Του Δημήτρη Σ. Φαναριώτη
Κάηκαν ζωντανές στην άθλια αποθήκη όπου διέμεναν, επειδή οι εργoδότες είχαν κλειδώσει την πόρτα! Πρόκειται για οκτώ εργάτριες στην πόλη Πασάι των Φιλιππίνων, οι οποίες κοιμούνταν, όταν λίγο πριν από τη μία τη νύχτα ξέσπασε πυρκαγιά με αποτέλεσμα να παγιδευτούν και να πεθάνουν από τους πυκνούς καπνούς. Εννέα ακόμη γυναίκες που βρίσκονταν στον ίδιο χώρο κατάφεραν να γλιτώσουν διαφεύγοντας από μια τρύπα στον τοίχο της αποθήκης που βρισκόταν στον δεύτερο όροφο και στη συνέχεια πήδηξαν στη στέγη ενός γειτονικού κτιρίου, όπως ανακοίνωσε αξιωματούχος της πυροσβεστικής στη Μανίλα.
Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της πυροσβεστικής, τα θύματα ήταν ηλικίας 19-25 ετών, ενώ συγκλονιστική είναι η περιγραφή που έδωσε μία από τις επιζήσασες στα τοπικά ΜΜΕ: «Αισθανόμασταν σαν τα ποντίκια στη φάκα. Παντού υπήρχαν πυκνοί καπνοί και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, πανικόβλητες, δεν μπορούσαμε να βρούμε τρόπο να διαφύγουμε. Ευτυχώς ανακαλύψαμε μια τρύπα στον τοίχο και αποδράσαμε από την κόλαση».
Πολίτες οι οποίοι διέμεναν στο διπλανό κτίριο ανέφεραν ότι άκουγαν τις κραυγές των παγιδευμένων γυναικών, ανήμποροι να τις βοηθήσουν γιατί η περίφραξη της αποθήκης ήταν πολύ ψηλή και δεν μπορούσαν να μπουν μέσα. Τόσο τα θύματα όσο και οι τραυματισμένες ήταν όλες νεαρές γυναίκες από την επαρχία οι οποίες είχαν έρθει στη πόλη προκειμένου να κερδίσουν χρήματα για τις οικογένειές τους. Αγνωστα παραμένουν μέχρι στιγμής τα αίτια της πυρκαγιάς, ενώ η αστυνομία συνέλαβε τον ιδιοκτήτη του κτιρίου με τις κατηγορίες του εμπορίου ανθρώπων και της εγκληματικής αμέλειας η οποία οδήγησε σε μαζικούς θανάτους, ενώ -εκτός των άλλων- το σύγχρονο κάτεργο δεν διέθετε άδεια λειτουργίας. Τελευταίο ανάλογο περιστατικό είχε σημειωθεί στις νότιες Φιλιππίνες το 2012, οπότε 17 εργάτες κάηκαν ζωντανοί, υπό ανάλογες συνθήκες σε παράνομη βιοτεχνία ενδυμάτων.
Το νέο τραγικό περιστατικό που έρχεται να προστεθεί σε ανάλογα δυστυχήματα που έχουν σημειωθεί όχι μόνο στις Φιλιππίνες αλλά και στο Πακιστάν και στην Ινδία καθώς και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπου το εργατικό δυναμικό αντιμετωπίζεται χειρότερα κι από τα ζώα, καταδεικνύει την αδήριτη ανάγκη να σταματήσει επιτέλους το φαινόμενο της άθλιας εκμετάλλευσης των εργαζομένων για ψίχουλα υπό άθλιες συνθήκες.
