Nα πεθάνουμε τον θάνατο
«…Πρέπει να βρούμε ζωτικό χώρο, για την απελπισία μας, μόνο γι’ αυτόν τον στόχο, αξίζει να πεθάνουμε τον θάνατο…». «Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο». Το τελευταίο έργο του Γ. Σκούρτη, που θα παιχθεί, 22-23 Ιουλίου, στο Φεστιβάλ Αθηνών.
Η απελπισία να γίνει ελπίδα να πεθάνουμε τον θάνατο. Μόνη ελπίδα, η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην Ελλάδα, δεν είχαμε ευρωεκλογές, αλλά γενική πρόβα βουλευτικών. Είχαμε νίκη της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος της Δεξιάς, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Νίκη του Τσίπρα σε βάρος του Σαμαρά, που ισχυρίστηκε, ο ανόητος, πως ποτέ δεν χάνει από τον Τσίπρα. Αφήστε τον Βενιζέλο. Εχει πεθάνει και δεν του το λένε από φόβο, μη γίνει βρικόλακας. Χάσανε οι μνημονιακοί. Οχι το Μνημόνιο, ακόμα, ούτε το σατανικό σύστημα, με τα χίλια πρόσωπα και προσωπεία. Πότε Ελιά, πότε Ποτάμι, πότε Χρυσή Αυγή. Χρυσή Αυγή, μακρύ χέρι του συστήματος, παρακρατικό, συνέχεια της πάλαι ποτέ ΝΑΤΟϊκής «προβιάς» που έγινε κράτος και μπήκε και στη Βουλή, για να της δώσει τη χαριστική βολή, μαζί με την απαξίωσή της από τον κ. Σαμαρά. Και είχαμε και ανατροπή. Ηταν η Δεξιά «μπροστά» και ανατράπηκε από τον λαό, που έβαλε την Αριστερά «μπροστά», για πρώτη φορά. Ιστορική στιγμή. Καίρια στιγμή. Ωρα μηδέν; Ευλογία ή κατάρα; Ολα πια είναι στο χέρι της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, στο χέρι της κοινωνίας. Στο χέρι και του Τσίπρα. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου του ‘12, ο ΣΥΡΙΖΑ φρενάρισε ανατρεπτικά και έμεινε στάσιμος, με διαρροή ακόμη και προς τη Χρυσή Αυγή ενός αξιοσημείωτου ποσοστού νεολαίας, οργισμένης, ανιστόρητης και απαίδευτης. Μη γίνει και τώρα το ίδιο. Κάποιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιοτελείς, μικροπαραγοντίσκοι, λυσσασμένοι για να κερδίσουν, με κάθε τρόπο και μέσο, το προσωπικό τους στοίχημα, εις βάρος όλων των άλλων, έκαναν τη ζημιά τους. Αλλά και κάποιοι, αριστίνδην, γκλαμορόζοι, επίσης. Να ‘ρθουν όλοι, όλο και περισσότεροι, αλλά απλοί στρατιώτες με καθαρή καρδιά. Να ‘ρθουν όλοι αλλά το τιμόνι πάντα αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ κίνημα λαού, με πολλές φωνές στο ίδιο πάντα τραγούδι, της αριστερής ανατροπής του σάπιου συστήματος, με αληθινή δημοκρατία εντός του, για αληθινή δημοκρατία για την κοινωνία, με την κοινωνία. Οχι κυβέρνηση για την κυβέρνηση, άχρηστη για τον λαό κυβέρνηση. Δεν θα σταθεί έτσι κι αν σταθεί, με συντηρητικοποίηση της συνταγής, δεν θα ‘ναι αριστερή αλλά δεξιά. Δεν μιλάμε για έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα. Αλλά η νύχτα νύχτα και η μέρα μέρα. Το μερόνυχτο είναι σύμβαση, απλή μονάδα χρόνου, και η σύμβαση είναι ο εχθρός της Αριστεράς και της ανατροπής. Η Αριστερά Αριστερά και η Δεξιά Δεξιά. Φύση, πόλη, πολιτισμός, πολίτευμα, πολιτική, οικονομία, παιδεία, επιστήμη, καλλιτεχνία, τρόπος παραγωγής, τρόπος διάθεσης υλικών και πνευματικών προϊόντων. Ολοι, ίσο κόπο – ίση αμοιβή, ίση δυνατότητα δημιουργίας. Και ίση δυνατότητα σκόλης, διασκέδασης, ευτυχίας, χωρίς μονόπλευρη λιτότητα, με λιτό βίο για όλους, αξιοπρεπή και με σεβασμό στη φύση και στο καθαρό φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, με οξυγόνο στη φύση, και οξυγόνο στην κοινωνία, την αληθινή δημοκρατία. Αριστερός ανθρωπιστικός πολιτισμός. Δεξιός αντιανθρωπιστικός πολιτισμός. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε, κατασφάξτε εαυτούς και αλλήλους, -η Δεξιά- προς αφανισμό του ανθρώπου επί της Γης. Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και απελευθερώσατε εαυτούς και αλλήλους -η Αριστερά- προς διαιώνιση και προκοπή του ανθρώπου, στον πλανήτη. Ζωή, με όραμα, και όνειρο, για συνεχώς καλύτερη ζωή, ως ο μόνος ρεαλιστικός ρεαλισμός. Συνεχής επανάσταση κατά της συνεχούς αντεπανάστασης. Βρισκόμαστε σε ώρα μηδέν; Οι αντιφάσεις σε πλήρη όξυνση. Γλέζος, Κούνεβα, καθαρίστριες μαχήτριες κι άλλοι πολλοί μαχητές (σε αναμονή άλλοι, όπως άλλοι καθεύδουν στον καναπέ), ο ΣΥΡΙΖΑ που πάει να ριζώσει, από τη μια, Μπέος, θολά ποτάμια, ελιές και Χρυσή Αυγή, Μπαλτάκος, αποστασιακή εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας – προς μικρό εμφύλιο; (υπερβολή;) από την άλλη.
Θένε να μας κάνουν κοινωνία του ενός τρίτου. Το είκοσι τοις εκατό δεν πειράχτηκε, το ογδόντα πετάχτηκε ήδη στον Καιάδα, έτοιμο για την ελεύθερη γερμανική οικονομική ζώνη, με μισθούς και συντάξεις και περίθαλψη κι εργατικά δικαιώματα Κίνας.
Αντίσταση στη νεοφεουδαρχία της παγκοσμιοποίησης, με την ασύδοτη κίνηση του κεφαλαίου και τα νέα τείχη του αίσχους, για τους ανθρώπους. Χιλιάδες οι νεκροί, στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Χιλιάδες άνθρωποι φουντάρουν από τις ταράτσες, στην Ελλάδα. Μνημόνιο – αντιμνημόνιο σημαίνει τέλος στη μονόπλευρη λιτότητα. Τριάντα δύο εκατομμύρια άνθρωποι στη Γη κατέχουν 98,7 τρισ. δολ., άλλα 367 εκατομμύρια άνθρωποι κατέχουν άλλα 101,8 τρισ. δολ., πιο κάτω ένα δισ. άνθρωποι κατέχουν 7,3 τρισ. δολ. και πιο κάτω, στον πάτο, άλλα δισ. άνθρωποι, τίποτε. Μόνο στα παράνομα παιχνίδια ξεπλένονται 140 δισ. δολ. τον χρόνο («Καθημερινή»).
Αντίσταση, λοιπόν. Τα βάλανε με τον Γλέζο, το θεριό της αντίστασης, το θεριό της ζωής κατά του θανάτου, ποιοι; Θλιβεροί Γεωργιάδηδες και Ντινόπουλοι και ράκη, της πάλαι ποτέ αριστεράς διανόησης Ράμφοι και σία. Ο Γλέζος θέριεψε ακόμα πιο πολύ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ρίζωσε. Η απελπισία έγινε ελπίδα να πεθάνουμε τον θάνατο.
Κ. Μεσάρης, ηθοποιός
