Μοντέλο το οποίο θα επιτρέπει σε κράτη-μέλη της ευρωζώνης, τα οποία αντιμετωπίζουν προβλήματα, να αναδιαρθρώνουν τα χρέη τους προτείνει το γερμανικό οικονομικό ινστιτούτο ZEW.

Με την πρόταση αυτή, αναζωπυρώνεται η συζήτηση που δίχασε την κοινή γνώμη στην ευρωζώνη, για το πώς πρέπει να αντιμετωπισθεί το ζήτημα των ευρωπαϊκών χωρών που έχουν μεγάλο χρέος.

Το ZEW, ένας οργανισμός που δημοσιεύει ένα στενά παρακολουθούμενο δείκτη για την επιχειρηματική εμπιστοσύνη στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, επωφελείται απ' την ηρεμία που επικρατεί πλέον στην ευρωζώνη για να διατυπώσει μια ιδέα που είναι υπερβολικά ευαίσθητη για να είχε συζητηθεί κατά την κορύφωση της κρίσης.

«Πρέπει να φθάσουμε στην κατάσταση όπου η αναδιάρθρωση κρατικών ομολόγων δεν καταλήγει στην καταστροφή», δήλωσε προς δημοσιογράφους στη Φραγκφούρτη ο Κλέμενς Φιστ, επικεφαλής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Οικονομικής Έρευνας (ZEW) και πρόσθεσε πως «χρειαζόμαστε μια αξιόπιστη διαδικασία χρεοκοπίας».

Η ιδέα είναι πολύ φορτισμένη επειδή πολλοί εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι μια στάση πληρωμών από κάποια χώρα στη 18μελή ευρωζώνη θα έβλαπτε το ενιαίο νόμισμα. Οι επενδυτές ελπίζουν πως η ομάδα θα μείνει ενωμένη ώστε η μια χώρα να στηρίζει την άλλη στις δυσκολίες. Η εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θα επέτρεπε στις χώρες να χρεωκοπούν, θα συνέθλιβε αυτές τις ελπίδες.

Βάσει του σχεδίου, μια χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα ζητάει βοήθεια από το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητα.

Ο ΕΜΣ δίνει τότε στη χώρα προθεσμία τριών ετών για να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της. Αν αποτύχει, ο ΕΜΣ θα αρχίσει διαπραγματεύσεις με κατόχους των ομολόγων της χώρας, επιβάλλοντας απώλειες και μειώνοντας αυτό το συσσωρευμένο χρέος ως και στο 60% της οικονομικής παραγωγής της χώρας.

Ο Φιστ παραδέχθηκε πως, ενώ η αποκαλούμενη βιώσιμη διαδικασία χρεωκοπίας για κράτη θα ήταν πρακτική στην περίπτωση μικρών χωρών, θα ήταν δύσκολο να χρησιμοποιηθεί για μεγάλα κράτη όπως η Ιταλία.

efsyn.gr