Το ρεπορτάζ με τις πολυτελείς επενδύσεις που επιδιώκει το ΤΑΙΠΕΔ πουλώντας δημόσια και παρθένα γη και κυρίως ακτές και παραλίες ολοκληρώθηκε χθες στην «Εφ.Συν.». Συνολικά για 105.000 στρέμματα με σημαντικό ποσοστό προστατευόμενων περιοχών ανάμεσά τους πρόκειται να εισφέρουν, κατά δήλωση των εταιρειών, μερικά δισ. ευρώ στο δημόσιο ταμείο και χιλιάδες θέσεις εργασίας κυρίως εποχικές ή κατά το στάδιο των κατασκευών. Οι ήδη «καπαρωμένες» εκτάσεις για ξενοδοχεία και παραθεριστικές κατοικίες και τουριστικά χωριά (όλα πολυτελείας) υποτίθεται ότι θα έχουν συνολικό κόστος επένδυσης 5,7 δισ.

Εκλεκτικές συμπτώσεις

Τα χρήματα που αποτελούν το αντίτιμο ενοικίασης–αγοράς είναι μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες είναι ο προβλεπόμενος αριθμός νέος κλινών και δεκάδες τα γήπεδα γκολφ.

Εντελώς συμπτωματικά χθες οι εφημερίδες «Καθημερινή», «Εθνος» κ.ά. φιλοξενούσαν μεγάλα ρεπορτάζ για την αναμενόμενη τουριστική αύξηση και τα έσοδα που φιλοδοξεί να αποκομίσει από την αύξηση αυτή το Δημόσιο. Η «Καθημερινή», μάλιστα, έγραψε για την επιτακτική ανάγκη να αυξηθούν άμεσα οι ξενοδοχειακές μονάδες «υψηλών» κατηγοριών, να γίνει ελκυστικότερο το επενδυτικό περιβάλλον, ενώ προέβλεψε ότι οι διεθνείς όμιλοι που θα διαχειριστούν αυτές τις επενδύσεις θα συμβάλουν στην αύξηση του τουριστικού ρεύματος.

Σημείωνε, τέλος, την ανάγκη βελτίωσης των υπόλοιπων υποδομών που οφείλει να κατασκευάσει το Δημόσιο (προφανώς μέσω έργων της αυτοδιοίκησης) για να υποδεχτούν τις τουριστικές μονάδες και τους τουρίστες.

Μόλις την Κυριακή το «Πρώτο Θέμα» παρουσίαζε τους Ελληνες και ξένους επιχειρηματίες που θα επενδύσουν 4 δισ. στον τουρισμό, προβάλλοντας και τον εμίρη που με 6 εκατομμυριάκια θα κάνει «αγνώριστο» το νησάκι της Οξιάς.

Η κούρσα του ΤΑΙΠΕΔ με αρωγό το υπουργείο Τουρισμού είναι πραγματικά ξέφρενη. Ξέφρενος είναι και ο τρόπος που στον επενδυτικό βωμό θυσιάζονται αλόγιστα όλες οι πολύτιμες για τους πολίτες περιοχές (πάνω από 300) που αναδείξαμε. Δυστυχώς, για τα 4 ή 5 δισ. που θα επενδυθούν δεν υπολογίζονται από καμιά υπηρεσία τα κόστη σε δάση, σε ακτές, σε περιοχές προστατευόμενης φύσης, σε σπατάλη του υδάτινου πλούτου και της γεωργικής γης, ούτε και το κόστος των υποδομών που θα επιβαρύνει το Δημόσιο.

Σημαίες ευκαιρίας

Οσο για το πού θα πάνε τα περισσότερα χρήματα των επενδύσεων αυτών, κανείς δεν το γνωρίζει, ενώ οι μελέτες λένε ότι οι σύνθετες πολυεθνικές και μεγάλες τουριστικές επενδύσεις δύσκολα αποφέρουν και πάντως όχι πάνω από 10% κέρδη στα κράτη που τις υποδέχονται. Κάτι σαν ελληνόκτητα πλοία με σημαίες ευκαιρίας, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος. Οσο για τον ισχυρισμό ότι «το περιβάλλον το δανειζόμαστε από τα παιδιά μας» δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ακόμα μύθο που ζούμε στην Ελλάδα.

Α.Ψ.