Του Νικόλα Ζηργάνου
Τρία χρόνια μετά την ανατροπή του Χόσνι Μουμπάρακ, οι Αιγύπτιοι ψηφοφόροι πάνε χθες και σήμερα για έβδομη φορά στις κάλπες, μόνο που το αποτέλεσμα είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό. Η εκλογή του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων, στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, είναι προδιαγεγραμμένη, με μόνα αναπάντητα ερωτήματα το ποσοστό επιτυχίας -που αναμένεται να κινηθεί σύμφωνα με την εφημερίδα «Αλ Αχράμ» στο 75%- και το ποσοστό της αποχής.
Ο στρατηγός που ανέτρεψε με τα όπλα τον πρώτο Αδελφό Μουσουλμάνο πρόεδρο της Αιγύπτου, είχε απέναντί του ως αντίπαλο έναν διανοούμενο, βετεράνο της αντιπολίτευσης, τον αριστερό Νασεριστή, ακτιβιστή Χαμντίν Σαμπάχι. Ο 60χρονος ποιητής, συγγραφέας, δημοσιογράφος και υπέρμαχος του κοσμικού κράτους, Σαμπάχι, είναι συνηθισμένος στις αδύνατες να πραγματοποιηθούν αποστολές. Καταδικασμένος και φυλακισμένος 17 φορές στο παρελθόν, ήδη από την εποχή του Ανουάρ Σαντάτ, μαχητικός αντι-αμερικανός και εκ των πρωτεργατών της αιγυπτιακής εξέγερσης, ο και βουλευτής Σαμπάχι, είχε πάρει 25% στις περασμένες προεδρικές εκλογές με αντίπαλο τον Μόρσι, εκφράζοντας τους πόθους της κοσμικής αντιπολίτευσης και της μεσαίας τάξης για μια δημοκρατική Αίγυπτο.
Πιστός στις αρχές του, στάθηκε τα τελευταία 35 χρόνια με αξιοπρέπεια (που είναι και το όνομα του κόμματός του) απέναντι σε όλους τους μετά Νάσερ προέδρους της Αιγύπτου. Ομως, με την εξαίρεση του Μόρσι, όλοι οι πρόεδροι της πολυπληθέστερης αραβικής χώρας μετά την εκθρόνιση του βασιλιά το 1952, προέρχονται από τις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων. Οι απόγονοι των φαραώ έχουν εθιστεί στις ισχυρές προσωπικότητες που κατευθύνουν με αυταρχισμό και πυγμή τη φελούκα της εξουσίας στα νερά του Νείλου.
Οι προκλήσεις για τον νέο πρόεδρο θα είναι πολλές. Με την εκτός νόμου Μουσουλμανική Αδελφότητα χαρακτηρισμένη ως τρομοκρατική οργάνωση και τα μέλη της να καταδικάζονται σωρηδόν στα δικαστήρια εις θάνατον, με τη χερσόνησο του Σινά να έχει μεταβληθεί σε απέραντο πεδίο μάχης όπου αναμετρώνται ο στρατός με τους φονταμενταλιστές και τη χώρα να καταμετρά πέρυσι την πλέον πολύνεκρη χρονιά σε εποχή ειρήνης (με χιλιάδες θύματα), η Αίγυπτος έχει άμεση ανάγκη από συμφιλίωση και σταθερότητα. Ομως, εξίσου μεγάλες είναι οι προκλήσεις και στο μέτωπο της οικονομίας.
Ο προϋπολογισμός στηρίζεται χάρη στη βοήθεια που προσφέρουν απλόχερα στο Κάιρο -αν και με πολιτικά ανταλλάγματα- η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και το Κατάρ, η τουριστική βιομηχανία έχει καταρρεύσει και η νέα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί πως θα αρχίσει να περικόπτει τις κρατικές ενισχύσεις στην ενέργεια και σε βασικά τρόφιμα.
Αν ο στρατηγός Αλ Σίσι, ως πρόεδρος πλέον, μπορέσει να διαβεί με επιτυχία αυτές τις συμπληγάδες, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για να ξαναβρεί η Αίγυπτος την ηγετική της θέση στον αραβικό κόσμο. Διαφορετικά, ένας άλλος υποψήφιος είναι πιθανόν να ξαναβρεί μπροστά του τον συνήθη ύποπτο Σαμπάχι.
