Το κομμάτι που δημοσιεύθηκε στην Τρίτη 17 Δεκεμβρίου στη σελίδα 17 της «Προχθεσινής» προκάλεσε αίσθηση από την πρώτη στιγμή. Αν ο τίτλος «Πολιτική με χαμηλά λιπαρά» κέρδιζε το μάτι των αναγνωστών του πολιτικού ρεπορτάζ με την πρωτοτυπία του, το πεντάστηλο, τρισδιάστατο γράφημα, ακριβώς από κάτω, το αιχμαλώτιζε διαμιάς, φαντάζοντας ασυνήθιστα παραστατικό για τα δεδομένα του ελληνικού Τύπου.

Μπορούσες να μπανίσεις ευκρινώς να τρέχουν τα σάλια μισητών ή συμπαθέστερων ξένων ηγετών μπροστά σε πιάτα με πατέ συκώτι μοσχαριού και κεμπάπ πέρδικας γαρνιρισμένα με φρέσκο μπρικ και σπαράγγια ή άφθονη τρούφα. Κι έπειτα να ρεύονται διακριτικά πίνοντας φίνο «Ρίσλιγκ Καμπινέτ» του 1991 ή σαμπάνια «Μπαχάραχερ» του 1990.

Μαγνήτιζε επίσης η αριστερή στήλη, η οποία παρέμενε επιδεικτικά λευκή λες κι ήθελε να τονίσει ακόμα πιο πολύ τον ακατάλυτο γρίφο που, έτσι κι αλλιώς, δεν περνούσε απαρατήρητος: Του Νικάνορος Παπαθεοδωροκομουντορονικολουκόπουλου. Ο πολυμήχανος Πρώιος είχε μεγαλώσει το διάστιχο και το μέγεθος του γράμματος, αραιώνοντάς τα ταυτοχρόνως κατά 25%, ούτως ώστε η αλλόκοτη υπογραφή να απλώνεται σε τέσσερις ολόκληρες αράδες. Το ότι δεν συνοδευόταν έστω και από μία λέξη κειμένου καθιστούσε τη σελίδα έτι περαιτέρω νεωτερίζουσα και καινοτόμο.

Πρώτοι αντέδρασαν οι συντάκτες της εφημερίδας, αδυνατούντες να ερμηνεύσουν τα σημαινόμενα. «Είναι ανήκουστο να κοτσάρουμε φαρδύ – πλατύ ένα ανύπαρκτο και φαιδρό ονοματεπώνυμο πλασάροντάς το σαν πρωτοποριακή ειδησεογραφία» επαναλάμβαναν σε όλους τους τόνους στους απολιθωμένους υπεύθυνους των τμημάτων. Οι παλαιότεροι ζητούσαν εξηγήσεις από τον ίδιο τον Μπρη. «Δείτε το σαν ένα παιχνίδι» έλεγε εκείνος. «Σαν ένα πείραμα αυτοσαρκασμού των εντύπων και του δημοσιογραφικού λειτουργήματος». Ο αρχισυντάκτης είχε το χάρισμα να πείθει τους συνομιλητές του, τα επιχειρήματά του επί του προκειμένου, ωστόσο, δεν ικανοποιούσαν ούτε τον ίδιο. Και το σούσουρο εξακολουθούσε αμείωτο σε γραφεία και διαδρόμους καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Από νωρίς το πρωί έσπασε αυτόχρημα το τηλεφωνικό κέντρο, τόσο ώστε να κληθεί εσπευσμένα ο τηλεφωνητής της μεσημβρινής βάρδιας και λίγο αργότερα της μεταμεσονύκτιας. Το λογιστήριο κατέβαλε υπερωριακές αμοιβές για να ακούει τους παραξενεμένους αναγνώστες να σχολιάζουν την επίμαχη σελίδα. Ορισμένοι έδιναν συγχαρητήρια για το υπέροχο γράφημα, άλλοι αξίωναν να μπει το κείμενο την επομένη και όλοι ρωτούσαν εάν όντως υφίσταται δημοσιογράφος με όνομα μακροσκελές, σαν σιδηρόδρομος.

Κατόπιν πήραν φωτιά τα σόσιαλ μίντια. Τα μισά σάιτ αναδημοσίευσαν τη σελίδα. Ολόκληρο το φέισμπουκ παρέπεμπε σ' αυτήν ενώ χιλιάδες τουίτ πληροφορούσαν λακωνικά όποιον διαβάζει ελληνικά ανά τον πλανήτη: «Προχθεσινή, Νικάνωρ Παπαθεοδωροκομουντορονικολουκόπουλος».

Ο ίδιος φωτογράφιζε ακατάπαυστα ευτραφείς κυρίες με πολύχρωμα σάρι να νίβονται στα ιερά νερά του Γάγγη. Το πρωινό πούσι έκανε τις εικόνες ατμοσφαιρικές και μυστηριώδεις. Ανακατεμένες με άχυρα σβουνιές ξεραίνονταν στα ντουβάρια για να χρησιμεύσουν σαν προσάναμμα στις απογευματινές καύσεις νεκρών και στα δαιδαλώδη στενά του Μπενάρες απλωνόταν μια εξόφθαλμη εξαθλίωση. (Συνεχίζεται…)

Μετέωρος [email protected]