Του Μπάμπη Μιχάλη
Ραγδαίες ανακατατάξεις στην παγκόσμια παραγωγή και το εμπόριο τροφίμων προκαλεί η προσπάθεια της Κίνας να διασφαλίσει τη διατροφή του τεράστιου πληθυσμού της στο μέλλον. Η πολυάνθρωπη χώρα βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια ιδιαίτερα σκληρή πραγματικότητα: για κάθε επιπρόσθετο κιλό σιταριού ή κρέατος που παράγεται στον πλανήτη, η Κίνα θα χρειαστεί περίπου τη μισή περίπου ποσότητα για να θρέψει τους πολίτες της. Οι φυσικοί της πόροι όμως δεν επαρκούν γι' αυτό. Μόλις το 9% της κινεζικής γης είναι αροτραίο, ενώ ακόμη μικρότερο είναι το ποσοστό των καθαρών υδάτων που μπορεί να αξιοποιηθεί για την παραγωγή τροφίμων. Οι παράγοντες αυτοί, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ζήτηση για πιο πλούσια σε πρωτεΐνες διατροφή από τα υψηλότερα στρώματα της κινεζικής κοινωνίας, καθιστούν αναπόφευκτη την αναζήτηση τροφής εκτός συνόρων.
Εξαγοράζουν συνεχώς
Ετσι, μια σειρά από μεγάλες εταιρείες της ηπειρωτικής Κίνας όσο και του Χονγκ Κονγκ επιδίδονται εδώ και καιρό σε μπαράζ εξαγορών και επενδύσεων στο εξωτερικό με στόχο τα τρόφιμα, τα ποτά και την αγροτική παραγωγή. Πέρυσι δαπανήθηκαν γι' αυτό τον σκοπό περί τα 13,3 δισ. δολάρια, τα περισσότερα εδώ και μια δεκαετία. Κορυφαία όλων ήταν η ύψους 7 δισ. δολαρίων συμφωνία εξαγοράς της αμερικανικής Smithfield Foods από τη Shuanghui International Holdings. Ηταν η μεγαλύτερη αγορά αμερικανικής εταιρείας από κινεζική και, όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσουν ακόμη περισσότερες «επιδρομές» για τη διασφάλιση κρέατος και δημητριακών.
Ο ρόλος της Cofco
Κορυφαίο ρόλο σ' αυτήν την πορεία επέκτασης διαδραματίζει η Cofco, η μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων της Κίνας που σήμερα είναι υπεύθυνη για το 90% των εισαγωγών σίτου στη χώρα. Πέρυσι η Cofco δαπάνησε 2,8 δισ. δολάρια προκειμένου να αποκτήσει πλειοψηφικά μερίδια στην ολλανδική εταιρεία εμπορίας Nidera και το τμήμα μεταποίησης τροφίμων της Noble.
Μέσω της πρώτης, η Cofco απέκτησε μια ισχυρή πλατφόρμα για την παραγωγή σιτηρών σε Βραζιλία, Αργεντινή και Κεντρική Ευρώπη, ενώ με τη δεύτερη σιλό σιτηρών στην Αργεντινή, εργοστάσια ζάχαρης στη Βραζιλία, βιομηχανίες παραγωγής και επεξεργασίες ελαίων στην Κίνα, την Ουκρανία και τη Νότια Αφρική.
Ετσι η Cofco καθίσταται πια ένας από τους σημαντικότερους εμπόρους αγροτικών προϊόντων στον πλανήτη, με ικανότητα παραγωγής σε διάφορα μέρη της υφηλίου. Σ' αυτήν την προσπάθεια διασφάλισης μιας αέναης ροής τροφίμων προς την Κίνα, η Cofco δεν είναι μόνη της.
Aνταγωνισμός
Συναντά ήδη έντονο ανταγωνισμό από τις δυτικές εταιρείες και πιο συγκεκριμένα από τις αμερικανικές Acher-Daniels-Midland, Bunge, Cargill και τη γαλλική Louis Dreyfus Holdings –γνωστές και από τα αρχικά τους ως ABCDs– που ελέγχουν σήμερα πάνω από το 70% του διεθνούς εμπορίου σιτηρών.
Τόσο αυτοί οι κολοσσοί όσο και πολλές άλλες ιδιωτικές εταιρείες εμπορίας τροφίμων και εκμετάλλευσης αγροτικής παραγωγής χτίζουν ήδη θυγατρικές και κόμβους επιχειρώντας τη δημιουργία τεράστιων αλυσίδων προσφοράς τροφίμων που θα συνδέουν τις τεράστιες μονοκαλλιέργειες των ΗΠΑ και της Αυστραλίας με τις πεινασμένες μεγαλουπόλεις της Κίνας.
