Του Πέτρου Μανταίου

Με τον πρωθυπουργό, 46 οι υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί στο νέο κυβερνητικό σχήμα∙ τέσσερις περισσότεροι από το προηγούμενο. Παλιά λέγανε και καμιά κουβέντα για «μικρό» και «ευέλικτο» υπουργικό συμβούλιο. Τώρα δεν νιώθουν καν την ανάγκη, έστω τυπικά, να αναφερθούν σε αριθμούς. Ισως είναι ειλικρινέστεροι. Σου λέει: είτε μικρό και ευέλικτο είτε μεγάλο και δύσκαμπτο είναι το κυβερνητικό σχήμα, την ίδια δουλειά θα κάνει και στις ίδιες ράγες, πάνω-κάτω, θα τσουλήσει. Τώρα, λέει, τους ενδιαφέρουν οι «ισορροπίες», που, ομολογώ, ουδέποτε τις κατάλαβα, καθ’ όσον το, κατ’ εμέ, διακριτικό γνώρισμα των κυβερνήσεων είναι, μάλλον, η… ανισορροπία.

Ενδεικτικά πάντως: Ο νέος υπουργός Οικονομικών (που το όνομά του μάλλον σε… ψητοπωλείο παραπέμπει: Ψητοπωλείο Γκίκας Χαρδούβελης και σία, διαθέτουμε και ντελίβερι) είναι και αυτός… παιδί του τραπεζικού σωλήνα. Η αντικατάσταση στο Υγείας του κ. Γεωργιάδη (πρώην ΛΑΟΣ) από τον κ. Βορίδη (πρώην ΛΑΟΣ) μάλλον σηματοδοτεί πως η δημόσια υγεία θα παραμείνει στον… γύψο∙ ίσως χρειαστεί και… αρθροσκοπική επέμβαση. Στο Παιδείας, η αντικατάσταση του (…σκασιάρχη) κ. Αρβανιτόπουλου από τον συλλέκτη… επιτυχιών κ. Λοβέρδο αποδεικνύει ότι παραμένει το δόγμα: την παιδεία παίζει. Ενώ αδυνατώ να σχολιάσω την ανάθεση του Εσωτερικών στον κ. Ντινόπουλο∙ άβυσσος αι ψυχαί των ανθρώπων∙ έτι περισσότερο των πρωθυπουργών.

Επέλεξα ως σημερινό τίτλο το «Μαύρος κι άραχλος» (άραχλος = αραχνιασμένος, ερειπωμένος, άθλιος, ελεεινός) και για τον ανασχηματισμό (μία από τα ίδια…). Αλλά, κυρίως, για εκείνο το άθλιο «μαύρο» στην ΕΡΤ –τη χειρότερη, κατά τη γνώμη μου, στιγμή της κυβέρνησης Σαμαρά– που σήμερα συμπληρώνει χρόνο κι εκείνο το, κατόπιν, αλγεινό λουκέτο-χειροπέδη που ταξίδεψε στα ερτζιανά όλου του κόσμου. Ετσι, σαν ελάχιστο μνημόσυνο στη γυναίκα μου, επί χρόνια εργαζόμενη στην ΕΡΤ, που μαζί –συντροφιά με τους εγγονούς μας– συμπαρασταθήκαμε ενεργά στους συναδέλφους μας, πέρσι τον Ιούνιο, στο προαύλιο του Ραδιομεγάρου.