Ο Αντι Γουόρχολ με την παρέα του στο Εργοστάσιο
To 1986, τη χρονιά που ο 50χρονος Ντένις Χόπερ έπαιξε στο «Blue Velvet», κυκλοφόρησε ένα λεύκωμα με φωτογραφίες του με τίτλο «Out of the Sixties». Πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Στον πρόλογο εξηγούσε λακωνικά πως φωτογράφιζε από τα 25 έως τα 31 του. «Ηταν η μόνη δημιουργική διέξοδος που είχα μέχρι τον “Ξένοιαστο καβαλάρη”. Εκτοτε δεν ξανάπιασα την κάμερα».
Ανήσυχος, ασυμβίβαστος αλλά και αυτοκαταστροφικός, ο Χόπερ ήταν εξόριστος σχεδόν μια δεκαετία από το Χόλιγουντ ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους. Τότε στράφηκε στη φωτογραφία από απελπισία, βρήκε ένα μέσο για να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς. Κατέγραψε με τον φακό του την ανήσυχη καλλιτεχνικά, πολιτικά και κοινωνικά δεκαετία του ‘60 στην Αμερική. «Ποτέ δεν έβγαλα ούτε ένα σεντ από αυτές τις φωτογραφίες. Μου κόστισαν, αλλά με κράτησαν ζωντανό», έχει πει.
Τώρα, η Royal Academy του Λονδίνου «ξεθάβει» 400 από τις 10.000 φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο γνωστός ηθοποιός με μαυρόασπρο φιλμ, σε φυσικό φως και τις παρουσιάζει στην έκθεση με τίτλο «Dennis Hopper: The Lost Album» (26 Ιουνίου έως 19 Οκτωβρίου). Πρόκειται για πορτρέτα συναδέλφων του, των νεαρών τότε Πολ Νιούμαν και Τζέιν Φόντα, καθώς και άλλων φίλων του, όπως ο φωτογράφος Εντ Ρούσα και ο ζωγράφος Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ. Φωτογράφισε τον Αντι Γουόρχολ και την παρέα του στο περίφημο «Εργοστάσιό» του στη Νέα Υόρκη το 1963, και ροκ σταρ -Μπράιαν Τζόουνς, Τζέιμς Μπράουν, Grateful Dead, Jefferson Airplane, Byrds- για το περιοδικό Vogue το 1965. Την ίδια χρονιά έκανε το εξώφυλλο για το άλμπουμ των Αϊκ και Τίνα Τάρνερ «River Deep-Mountain High».
Στις εικόνες του αιχμαλώτισε ακόμα τους Hell’s Angels, τα παιδιά των λουλουδιών, περαστικούς, εξεγερμένους στο Sunset Strip το 1967, διαδηλωτές για τα ατομικά δικαιώματα στην Αλαμπάμα το 1965. «Μέσα από τα μάτια του μπορώ να δω ένα οπτικό λεξικό της πόλης του Λος Αντζελες», έχει πει ο Εντ Ρούσα.
Η τότε σύζυγος του Χόπερ, ηθοποιός Μπρουκ Χέιγουορντ, τον είχε ενθαρρύνει αγοράζοντάς του μια Nikon για τα 25α γενέθλιά του. «Την είχε συνεχώς κρεμασμένη στον λαιμό του. Αποδείχτηκε ότι ήταν γεννημένος φωτογράφος, όπως και γεννημένος ηθοποιός», σύμφωνα με την ίδια. Ο Τζέιμς Ντιν όμως ήταν αυτός που πρώτος κέντρισε το ενδιαφέρον του για τη φωτογραφία. Είχαν γνωριστεί στα γυρίσματα τoυ «Eπαναστάτης χωρίς αιτία» και πρόσεξε την ικανότητά του στη σύνθεση εικόνων. «Ξέρω ότι κάποια μέρα θα σκηνοθετήσεις, γι’ αυτό μάθε να βγάζεις φωτογραφίες και χρησιμοποίησε το γεμάτο κάδρο», τον συμβούλεψε.
Οι φωτογραφίες της έκθεσης είχαν πρωτοπαρουσιαστεί το 1970 στο Fort Worth Art Centre Museum στο Τέξας. Εκτοτε είχαν χαθεί. Aνακαλύφθηκαν μετά τον θάνατο του Χόπερ, το 2010, τοποθετημένες σε σκονισμένα κουτιά, ανάμεσα στις αγαπημένες του συλλογές έργων τέχνης.
Παρή Σπίνου
