Ακόμη κι οι Παναθηναϊκοί δεν τον έκαναν μεγάλο τους είδωλο, προτιμώντας τον περαστικό Σισέ ή… κάποιον Λέτο!
Του Θ. Ασημακόπουλου
Ο Γιώργος Καραγκούνης δεν είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έβγαλε ποτέ η χώρα μας. Ούτε ο πιο χαρισματικός. Ομως, το όνομά του θα συζητιέται και θα ακούγεται και στις επόμενες γενιές… Δεν θέλω να χαρακτηριστώ ιερόσυλος, αλλά…
• Ο τρισμέγιστος μπαλαδόρος Μίμης Δομάζος δεν πήγε να παίξει στο μεγάλο ματς του 1969 με τη Ρουμανία όπου κρινόταν η πρόκριση στο Μουντιάλ του Μεξικού.
• Το είδωλο της νιότης μας, ο Δημήτρης Σαραβάκος, δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ και δύο μήνες μετά, ξαφνικά, «πετούσε» με τη φανέλα της ΑΕΚ.
• Ο Στέλιος Μανωλάς απειλούσε να μην παίξει με την Εθνική το 1994…
Ας σταματήσω τις συγκρίσεις, γιατί είναι ανώφελες. Ο Καραγκούνης δεν θα σκεφτόταν ποτέ κάτι τέτοιο. Να βάλει δηλαδή πάνω από την Εθνική την πάρτη του ή τον σύλλογό του. Βασικά, η μπάλα είναι η ίδια του η ζωή. Κι αυτή η «πόρνη», όπως τη λέμε πολλές φορές, πιστεύω ότι του το έχει ξεπληρώσει.
Ευτυχώς στη δική του περίπτωση ο δύσμοιρος, στενόμυαλος Ελληνας οπαδός κατάφερε να αλλάξει τη γνώμη του γι’ αυτόν με την τεράστια ψυχή και τα πολλά κιλά… καρύδια. Ας μη γελιόμαστε. Ολοι τον έλεγαν «Καρα-βούτα» όταν έπαιρνε ένα φάουλ. Τον κατηγορούσαν ότι παίζει με το κεφάλι κάτω, ότι δεν είναι εκφραστής του μοντέρνου ποδοσφαίρου και τέτοια ανόητα, «άμπαλα» που λέμε στη γλώσσα μας. Ποιος, ο Καραγκούνης που έπαιζε ώς τα 37 του στην Πρέμιερ Λιγκ.
Ακόμα και οι Παναθηναϊκοί έλεγαν κάτι τέτοια. Δεν τον έκαναν μεγάλο τους είδωλο την τελευταία 15ετία, προτιμώντας τον περαστικό Σισέ και… κάποιον Λέτο. Γιατί ο «παλαιολιθικός» Καραγκούνης, μωρέ, ήταν από τους κορυφαίους στο Μουντιάλ. Εχει παίξει στην καριέρα του κεντρικό χαφ, «δεκάρι», αριστερό εξτρέμ, δεξί χαφ και στα 36-37 έγινε στη Φούλαμ ακόμη και αμυντικό χαφ. Αυτός…
Ομως, τώρα, επιτέλους, η αποδοχή είναι μαζική και καθολική. Και θα αποδειχθεί, αν ο «Κάρα» αποφασίσει να συνεχίσει την καριέρα του στη χώρα μας. Θεωρώ πως θα αποθεωθεί σε κάθε ελληνικό γήπεδο που θα πατήσει το πόδι του. Ακόμα και στο «Καραϊσκάκης»… Γιατί, επίσης ποτέ δεν πρόσβαλε ή προκάλεσε αντίπαλο. Γκρίνιαζε σε διαιτητές. Ισως να έκανε και κανέναν μικρό τσαμπουκά. Οχι όμως λόγω ασέβειας προς τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, ή κάποιον άλλο, μα επειδή απλά δεν ήθελε να χάνει…
Οταν έπαιζε στην Μπενφίκα, οι «Αετοί» έψαχναν ένα γκολ μέσα στο «Ολντ Τράφορντ», για να περάσουν σε νοκ άουτ ματς του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Καραγκούνης είχε μπει αλλαγή και έπαιζε τη Γιουνάιτεντ μόνος του. Κάποια στιγμή κέρδισε ένα φάουλ έξω από την περιοχή. Πήγε να το εκτελέσει, αλλά ο Κριστιάνο Ρονάλντο τον παρεμπόδισε γιατί… ήξερε τι μπορούσε να συμβεί. «Fuck off, ρε», του είπε ο Γιώργαρος με μια μικρή σπρωξιά και λίγα δευτερόλεπτα μετά έστειλε την μπάλα σύριζα πάνω από το δοκάρι του Φαν Ντερ Σαρ… Η πρόκριση δεν ήρθε, παρά την προσπάθεια.
Ο «Κάρα» έχει συνεργαστεί στην καριέρα του με πάμπολλους προπονητές. Από τον Εκτορ Ραούλ Κούπερ, τον Μαντσίνι και τον Οτο Ρεχάγκελ, ώς τον Γιάννη Κυράστα, τον Ρόναλντ Κούμαν, τον Νίκο Νιόπλια. Κανένας δεν είχε παράπονο.
Μάλλον, λάθος. Υπήρξαν και δύο άτομα που τον είχαν υπό τις οδηγίες τους και τους… χαλούσε: ο Χενκ Τεν Κάτε και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα. Του ενός (αλήθεια πού να βρίσκεται αυτή η ψυχή τώρα;) του χαλούσε τα αποδυτήρια, λέει, όταν εμπεριστατωμένα ο Καραγκούνης είναι ο άνθρωπος που πολλές φορές είχε κρατήσει τις ισορροπίες και εμπνεύσει τους συμπαίκτες του. Τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στην Εθνική. Ο άλλος, ο Φερέιρα, δεν τον ήθελε γιατί ήταν -μάθαμε- αργός. Και τον άφησε ελεύθερο σε μια χρονιά που η ομάδα του Πορτογάλου τερμάτισε έκτη. Τη φανέλα φόρεσαν «παίκτες» σαν τον Καζιγιάμα, τον Εσπάρθα…
Το ταξίδι της Εθνικής τελείωσε για τον Γιώργο Καραγκούνη. Ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο και με την υπόλοιπη καριέρα του. Αν κι εδώ που τα λέμε, αυτός ο τρελός και παλαβός τύπος με την μπάλα, μπορεί άνετα να παίζει ώς τα 45 και βλέπουμε!
Ο άνθρωπος που αποθεώνει σύσσωμη η χώρα εδώ και μέρες, είναι απ’ αυτούς που θέλουν να ξέρουν όλα όσα γράφονται γι’ αυτόν. Διαβάζει τα πάντα. Ως την τελευταία «βούλα». Είναι το κουσούρι του, ρε παιδί μου.
Κι επειδή ξέρω πως (και) αυτό το κείμενο θα το διαβάσεις, Γιώργο, σ’ ευχαριστώ κι εγώ. Πάρα πολύ…
MEΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
1. ΤΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ
Καλοκαίρι 1999. Λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο, η Εθνική είχε κανονίσει κάτι… τελειωμένα φιλικά με το Ελ Σαλβαδόρ στην Καβάλα. Ο Βασίλης Δανιήλ κάλεσε πιτσιρικάδες. Ανάμεσά τους και τον Γιώργο Καραγκούνη. Επαιξε στις 20 Αυγούστου σε ένα αδιάφορο 3-0, με συμπαίκτες σαν τους Χατζηζήση, Δερμιτζάκη (μπακ του ΟΦΗ), Κυπαρίσση, Λιολίδη κ.ά. Οι περισσότεροι δεν ξανακλήθηκαν ποτέ. Ούτε και ο «Κάρα» για έναν χρόνο…
2. ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ
Χρειάστηκε να περάσουν 12 μήνες από την πρώτη του εμφάνιση για να ξανακληθεί στην Εθνική και 14 για να αγωνιστεί σε επίσημο αγώνα. Στις 7 Οκτωβρίου του 2000, δίναμε αγώνα στο ΟΑΚΑ με τη Φινλανδία. Ο 23χρονος μέσος του Παναθηναϊκού βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα και για 76 λεπτά συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη μας με 1-0.
3. ΤΟ ΠΡΩΤΟ… ΑΙΜΑ
Το ματς ήταν κρίσιμο, αλλά όχι για αγωνιστικούς λόγους. Παίζαμε πάλι με τη Φινλανδία, αυτή τη φορά εκτός έδρας, και ο Οτο Ρεχάγκελ έκανε το ντεμπούτο στον πάγκο μας. Ολοι ήθελαν να εντυπωσιάσουν τον νέο προπονητή. Ο Καραγκούνης τα κατάφερε καλύτερα σε σχέση με τους άλλους, αφού σημείωσε γκολ. Το πρώτο του με τη «γαλανόλευκη». Κανείς δεν το θυμάται σήμερα, διότι χάσαμε με 5-1.
4. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΚΠΛΗΞΗΣ
Ο υπογράφων βρισκόταν στο «ελληνικό» πέταλο του Ντραγκάο, στο εναρκτήριο ματς του Euro 2004 με την Πορτογαλία. Βλέποντας τον Καραγκούνη να ετοιμάζεται να σουτάρει έξω από την περιοχή στο πέμπτο λεπτό, αναφώνησε «Μα τι κάν… Γκοοοολ!». Από το πουθενά, η Εθνική μας προηγήθηκε με την «οβίδα» του 27χρονου «Κάρα» και άνοιξε τον δρόμο για μια επιτυχία που θα μνημονεύεται για πάντα…
5. ΤΟ ΜΑΤΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΑΙΞΕ ΠΟΤΕ…
…αλλά το έζησε. Αυτές οι καταραμένες κίτρινες κάρτες που φέρνουν τιμωρίες ακόμα και στους τελικούς, στέρησαν από τον Καραγκούνη τη συμμετοχή στον τελικό του Euro 2004. Σε τέσσερα ματς αγωνίστηκε στη διοργάνωση, πήρε κάρτα σε όλα! Από τη μία, χαρά και προσμονή για τη συμμετοχή της Εθνικής, από την άλλη, μια πίκρα που δεν είναι ο ίδιος μέσα στο γήπεδο. Εκατσε στον πάγκο και μόλις ο Μερκ σφύριξε τη λήξη, μπήκε πρώτος μέσα στο χορτάρι για να πανηγυρίσει. Λεπτομέρεια, ότι απαγορευόταν λόγω της τιμωρίας του. Καμία σημασία δεν είχε πια…
6. Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ
Το ματς με την Κροατία ήταν «τελικός» για την απευθείας πρόκριση στο Euro 2012. Θέλαμε μόνο νίκη για την πρωτιά. Δεν μας έκανε ούτε η ισοπαλία. Οι αντίπαλοι ήρθαν εδώ για το «Χ» και ώς το 70΄ τα κατάφερναν. Τότε κερδίσαμε ένα κόρνερ. Πήγε να το εκτελέσει ο Καραγκούνης. Ηταν κακό και οι Κροάτες έδιωξαν σε νέο κόρνερ. Το πήρε κι αυτό ο αρχηγός. Πάλι δεν ήταν καλό, αλλά ο Παπασταθόπουλος πήγε να απειλήσει. Κόπηκε. Η μπάλα έφτασε στα πόδια του Καραγκούνη, που είχε την τρίτη και φαρμακερή ευκαιρία. Η σέντρα με το αριστερό πήγε στην καρδιά της άμυνας και κατέληξε στον Σαμαρά, που με σουτ έκανε το 1-0. Λίγο μετά, με την ψυχολογία στα ύψη, το νέο κόρνερ του Γιώργου βρήκε κατευθείαν το κεφάλι του Γκέκα και η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα του Πλετίκοσα με συνοπτικές διαδικασίες. Σκορ 2-0 και check in για Βαρσοβία!
7. ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΟΙΧΙΣΕ
Στην πρεμιέρα της Πολωνίας, λοιπόν, όχι μόνο δεν πτοηθήκαμε από την κάκιστη εμφάνιση του πρώτου μέρους, αλλά ισορροπήσαμε, ισοφαρίσαμε με τον Σαλπιγγίδη και στο 69΄ μπορούσαμε να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή. Ο σκόρερ κέρδισε πέναλτι που ανέλαβε ο Καραγκούνης. Ο «κρύος» γκολκίπερ Τίτον, ο οποίος, μόλις είχε μπει αντί του Σέζνι που αποβλήθηκε, απέκρουσε και έτσι μείναμε στο 1-1. Πολλοί πίστεψαν πως εκεί χάθηκε η πρόκριση. Αμ δε…
8. Η ΡΕΒΑΝΣ
Αφού μεσολάβησε η ήττα από την Τσεχία, θέλαμε νίκη και μόνο νίκη κόντρα στους Ρώσους. Ο Καραγκούνης ήταν φτιαγμένος από αυτή την πρόκληση και το απέδειξε στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους. Μπήκε στην περιοχή από τα πλάγια, έπιασε ένα ξερό σουτ, το οποίο δεν μπόρεσε να εξουδετερώσει ο Ακινφέεφ και να το το 1-0! Στα μέσα του δευτέρου μέρους, ο 35χρονος χαφ δέχτηκε ένα σκληρό μαρκάρισμα στο κέντρο, που ο ρέφερι το θεώρησε «θέατρο». Του έδωσε κάρτα και έτσι έχασε τον προημιτελικό με τη Γερμανία…
9. ΤΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΤΟΥ ΑΓΕΡΑΣΤΟΥ
«Ελα, μωρέ, τώρα! Ο Καραγκούνης γέρασε και δεν αντέχει. Ας μην τον βάλει στα μπαράζ». Η ρεβάνς με τη Ρουμανία απαιτούσε ειδικό χειρισμό μετά τη νίκη με 3-1 στο «Καραϊσκάκης». Ο Σάντος έβαλε τον «Κάρα» σε ρόλο επιτελικού μέσου πίσω από τον Μήτρογλου και είδε (είδαμε) απίθανα πράγματα. Εναν παίκτη να τρέχει, να μαρκάρει και να πρεσάρει ασφυκτικά και να βγάζει μια ασίστ πάρε-βάλε στον Μήτρογλου για το γκολ που «σφράγισε» τα εισιτήρια για τη Βραζιλία.
10. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ
Ούτε στο Μουντιάλ που διανύουμε υπήρχε πολύς χώρος για τον Καραγκούνη στην ενδεκάδα. Κανείς δεν ήξερε αν θα άντεχε στον ρυθμό. Και πάλι διέψευσε τους πάντες. Αποκορύφωμα τα 120 λεπτά απέναντι στην Κόστα Ρίκα, όπου έτρεχε… έτρεχε… ακόμα τρέχει! Και δεν ήταν μόνο αυτό. Η απόδοσή του πάντα ήταν σε υψηλά επίπεδα και μάλιστα έφτασε μια ανάσα πριν από το γκολ. Αλλα ας όψεται το δοκάρι της Ακτής Ελεφαντοστού… Ο Γιώργος Καραγκούνης σταμάτησε από την Εθνική με το κεφάλι ψηλά. Υπάρχει όμως ένα «αλλά». Θα μπορούσαμε να τον καμαρώσουμε και σήμερα, απέναντι στους Ολλανδούς. Ετσι είναι η ζωή όμως…
Τα γκολ του Καραγκούνη με την Εθνική
5/9/2001 Ελσίνκι Φινλανδία-Ελλάδα 5-1 Προκριματικά Μουντιάλ
13/2/2002 Θεσσαλονίκη Ελλάδα – Σουηδία 2-2 Φιλικό
12/6/2004 Πόρτο Πορτογαλία – Ελλάδα 1-2 EURO 2004
30/3/2005 Αθήνα Ελλάδα – Αλβανία 2-0 Προκριματικά Μουντιάλ
26/3/2008 Ντίσελντορφ Ελλάδα – Πορτογαλία 2-1 Φιλικό
12/10/2010 Αθήνα Ελλάδα – Ισραήλ 2-1 Προκριματικά EURO
15/11/2011 Αλταχ Ελλάδα – Ρουμανία 1-3 Φιλικό
16/6/2012 Βαρσοβία Ελλάδα – Ρωσία 1-0 EURO 2012
15/10/2013 Αθήνα Ελλάδα – Λιχτενστάιν 2-0 Προκριματικά Μουντιάλ
