Του Γιάννη Ντεντόπουλου

Για ακόμη μία φορά επιβεβαιώθηκε πόσο ιδιαίτερα και ξεχωριστά είναι τα ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ. Τα μοναδικά ίσως στην Ευρώπη που η εξέλιξή τους δεν διαμορφώνεται από την ψυχολογία με την οποία οι δυο ομάδες φτάνουν στο γήπεδο. Αντίθετα, το κάθε φορά αποτέλεσμα το οδηγεί σε συμπεράσματα τα οποία ισχύουν μέχρι να… ξεκινήσει το επόμενο.

Αυτή είναι μια βασική ένδειξη που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με την «ψυχολογία» ως παράμετρο, για τον απλούστατο λόγο ότι μεταβάλλεται πανεύκολα, όχι μόνο από παιχνίδι σε παιχνίδι, ούτε από μέρα σε μέρα, αλλά από φάση σε φάση.

Αρα είναι πιο ουσιαστικό να χρησιμοποιούμε τον όρο «πνευματική δύναμη». Κι αυτή την πνευματική δύναμη ήταν που έχει δείξει κατ’ επανάληψη και επιβεβαίωσε χθες ο Παναθηναϊκός.

Ως πρωταθλητής ξέρει πώς γίνεται η δουλειά, γιατί το έχει ξανακάνει πολλές φορές στο πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν. Η πείρα που έχει ως κλαμπ αλλά και με βάση τις μονάδες που διαθέτει δεν χρειάζονται άλλη απόδειξη.

Αυτή την πνευματική δύναμη καλείται να αποδείξει ότι διαθέτει ο Ολυμπιακός, μετά από τέτοιο χαστούκι. Ειδικά αν το συνδυάσει με όσα έχουν συμβεί στη δική του πλευρά στο αντίστοιχο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.

Γιατί σε αγωνιστικό επίπεδο, τόσο στη διάρκεια της ευρωπαϊκής του πορείας όσο και στους τρεις τελικούς που έχουν προηγηθεί, έχουν δείξει ότι σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο έχει πολλά σημεία στα οποία υπερέχει.