Της Ελλης Πάνου
«Συμβιβασμοί», υπεκφυγές, πα- ζάρια, εν κρυπτώ ανταλλάγματα, επιμελημένα… ατημέλητες αοριστίες, διφορούμενη γλώσσα… Με άλλα λόγια, άλλη μια σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. αρχίζει αύριο, η οποία, ως συνήθως, οδεύει σε μετωπική σύγκρουση μεταξύ των ισχυρών.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον φαίνεται ότι είναι ο πιο αδύναμος κρίκος στην «εξίσωση», έχοντας ποντάρει, μάλλον αφελώς, ότι όσα του είπαν κατ’ ιδίαν διάφοροι ομοϊδεάτες ομόλογοί του κατά της υποψηφιότητας του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα τα πουν και δημόσια. Το Λονδίνο νιώθει προδομένο και ετοιμάζει την αντεπίθεσή του. «Είναι ένα μάλλον παράξενο φαινόμενο, ακόμα και για την πολιτική αρένα, να λέει κάποιος τελείως διαφορετικά πράγματα στις ιδιωτικές συζητήσεις και άλλα δημοσίως», είπε με μεγάλη δόση πικρίας ο υπουργός των Οικονομικών Τζορτζ Οζμπορν, με τον υπουργό Εργασίας, Ντάνκαν Σμιθ, να κατονομάζει μάλιστα τους βασικούς «προδότες» σε συνέντευξή του στο BBC: «Μιλούσα με τον πρωθυπουργό Κάμερον -είπε ο Σμιθ- και μου είπε ότι ένα σωρό χώρες μοιράζονται τις απόψεις του, πιστεύουν ότι (ο Γιούνκερ) είναι ο λάθος άνθρωπος.
»Οι Ιταλοί το είπαν, πολλοί άλλοι το είπαν… Κατάλαβα ότι και οι Γερμανοί το είπαν. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα με την Ε.Ε. Εχει παγιδευτεί σ’ αυτή τη γελοία διαδικασία ότι επειδή πήραν μια απόφαση πριν από τις εκλογές, θα πρέπει για κάποιο λόγο να την υποστηρίξουν… Είμαι πολύ υπερήφανος για τον πρωθυπουργό…
Τα βρετανικά συμφέροντα
Ακόμα κι αν απομονώνεται από καιρού εις καιρόν, πιστεύω ότι οι Ευρωπαίοι νιώθουν σεβασμό για όποιον λέει την αλήθεια… Θα πάει εκεί σε αυτές τις πολύ δύσκολες διαπραγματεύσεις και θα δώσει μάχη για τα βρετανικά συμφέροντα».
Αυτά πάνω-κάτω φαίνεται ότι είπε ο Κάμερον και στον πρόεδρο της Ε.Ε., Χέρμαν Βαν Ρομπάι, που πήγε στο Λονδίνο για να τον μεταπείσει, να τον «γλυκάνει» με κάποιες υποχωρήσεις, να τον αποτρέψει από το να χρησιμοποιήσει το «ύστατο όπλο», όπως έγραφε χθες ο βρετανικός Τύπος. Κατ’ αρχήν αύριο το βράδυ, στο δείπνο των ηγετών που θα γίνει στην πόλη Υπρ του Βελγίου, στην πρώτη μεταξύ τους επίσημη συζήτηση για το «πρόβλημα Γιούνκερ», λέγεται ότι ο Κάμερον θα ζητήσει να διεξαχθεί ψηφοφορία για το θέμα, υποχρεώνοντας έτσι τους ομολόγους του να πάρουν ανοιχτά θέση, ένα χωρίς προηγούμενο βήμα αφού μέχρι τώρα το Συμβούλιο Κορυφής επέλεγε τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με «συναίνεση».
Η τακτική αυτή στόχο έχει να ξεμπροστιάσει την Ανγκελα Μέρκελ και τον Ιταλό πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, οι οποίοι, σύμφωνα με τα όσα αφήνει να διαρρεύσουν το Λονδίνο, στην πραγματικότητα μοιράζονται τις βρετανικές απόψεις και ανησυχίες για την υποψηφιότητα Γιούνκερ. Εάν -όπως είναι και το πιθανότερο- το «colpo grosso» αποτύχει και ο Κάμερον δεν καταφέρει να συμπαρασύρει κι άλλους στον ίδιο δρόμο, υπάρχει και η αποκαλούμενη «πυρηνική επιλογή»: ο σχετικά άγνωστος και σπανιότατα χρησιμοποιημένος «Συμβιβασμός του Λουξεμβούργου», γνωστός και ως η «βόμβα L». Είναι ένα μέτρο που υιοθετήθηκε το 1966 ως «όπλο έσχατης λύσης», για να ικανοποιηθούν τότε οι Γάλλοι που συνεχώς έχαναν τις ψηφοφορίες από συμμαχίες μικρότερων χωρών.
Ακραία κίνηση
Στην ουσία ο «Συμβιβασμός του Λουξεμβούργου» επιτρέπει σε μια χώρα να φρενάρει μια οποιαδήποτε απόφαση που θεωρεί ότι βλάπτει τα εθνικά της συμφέροντα. Εξαιρετικά ακραία η κίνηση -εάν την αποφασίσει ο Κάμερον- γι’ αυτό και ο Ρομπάι προσπαθεί κάτι να προσφέρει στο Λονδίνο για να γλυκάνει το χάπι. Για παράδειγμα, όπως έγραψε η εφημερίδα Guardian, στο σχέδιό του για την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η νέα Κομισιόν την επόμενη πενταετία φροντίζει να ταχθεί ευνοϊκά σε ένα θέμα δύσκολο για τον Κάμερον: τα επιδόματα των μεταναστών.
Στο κείμενο επισημαίνεται, χαρακτηριστικά, ότι «πρέπει να διασφαλιστεί η δίκαιη αντιμετώπιση και να διαφυλαχθεί η εμπιστοσύνη, προστατεύοντας το επίτευγμα της ελεύθερης μετακίνησης των Ευρωπαίων πολιτών από τις απάτες και τις καταχρήσεις…». Στο ίδιο θέμα, η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, οι Χριστιανοδημοκράτες, ζητούν να γίνονται διακρίσεις κατά των μη Ευρωπαίων στην αγορά εργασίας. «Οι χώρες-μέλη», αναφέρεται στην πολιτική πλατφόρμα τους, «θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην πρόσβαση των Ευρωπαίων πολιτών στην αγορά εργασίας». Ο Κάμερον κατά κάποιο τρόπο θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος, αν και μόνος, αφού, όπως φαίνεται, αύριο στην Υπρ θα έχει μόνο τον Ούγγρο πρωθυπουργό στο πλευρό του.
