Μ. ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Boy George, καλλιτεχνικά, ήταν και παραμένει μέτριος. Κάποια εποχή έκανε ορισμένα πράγματα με τους Culture Club, αρχές της δεκαετίας του 1980, έκτοτε όμως εξαφανίστηκε. Κάτι τα drugs, κάτι η άστατη ζωή, κάτι η μόδα με την οποία ασχολήθηκε πιο εκτενώς, χάθηκε από τη μουσική. Οσο για τα προσωπικά του άλμπουμ, πέρασαν εντελώς απαρατήρητα. Εξ ου και ο λίγος κόσμος που μαζεύτηκε στη συναυλία του το Σάββατο βράδυ στην Τεχνόπολη, στο φεστιβάλ του «Εν Λευκώ 87,7». Μέτριος κι επί σκηνής. Γενικά το φεστιβάλ του «Εν Λευκώ» ήταν μέτριο. Καλό και τέλειο σε όλα τα άλλα, στα παρελκόμενα, όχι όμως σπουδαίο από μουσικής απόψεως. Του έλειπε δηλαδή το σημαντικότερο.

Δύο χιλιόμετρα πιο πέρα, στη Γεωπονική Σχολή, είχαμε ένα άλλο φεστιβάλ. Το «Resistance». Οχι αμιγώς μουσικό αυτό, αλλά πιο πολιτικό. Εκεί συγκεντρώθηκαν μιλιούνια κόσμου. Αλλά ήταν και διαφορετικά τα δεδομένα, πιο φθηνό εισιτήριο, πιο «λαϊκό» στη διοργάνωσή του, πιο μαζικό. Δεν τίθεται φυσικά θέμα σύγκρισης μεταξύ τους.

Δώστε όμως βάση σε μια ουσιώδη διαφορά: στο «Enlefko Festival» έβλεπες τον Boy George και άλλα ονόματα με 37 ευρώ, αν αγόραζες εισιτήριο στο ταμείο. Στο «Resistance» παρακολουθούσες την ίδια ώρα τους Nouvelle Vague από τη Γαλλία με εισιτήριο μόλις 5 ευρώ. Και με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον αντιστρόφως ανάλογο. Ποιοι είναι τώρα οι Nouvelle Vague και ποιος ο, συμπαθής κατά τ’ άλλα, Boy George.

Πήγαινες στο «Resistance», πέρναγες πιο καλά, σου έμεναν και 32 ευρώ να τα ξοδέψεις μέσα στο φεστιβάλ. Αφήστε δε τον χαμό που γινότανε στη λαϊκή σκηνή. Να βλέπεις δεκάδες νέους, πιτσιρικάδες, να χορεύουν νησιώτικα! Τους χάζευα και… χάζεψα. Κοίτα που «τη βρίσκουν» τελικά με την παράδοση… Ασε δε που ήταν και πολύ ερωτικό το «Resistance». Τόσα ωραία κορίτσια μαζεμένα και τόσα πολλά βλέμματα είχα καιρό να δω.

Δημήτρης Κανελλόπουλος