Του Τάσου Σαραντή
Αυτό το καλοκαίρι, στα χρόνια προβλήματα που περιμένουν λύσεις και ενώ η οικονομική κρίση δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, ο μηχανισμός δασοπροστασίας της χώρας μας βρίσκεται αντιμέτωπος με το ίδιο το ελληνικό κράτος που φροντίζει να απαξιώσει τις δασικές εκτάσεις με τις νομοθετικές του πρωτοβουλίες οι οποίες δίνουν κίνητρο σε κάθε λογής εμπρηστές και καταπατητές.
Οπως καταγγέλλει το WWF, η κατάρτιση και κύρωση δασικών χαρτών, η οποία αποδεδειγμένα συμβάλλει στη μείωση του ποσοστού των εμπρησμών, καθυστερεί δραματικά. Στον αντίποδα, το ΥΠΕΚΑ με το σχέδιο νόμου με τίτλο «Δασικά οικοσυστήματα: Ορισμοί, μέτρα προστασίας, ανάπτυξης και διαχείρισης», το οποίο έδωσε σε διαβούλευση στα τέλη Σεπτεμβρίου 2013 και αναμένεται να επαναφέρει κάποια εκδοχή του εντός του Ιουνίου, επιχειρεί να διευρύνει τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις, να δώσει άφεση αμαρτιών σε περιπτώσεις παρανομιών και να κάνει πιο «ελαστική» την προστασία των δασικών εκτάσεων.
Και ενώ χαλαρώνει το νομικό πλαίσιο προστασίας των δασών, η αρχή που τα επιβλέπει και τα διαχειρίζεται, η Δασική Υπηρεσία, παραμένει υποστελεχωμένη, με τρομακτικές και χρόνιες διοικητικές και νομικές αγκυλώσεις, χωρίς τους απαραίτητους πόρους για την ουσιαστική λειτουργία της, με ανύπαρκτη πολιτική δασικής διαχείρισης. Ενώ μια σοβαρή πολιτική αειφορικής δασικής διαχείρισης θα προσέδιδε τους απαραίτητους πόρους στην Υπηρεσία για να λειτουργεί αξιοπρεπώς.
Παράλληλα, οι προστατευόμενες περιοχές του κοινοτικού δικτύου Natura 2000, δηλαδή οι περιοχές που φιλοξενούν τα πλέον μοναδικά, ευαίσθητα και πολύτιμα στοιχεία του φυσικού μας πλούτου, δεν προστατεύονται επαρκώς. Το 30% αυτών των περιοχών εποπτεύεται από τους φορείς διαχείρισης οι οποίοι δεν έχουν υποστηριχθεί ουσιαστικά από την Πολιτεία, με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν, ενώ το υπόλοιπο 70% παραμένει ορφανό από κάθε ουσιαστική προστασία και διαχείριση, καταγγέλλει το WWF.
«Η πολιτική πυροπροστασίας στη χώρα έχει αποκτήσει πλέον αντιφατικά στοιχεία. Από τη μια απουσιάζει η πολιτική βούληση έτσι ώστε να ολοκληρωθούν τα απολύτως απαραίτητα και αυτονόητα εργαλεία, όπως είναι οι δασικοί χάρτες και το δασολόγιο, για την ανάδειξη, την προστασία και τη μελλοντική διαχείριση του φυσικού κεφαλαίου της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε νομοσχέδια που υποβαθμίζουν τον φυσικό μας πλούτο και ουσιαστικά παρέχουν κίνητρο για τις δασικές πυρκαγιές.
»Από την άλλη έχει ανοίξει διάλογος για τη λειτουργική αναδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών, αλλά και για την οργάνωση του συστήματος προστατευόμενων περιοχών, που περιμένουμε να καταλήξει σε προτάσεις που θα βελτιώνουν το σύστημα διακυβέρνησης για το φυσικό περιβάλλον, αλλά θα περιλαμβάνουν και τη συντονισμένη δράση απέναντι στις δασικές πυρκαγιές», επισημαίνει η δρ Εύη Κορακάκη, υπεύθυνη δασικού προγράμματος του WWF Ελλάς.
