Επιμ.: Β. Γεωργακοπούλου
«Ευχόμουν να ’ρθει πρώτο στις εκλογές το Εθνικό Μέτωπο. Πιστεύω ότι ο Ολάντ θα έπρεπε να κάνει τη Μαρίν Λεπέν πρωθυπουργό – το είπα ήδη στο ραδιόφωνο France Inter, αλλά το έκοψαν». Ναι, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ το λέει αυτό το… ανήκουστο σε μια από τις σπανιότατες συνεντεύξεις του. Δημοσιεύτηκε χθες στην εφημερίδα «Le Monde». O σκηνοθέτης ήταν πραγματικά χείμαρρος. Και το καλύτερο (ή χειρότερο) δεν μάσησε τα λόγια του. Είτε μιλούσε για πολιτική είτε για σινεμά.
Το θέμα της πρωθυπουργού Μαρίν Λεπέν απαιτούσε, φυσικά, εξηγήσεις. «Γιατί το λέτε αυτό;», τον ρωτούν οι έκπληκτοι δημοσιογράφοι της εφημερίδας. «Για να κινηθούν λίγο τα πράγματα. Για να φανεί ότι κινούνται, κι ας μην κινούνται πραγματικά (γέλια). Επιπλέον, ξεχνάμε ότι το Εθνικό Μέτωπο είχε δύο έδρες στο Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης. Εκείνη την εποχή ήταν μια παρακομμουνιστική οργάνωση, κι ας λεγόταν Εθνικό Μέτωπο». Οι συνομιλητές του παρατηρούν: «Μα, πρόκειται περί συνωνυμίας». Δεν βρίσκεις εύκολα άκρη με τον Γκοντάρ. Τονίζει ότι η συνωνυμία έχει πάντα ένα νόημα (ενδιαφέρεται και για τη γλωσσολογία). «Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου λέγεται Γιούνκερ», επιμένει. «Αυτό ήταν και το όνομα ενός γερμανικού βομβαρδιστικού (Junkers)». Εντάξει, η ειρωνεία του είναι σαφής.
Κι όταν οι δημοσιογράφοι επανέρχονται στο θέμα της ανόδου της Ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, «δεν είμαι μαζί τους», απαντά ο Γκοντάρ (ουφ). «Εδώ και καιρό ο Ζαν-Μαρί Λεπέν έχει ζητήσει να με ξαποστείλουν από τη Γαλλία. Απλώς θα μου άρεσε να κινηθούν λίγο τα πράγματα. Οι μεγάλοι νικητές των εκλογών ήταν αυτοί που απείχαν. Σ’ αυτούς ανήκω κι εγώ».
«Γιατί είμαστε ανίκανοι να κινηθούμε;», τον ρωτάνε. «Γιατί είμαστε ή πολύ γέροι ή πολύ νέοι. Δείτε αυτό το βραβείο που έδωσαν στις Κάνες σε μένα και στον Ξαβιέ Ντολάν, που ούτε τον ξέρω. Ενωσαν έναν γερο σκηνοθέτη που έκανε ένα νεανικό φιλμ και έναν νέο που έκανε ένα γερασμένο». Και τα καρφιά του, με την ευκαιρία της ερώτησης αν σκέφτεται να κάνει κι άλλη ταινία μετά το «Adieu au langage» πάνε κατευθείαν στον Ζιλ Ζακόμπ. «Ισως να μην κάνω, αλλά ίσως και να κάνω μικρές ταινίες, όπως το γράμμα (σ.σ.: σε βίντεο) που έστειλα στον Ζακόμπ. Ηταν προσωπικό, αλλά αποφάσισε να το δώσει στη δημοσιότητα. Και ούτε σκέφτηκε να μου απαντήσει. Ή δεν τον ενδιέφερε ή δεν το είδε».
Ερώτηση την ερώτηση φτάνουν στο τένις (θα ήθελε, λέει, να κινηματογραφήσει το Ρολάν Γκαρός) αλλά και το ποδόσφαιρο. Ωρα για λίγο ακόμα δηλητήριο. «Αυτό που θα κάνει ο Ντανί Κον-Μπεντίτ στη Βραζιλία είναι ένα μηδενικό. Ο κακόμοιρος ο Ντανί». Οι δημοσιογράφοι τον αντικρούουν. Μπορεί το ντοκιμαντέρ που θα γυρίσει ο Κον-Μπεντίτ στη διάρκεια του Μουντιάλ να έχει ενδιαφέρον. «Μα δεν μπορεί. Δεν έχει την ικανότητα να βλέπει. Εκανε τον Μάη του ’68, ήταν ο δημιουργός του. Μετά έγραφε «Ξεχάστε το ’68″ και πήγε στο Ευρωκοινοβούλιο. Και όταν η Ευρώπη, η δική του Ευρώπη, άρχισε να τα πηγαίνει άσχημα, εγκατέλειψε το πλοίο. Τι θλιβερό».
