοίγοντας τον δρόμο για ένα ιστορικό γεγονός: για πρώτη φορά από το 1936 και τα Λαϊκά Μέτωπα, η πέραν της σοσιαλδημοκρατίας Αριστερά θα κληθεί να κυβερνήσει μια ευρωπαϊκή χώρα.
Επειτα από τέσσερα χρόνια μνημονιακής καταστροφής, το πολιτικό σκηνικό στη χώρα αλλάζει εκ βάθρων και για πάντα. Η ισχύς των κομμάτων που κυριάρχησαν κυβερνητικά στη μεταπολίτευση θα καταβαραθρωθεί. Η Ν.Δ. είχε πάρει το 2009 ποσοστό 32,3%, ενώ σήμερα ελπίζει να μην πέσει κάτω από το 20%, κάτι που δεν θα αποφύγει τελικά. Οσο για το ΠΑΣΟΚ; Στις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009 είχε πάρει 36,6%, ενώ τώρα θα θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία αν υπερβεί το 6%. Το πρόβλημα για την ελληνική Αριστερά είναι βέβαια ότι δεν ακουμπά στη «ράχη» ενός ισχυρού κοινωνικού κύματος, αποφασισμένου να στηρίξει την κυβέρνησή της στις κρίσιμες φάσεις που θα ακολουθήσουν. Οι πολίτες στην πλειοψηφία τους πείθονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, γιατί τα κυρίαρχα μέχρι πρόσφατα συστημικά κυβερνώντα κόμματα βλέπουν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους.
Στην Πορτογαλία αναμένεται να αναδειχτεί δεύτερη δύναμη -σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις- το Κομμουνιστικό Κόμμα, με ποσοστό 15,9%, ενώ το Μπλόκο της Αριστεράς θα πάρει το 10%. Στην Ισπανία, η Αριστερά θα αποσπάσει κοντά στο 12% των ψήφων (από 3,77% το 2009). Στην Ιταλία, επίσης, η Αριστερά θα διπλασιάσει τα ποσοστά της από 3,7% στο 7%. Στη Γαλλία, το Μέτωπο της Αριστεράς, στο οποίο μετέχει το Κομμουνιστικό Κόμμα, αναμένεται να κερδίσει οκτώ έδρες, τρεις περισσότερες από το 2009. Επιπρόσθετα, το Αριστερό Κόμμα του Ζαν Λικ Μελανσόν, ο οποίος είχε λάβει περίπου 4 εκατομμύρια ψήφους στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, αναμένεται να εκλέξει εννέα ή δέκα ευρωβουλευτές.
Πολιτικός σεισμός
Αναμφίβολα, οι Ευρωπαίοι πολίτες που θα ψηφίσουν την Αριστερά, δεν είναι επαναστάτες που θέλουν το σοσιαλιστικό ιδεώδες. Αλλά η Ιστορία έχει δείξει ότι οι μεγάλες κοσμογονικές αλλαγές ήταν συνήθως έργο συνηθισμένων ανθρώπων, οι οποίοι υπό κάποιες ξεχωριστές κοινωνικές συνθήκες μπορούν να κάνουν απίστευτα πράγματα. Ιστορικές ευκαιρίες σαν τη σημερινή έρχονται μια φορά στα πενήντα και πλέον χρόνια και η Αριστερά δεν πρέπει να την αφήσει να περάσει ανεκμετάλλευτη από τα χέρια της.
Οι ευρωεκλογές αναμένεται να συγκλονίσουν εκ θεμελίων όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Οι λαοί των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. είναι βαθύτατα δυσαρεστημένοι με την πολιτική λιτότητας που ασκούν οι Βρυξέλλες κατ’ εντολήν της Γερμανίας. Τεράστια τμήματα του πληθυσμού πολλών χωρών-μελών θα ψηφίσουν με τιμωρητική διάθεση. Το μεγάλο ζητούμενο είναι φυσικά προς ποια κατεύθυνση θα εκφραστεί η αυτή διάθεση των Ευρωπαίων.
Εκτός από την αναμενόμενη άνοδο της Αριστεράς, όμως, αναμένεται να προκληθεί πολιτικός σεισμός σε πολλές χώρες της Ε.Ε., λόγω της αύξησης της δύναμης των ακροδεξιών και ευρωσκεπτιστικών κομμάτων. Στη Βρετανία, το άγνωστο στο ευρύ κοινό Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ αναμένεται να βγει ακόμη και… πρώτο, στη χειρότερη περίπτωση δεύτερο. Το σύνθημά του είναι «Εξω η Βρετανία από την Ε.Ε.!».
Δημοσκοπικά, σαρώνει. Εκείνο που μετράει, όμως, είναι το ποσοστό που θα του δώσουν οι κάλπες. Στη Γαλλία, το επίσης ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν διεκδικεί την πρώτη ή τη δεύτερη θέση, με σύνθημα «Εξω η Γαλλία από το ευρώ!». Στην Ολλανδία, το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς διεκδικεί επίσης την πρώτη θέση, με σύνθημα «Εξω από την Ε.Ε. και την ευρωζώνη». Στην Ιταλία, τέλος, κατά του ευρώ τάσσονται πέντε ιταλικά κόμματα, με συνολικό ποσοστό περίπου… 60% των ψήφων! Οι εξελίξεις αυτές, αν μη τι άλλο, αντανακλούν την αυξανόμενη απόρριψη της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη.
