Λισαβόνα Του Θ. Ασημακόπουλου
Ολη τη χρονιά, δίκαια ή άδικα, η πολυδιαφημισμένη τριάδα της Ρεάλ Μαδρίτης είναι το… BBC. Ο Μπέιλ, ο Μπενζεμά και ο Ρονάλντο.
Παρότι οι δύο σκόραραν, το Τσάμπιονς Λιγκ βάφτηκε λευκό χάρη σε άλλους παίκτες: τον MVP του τελικού Ανχελ Ντι Μαρία, που ώρες ώρες έπαιζε μόνος του, τον καθοριστικό Σέρχιο Ράμος, που έστειλε το ματς στην παράταση, αλλά και τον Μαρσέλο, που μπήκε αλλαγή και άλλαξε τα δεδομένα.
Οι Ντι Μαρία – Μαρσέλο έκαναν εξαιρετικό διδυμάκι στην αριστερή πτέρυγα και το 80% των επιθέσεων της ομάδας τους στο δεύτερο μισό του ματς γίνονταν από εκεί.
Ο Αργεντινός ήταν εξαιρετικά κεφάτος και αυτό έγινε ουσία στο 110’ όταν σμπαράλιασε την άμυνα της Ατλέτικο και ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για το 2-1 του Μπέιλ.
Ο Μαρσέλο είχε πιο σύνθετο ρόλο: να παίζει κοντά στον Ντι Μαρία στην επίθεση και παράλληλα να γυρίζει στην άμυνα, αφού ήταν θεωρητικά το αριστερό μπακ. Τα κατάφερε όλα σε άψογο βαθμό και στο τέλος, μάλιστα, σκόραρε!
Ο Βραζιλιάνος ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής στα πανηγύρια. Μόλις έκανε το 3-1 έβγαλε τη φανέλα του, ενώ μετά το τέλος της αναμέτρησης, όταν όλοι οι συμπαίκτες του πανηγύριζαν παρέα, αυτός βρέθηκε μπροστά στους 30.000 οπαδούς της ομάδας του και χοροπηδούσε μόνος του.
Αφού μόχθησε να βάλει σε τάξη τον γιο του, που έκοβε βόλτες στο γρασίδι του «Ντα Λουζ», αμέσως μετά την απονομή οργάνωσε τα επινίκια. Παρέα με Ράμος, Πέπε, Κεντίρα και… Σία έκαναν ντου στην αίθουσα Τύπου την ώρα που μιλούσε ο Αντσελότι τραγουδώντας ένα από τα κλασικότερα τραγούδια των οπαδών της Ρεάλ («Como no te voy a querer si me hiciste campeόn de Europa» -Πώς να μη σε αγαπάω αφού με έκανες πρωταθλητή Ευρώπης)! Το ίδιο βιολί και στον διάδρομο των αποδυτηρίων. Τη συνέχεια σε πούλμαν και αεροπλάνο δεν την ξέρουμε, αλλά τη φανταζόμαστε…
Ολα τα παραπάνω δεν θα συνέβαιναν αν δεν υπήρχε ο Σέρχιο Ράμος. Πέρα από το γκολ της ισοφάρισης, απέδωσε άψογα αμυντικά, ενώ ήταν ο άνθρωπος από τον οποίον ξεκινούσαν όλες οι επιθέσεις της ομάδας του.
Οσο για τ’ αστέρια;
Ο Ρονάλντο ήταν χαμένος στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς. Οι επιλογές του ήταν κάκιστες και ο ίδιος λυτρώθηκε όταν σκόραρε με πέναλτι σε ένα ματς τελειωμένο. Ηταν τόσο έντονοι οι πανηγυρισμοί του, λες και έκανε το 2-1 κι όχι το 4-1. Οπως και να 'χει, αυτό ήταν το 17ο γκολ του στη φετινή διοργάνωση.
Ο Μπέιλ λίγο έλειψε να γίνει ο μοιραίος με τις δύο χαμένες ευκαιρίες στο 32’ και το 78’, αλλά τουλάχιστον έβαλε σωστά το κεφάλι του στη φάση που έδωσε προβάδισμα στη Ρεάλ Μ. Κι ας έδειχνε κατάκοπος σε όλο το έξτρα 30λεπτο.
Τέλος, ο Μπενζεμά ήταν απροπόνητος, ωσεί παρών στο γήπεδο και αποδοκιμάστηκε έντονα όταν αντικαταστάθηκε…
