Του Τάσου Σαραντή
Εξήντα με ενενήντα μέρες θα απαιτηθούν για την εν πλω καταστροφή των χημικού οπλοστασίου της Συρίας, σύμφωνα με τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων (OPCW), καθώς ολοκληρώνεται πλέον η διαδικασία μεταφοράς.
Αυτό ανακοινώθηκε σε συνέχεια της τηλεδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουνίου με τη συμμετοχή επιστημόνων και εκπροσώπων περιβαλλοντικών φορέων από διάφορες χώρες της Μεσογείου.
H υδρόλυση
Σύμφωνα με νέα επικοινωνία που είχε το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» με τον OPCW προχθές το απόγευμα (25/6), το δανέζικο φορτηγό πλοίο «Ark Futura» μεταφέρει αυτή τη στιγμή 700 τόνους χημικών προς το λιμάνι Gioia Tauro της Ιταλίας, όπου θα μεταφορτώσει στο «Cape Ray» τους 560 τόνους. Αμέσως μετά θα ξεκινήσει η διαδικασία της υδρόλυσης στα διεθνή ύδατα σε σημείο που μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα.
Το «Αρχιπέλαγος» αναμένει να του αποστείλει o OPCW τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της διαδικασίας υδρόλυσης, ενώ άλλα ερωτήματα που έχει θέσει ακόμα δεν έχουν απαντηθεί ικανοποιητικά.
«Δυστυχώς έως σήμερα η διεθνής κοινότητα θεωρεί ότι είναι αποδεκτό από τους λαούς της Μεσογείου να γίνει στις θάλασσές μας η εξαιρετικά επικίνδυνη εν πλω καταστροφή του χημικού οπλοστασίου» δηλώνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», Θοδωρής Τσιμπίδης.
«Ακόμα και στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη είχαμε άλλη μια αρνητική έκπληξη, όταν εκπρόσωποι κάποιων περιβαλλοντικών φορέων δήλωναν ως προτεραιότητα να καθησυχάσουν την κοινή γνώμη και όχι να αποτρέψουν μια πιθανή μη αναστρέψιμη καταστροφή. Είμαι σίγουρος ότι αν μια τέτοια επιχείρηση σχεδιαζόταν για τα διεθνή ύδατα κοντά στη Βρετανία ή την Ολλανδία, για παράδειγμα, θα υπήρχε καθολική αντίδραση. Στη γονατισμένη από την κρίση Μεσόγειο όμως, με εξαίρεση την κοινωνία της Κρήτης και κάποιες περιοχές της Πελοποννήσου αλλά και της Ιταλίας, δυστυχώς οι αντιδράσεις έως σήμερα είναι περιορισμένες. Μόνο μία καθολική κινητοποίηση πολιτών, περιβαλλοντικών και επιστημονικών φορέων, ΜΜΕ, αλλά και κυβερνήσεων θα μπορούσε να αποτρέψει, έστω και την τελευταία στιγμή, να μπει η Μεσόγειος σε τέτοιο αναίτιο και τεράστιο περιβαλλοντικό κίνδυνο!»
Από την πλευρά της, η Αναστασία Μήλιου, διευθύντρια έρευνας του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», που παρακολουθεί εξ αρχής το θέμα και συμμετείχε στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη, αναφέρει ότι «το όλο ζήτημα, εκτός των άλλων, θα δημιουργήσει κι ένα πολύ αρνητικό προηγούμενο, με κίνδυνο να χρησιμοποιείται πλέον η Μεσόγειος ως χώρος «επεξεργασίας» τοξικών χημικών, όπως προ δεκαετίες χρησιμοποιούνταν νησιά του Ειρηνικού ως χώροι πυρηνικών δοκιμών!»
