Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Φέρτε την εικόνα στον νου σας: σε συνέλευση της ΕΣΗΕΑ να είναι εκεί οι απολυμένοι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ και, ανάμεσά τους, να περιφέρεται ένας -συγκεκριμένος- συνάδελφός τους. Ποιος; Αυτός που υπέγραψε την απόλυσή τους! Ο Σίμος Κεδίκογλου, πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος. Επικίνδυνες αποστολές, έτσι; Ακόμα και ο… Τομ Κρουζ δεν θα το αποτολμούσε. Ο Σίμος ωστόσο είναι ατρόμητος. Δεν φοβάται. Γι’ αυτό και προχώρησε σε αίτηση, προσφυγή και αγωγή εναντίον της ΕΣΗΕΑ, ενάντια στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο, το οποίο αποφάσισε την οριστική διαγραφή του από τα μητρώα της Ενωσης. Και ζητάει να επιστρέψει στο σωματείο.
«Είμαι δημοσιογράφος»! Ετσι ξεκινάει την αγωγή του ο κ. Κεδίκογλου. Και μας απαριθμεί τις δημοσιογραφικές θέσεις από τις οποίες πέρασε. Εκανε τις «έκτακτες αποστολές» στην «Καθημερινή», ήταν πέντε χρόνια στην ΕΡΤ (την αμαρτωλή;), ήταν συνεργάτης του CNN (το CNN το ξέρει;), ήταν ραδιοφωνικός παραγωγός το 2003 στον «Profit 96.6», ένα ραδιόφωνο που ουδείς άκουγε και γι’ αυτό κι έκλεισε. Και, επίσης, ήταν αρθρογράφος στην εφημερίδα «Χώρα» του Γιώργου Τράγκα. Οχι, για το πέρασμά του από το Ciao ANT1 της Ρούλας Κορομηλά δεν λέει το παραμικρό στην αγωγή του. Θεωρεί λοιπόν ο κ. Κεδίκογλου την παραπομπή του στα πειθαρχικά όργανα και τη διαγραφή του «παράνομη απόφαση» και φυσικά ζητάει «επικουρικώς την ακύρωσή της».
Εξηγεί βέβαια πρώτα πως το κλείσιμο της ΕΡΤ αποτελούσε πολιτική επιλογή και απόφαση της κυβέρνησης. Κι επισημαίνει πως πρόκειται για μία νόμιμη και συνταγματική επιλογή, όπως ήδη δέχτηκε η ολομέλεια του ΣτΕ. Προσθέτει δε πως είχε «υποχρέωση και καθήκον κατά νόμο» να αναγνώσει στα ΜΜΕ τη «σχετική με την κατάργηση της ΕΡΤ απόφαση της κυβέρνησης». Αποφεύγει να πάρει θέση στην αγωγή του ωστόσο, αν συμφωνούσε με την επιλογή αυτή. Τον θυμόμαστε βέβαια να βγαίνει στο διαβόητο διάγγελμα με πόνο ψυχής, τον θυμόμαστε και στις μετέπειτα δηλώσεις του. Αλλά σημειώνει επίσης και το εξής καταπληκτικό ο κύριος Σίμος: «Ομως, όπως φαίνεται, στη χώρα που γεννήθηκε η τραγωδία, κάποιοι επιμένουν να προσωποποιούν τις πολιτικές διαφωνίες και να εκδικούνται τον άγγελο του μηνύματος, κατά τρόπο παράνομο κι επιεικώς απαράδεκτο για κάθε Δημοκράτη και Δημοσιογράφο». Τα κεφαλαία Δ είναι δικά του, παρακαλώ. Πιστεύει δε πως η ΕΣΗΕΑ στόχευσε ευθέως με την απόφασή της αυτή «στην πολιτική, ηθική αλλά και κυριολεκτικά φυσική μου εξόντωση».
Η αγωγή είναι πολυσέλιδη με τους δικηγόρους του κ. Κεδίκογλου να παραθέτουν τα επιχειρήματά τους για το άδικο και παράνομο της υποθέσεως. Τι ζητούν στο τέλος; «Αιτούμαι να αναγνωριστεί η ακυρότητα της ως άνω υπ’ αριθμόν- 3/2004 απόφασης του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της αντίδικης (σ.σ. της ΕΣΗΕΑ δηλαδή)… [ ]… να ακυρωθεί και να καταδικαστεί η αντίδικη στη δικαστική δαπάνη». Να του πληρώσει δηλαδή η ΕΣΗΕΑ και τα δικαστικά έξοδα. Να τον κάνουμε και επίτιμο μέλος αν είναι, γιατί όχι;
