24/06/14 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Τα ψάρια βγήκαν στη στεριά

      Pin It

Πριν η Ανχέλικα Λίντελ έρθει αυτοπροσώπως στο Φεστιβάλ για να μας ταράξει με τον αδιαπραγμάτευτο μηδενισμό της παράστασης «Ο ουρανός πάνω στη γη», ένα άλλο, παλαιότερο έργο της με τον τίτλο «Και τα ψάρια βγήκαν να πολεμήσουν ενάντια στους ανθρώπους» προηγήθηκε στην Πειραιώς 260 κερδίζοντας τις εντυπώσεις για άλλους λόγους. Ηταν περισσότερο πολιτικό, κοινωνικό, επίκαιρο και εξαιρετικά οικείο ως θέμα στη χώρα μας. Το παρουσίασαν συνεργαζόμενες οι ομάδες Dot και Ατονάλ.

 

Σ’ αυτό η αιρετική συγγραφέας μιλάει για τους αλλεπάλληλους πνιγμούς των μεταναστών στη διάρκεια του απονενοημένου ταξιδιού τους από τη Β. Αφρική μέχρι τις ισπανικές ακτές, ανθρωπιστική τραγωδία που κατά καιρούς διαδραματίζεται και στα νερά του Αιγαίου. Η Λίντελ ως δραματουργικό όχημα επιλέγει έναν διάλογο-μονόλογο μεταξύ του ζεύγους Πουτάνα. Εκείνος μένει σιωπηλός, αλλά είναι κινητικότατος. Εκείνη, σουρεαλιστικά λαλίστατη, διατρανώνει σε όλους τους τόνους την ακατανόητη αλλά και φοβιστική για το μέλλον της λευκής ανθρωπότητας επέλαση αυτών των απρόσκλητων ανθρώπων στον πολιτισμό της ευρωπαϊκής επικράτειας.

 

Αν τα ψάρια, χορτασμένα από τα πτώματα των μαύρων, βγουν στη στεριά για να εκδικηθούν τους λευκούς; Παρούσα στη σκηνή και η συγγραφέας απαριθμώντας νούμερα πνιγμένων και αγνοούμενων τις τελευταίες δεκαετίες αλλά και διερωτώμενη σχετικά με τη θέση του καλλιτέχνη στο πολιτικό ζήτημα, αλλά κυρίως σε εκείνο της τέχνης.

 

Το κείμενο, ειρωνικό, σαρκαστικό, ποιητικό, γκροτέσκο φτάνει μέχρι τα άκρα. Αλλά μέχρι τα άκρα το οδηγεί με μαεστρία και η σκηνοθεσία. Χωρίς φόβο, αλλά και χωρίς υπερβολές ή εξυπνακισμούς, ακολουθεί τη φόρμα της γραφής του με σωστούς ρυθμούς, ωραία ευρήματα, αισθητικές και σκηνικές λύσεις. Ο Θέμελης Γλυνάτσης αφοσιώθηκε στην παράσταση. Τίποτα δεν έμοιαζε τυχαίο, αδούλευτο. Το σκηνικό (Αδριανός Ζαχαριάς), τα κοστούμια (Μαργαρίτα Δοσούλα), η μουσική (Silent Move), οι φωτισμοί (Μελίνα Μάσχα) και οι ερμηνείες (Σοφία Μαραθάκη, Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Νέστορας Κοψιδάς) ήταν όλα εναρμονισμένα με αυτό το αλληγορικό αλλά σημαίνον ωριαίο κείμενο.

 

Εφη Μαρίνου

 

Scroll to top