Ναι, η Κατερίνα Στικούδη, μη «στραβώνετε». Του λαϊκοπόπ ρεπερτορίου και της πίστας, γνωστή φίρμα της παραλιακής. Αυτή ήταν όμως που έκανε το Σάββατο βράδυ τη διαφορά στο Athens Pride, στην Κλαυθμώνος. Ανέβηκε στη σκηνή και έγινε ο χαμός. Φορώντας τα εντελώς απαραίτητα (ελάχιστα, δηλαδή), με μπαλέτο από πίσω και τραγούδια (;) δικά της αλλά και διασκευές, ξεσήκωσε τα πλήθη, gay και λεσβίες, αλλά και αρκετούς straight, που όλοι τους είχαν δει τη φάση «gay pride» ως ένα τεράστιο, open air, πάρτι. Κι έτσι ήταν δηλαδή. Οπότε η Κατερίνα Στικούδη αλλά και η Φουρέιρα πιο μετά ταίριαζαν μια χαρά. Κάτι σαν τις ντίσκο βραδιές στα gay bar, από τα ελάχιστα εναπομείναντα πάρτι στα οποία δημιουργείται ακόμα πραγματικό κέφι.

Αντιθέτως, οι πάντοτε καλοί Minor Project με τις χατζιδακικές μελωδίες, όχι μόνο πέρασαν απαρατήρητοι, αλλά και οδήγησαν την πλατεία σε ένα ατελείωτο χασμουρητό. Η κάθε φάση θέλει και το δικό της σάουντρακ. Ας μην είμαστε και… ποιοτικοί καμιά φορά, δεν πειράζει. Θυμάμαι άλλωστε και σε ένα παλιότερο gay pride, πόσο κέφι είχε φτιάξει η Ελενα Παπαρίζου. Ετσι είναι αυτά, ειδάλλως θα βάζαμε την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών να έδινε μία μεγάλη συναυλία το Σάββατο βράδυ στην Κλαυθμώνος, να έβλεπες τους gay να γίνονται straight και τους straight να γίνονται gay, σε χρόνο dt.

Τα υπόλοιπα από το Athens Pride θα σας τα πει ο Δημήτρης Αγγελίδης στη σελίδα 44. Ηταν όντως μια μεγάλη γιορτή. Μία μόνο εικόνα θα σας μεταφέρω, που είδα κατηφορίζοντας περασμένα μεσάνυχτα προς το «Six Dogs» για το live των Closer (είπαμε, η κάθε φάση θέλει και το δικό της σάουντρακ). Δύο νεαρά κορίτσια, κουκλιά με μακριά μαλλιά, είχαν αποτραβηχτεί στην άκρη κι «έπαιζαν», ερωτοτροπούσαν, μεταξύ τους. Η μία πιο αεράτη, η άλλη πιο διστακτική. Τελικά ενέδωσε και η δεύτερη. Χάρμα ιδέσθαι. Μια βραδιά απόλυτης -ερωτικής και όχι μόνο- ελευθερίας. Αντε, ας γυρίσουμε τώρα στην άχρωμη καθημερινότητα…

Δημήτρης Κανελλόπουλος