Η παρουσία στελεχών της Κουμουνδούρου στη δίκη των 35 του ΠΑΜΕ ανοίγει χαραμάδες αισιοδιξίας για συνεννόηση των κομμάτων της Αριστεράς, όμως από την πλευρά του Περισσού κρατούν μάλλον αμυντική στάση
Του Φώτη Παπούλια
Η διακριτική παρουσία βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΑΔΑ και στην Ευελπίδων, όπου είχαν προσαχθεί τα 35 μέλη του ΠΑΜΕ μετά την κατάληψη του υπουργείου Εργασίας, ίσως να αποτυπώνει μακροπρόθεσμα αλλαγή στις σχέσεις των δύο κομμάτων της Αριστεράς.
Ο αισιόδοξος παρατηρητής των τεκταινόμενων θα μπορούσε να κάνει λόγο για μια «όσμωση έστω και προσωρινή των δύο κομμάτων». Αντίθετα, ο σκεπτικιστής θα έβλεπε μια προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ «να αντλήσει οφέλη και κυρίως να κερδίσει συναισθηματικά έναν… καλό λόγο από τον κόσμο του ΚΚΕ».
Η αλήθεια, όπως πάντα, «κρύβεται» κάπου στη μέση. Στελέχη του ΚΚΕ δεν έκρυβαν την έκπληξή τους από τη συμπεριφορά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι «δεν εμφανίσθηκαν για να αποκομίσουν οφέλη, εξέφρασαν με την παρουσία τους την κοινωνική τους αλληλεγγύη, χωρίς κραυγές και διάθεση να μας προκαλέσουν». Μάλιστα, δεν δίσταζαν να προβαίνουν σε συγκρίσεις, όχι με το απώτερο παρελθόν, για τη διαφορετική τακτική που είχε ακολουθήσει ο Περισσός, όταν δεν δίσταζε να «χρεώνει» κάθε ενέργεια του ΣΥΡΙΖΑ ως «χτύπημα στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα».
Απέναντι σε αυτές τις απόψεις, η ηγετική ομάδα και όσοι επιδιώκουν να «εκμεταλλευθούν» για εσωτερική κομματική κατανάλωση την κατάληψη, επιδιώκουν να κρατήσουν μια μάλλον αμυντική στάση. «Μη δίνουμε μεγαλύτερη σημασία από εκείνη που έχει το συγκεκριμένο γεγονός», σχολίαζαν την παρουσία των βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκοντας στο όνομα της «καθαρότητας» να υποβαθμίσουν την έστω συγκυριακή προσέγγιση των δύο χώρων.
«Δημιουργείται κλίμα διαφορετικής συμπεριφοράς», αποφαίνονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία μάλιστα δεν διακρίνονται και από τις καλύτερες διαθέσεις απέναντι στον Περισσό. Και στο ερώτημα αν δημιουργούνται έστω συνθήκες συνεννόησης μεταξύ των δύο χώρων, επισημαίνουν: «Δεν βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα, θα φανεί στο εγγύς μέλλον αν πρωτίστως στο κοινωνικό επίπεδο μπορέσουμε να βρούμε κοινό βηματισμό». Ουσιαστικά, πετάνε το «μπαλάκι» στην ηγεσία του ΚΚΕ, για την οποία επισημαίνουν ότι «ενδέχεται να θυσιάσει στον συνεδριακό βωμό ό,τι γίνεται στο κοινωνικό επίπεδο», αφού η μέχρι σήμερα πρακτική της αποδεικνύει ότι πρώτιστο μέλημα είναι να καταδεικνύει την «πρωτοπορία της», έστω και αυτή αμφισβητείται. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν την ελπίδα τους ότι «θα μπορούσε να βρεθεί ένας κοινός βηματισμός πολιτικός και κοινωνικός απέναντι στο μνημονιακό μπλοκ, ώστε έστω σε κοινωνικό επίπεδο να μην εμφανίζεται ότι η Αριστερά είναι διασπασμένη». Και όπως χαρακτηριστικά έλεγαν όσα στελέχη εξ αυτών βλέπουν θετικά τη «συνεννόηση των δύο χώρων», «ας συμφωνήσουμε να σώσουμε ό,τι ακόμα μπορεί να σωθεί στη χώρα, και μετά μπορούμε να διαφωνήσουμε για το πώς θα οικοδομήσουμε τον σοσιαλισμό».
Πάντως, το γεγονός ότι ο «Ριζοσπάστης» χθες αφιέρωσε μόλις μία αράδα, γράφοντας «ανακοινώσεις εξέδωσαν τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ζητώντας την απελευθέρωση των συλληφθέντων» μάλλον αποδεικνύει ότι τα χιόνια δύσκολα θα λιώσουν…
