Σε όργιο φοροδιαφυγής και πλουτισμού σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων, επιδιδόταν πολύ γνωστός όμιλος Ι.Ι.Ε.Κ., που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα πάνω από μία εικοσαετία. Από τη μακροχρόνια αυτή δράση, προέκυψε η συγκέντρωση οφειλών ύψους άνω των 6.000.000 ευρώ προς το Ι.Κ.Α. και τουλάχιστον 100.000 ευρώ προς το Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.
Ο συγκεκριμένος όμιλος εξαπατούσε σε μόνιμη βάση το ΙΚΑ και το ΤΣΠΕΑΘ, καθώς δεν κατέβαλε τις εισφορές εργαζομένων και το αγγελιόσημο, αντίστοιχα, χρησιμοποιώντας εταιρείες μαϊμού, με υπεύθυνους αχυρανθρώπους κυρίως υπέργηρους και χωρίς περιουσιακά στοιχεία, για να μην υπάρχει «φόβος» να πληρώσεις κανείς.
Από την αστυνομική έρευνα διαπιστώθηκε η εμπλοκή στην απάτη 14 ατόμων, μεταξύ των οποίων είναι και ένας 97χρονος, σε βάρος των οποίων έχει σχηματιστεί δικογραφία για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, απάτη σε κακουργηματικό βαθμό, καθώς και «ξέπλυμα μαύρου χρήματος».
Μετά την άρση φορολογικού απορρήτου για τους 14 για τη χρονική περίοδο από το έτος 1999 έως και το 2012, προέκυψε πως είχαν καταθέσεις που δεν αντιστοιχούν σε αυτά που δήλωναν. Η αναντιστοιχία αυτή υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 19.800.000 ευρώ.
Από τα στοιχεία της προδικαστικής δικογραφίας, προκύπτει ότι οι ιδιοκτήτες του ομίλου, οι οποίοι έχουν μεταξύ τους συγγενικές σχέσεις, ίδρυαν με νομιμοφανείς τρόπους εταιρείες, στις οποίες τοποθετούσαν «αχυράνθρωπους», ως νομικά υπεύθυνους – διαχειριστές. Τα άτομα αυτά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν υπέργηρα και χωρίς οικονομική επιφάνεια.
Οι συγκεκριμένες εταιρείες «βιτρίνες» λειτουργούσαν με αποκλειστικό σκοπό τη διαφημιστική προβολή του ΙΕΚ και ταυτόχρονα «ενοικίαζαν» καθηγητές και διοικητικό προσωπικό στις εταιρείες του ομίλου.
Με τη δημιουργία των συγκεκριμένων εταιρειών, ο Όμιλος απαλλασσόταν από την υποχρέωση καταβολής, αφενός μεν ασφαλιστικών εισφορών για το σύνολο του προσωπικού και αφετέρου του αγγελιόσημου για τις διαφημίσεις του ΙΕΚ, αφού αυτά υποτίθεται πως ήταν ευθύνη των εταιρειών μαϊμού.
Για να αποφύγουν πλήρως την καταβολή των οφειλών, όταν αυτές γίνονταν απαιτητές, οι εταιρείες «βιτρίνες» πτώχευαν με νομιμοφανείς τρόπους, παύοντας τη λειτουργία τους. Έτσι ήταν αδύνατη η είσπραξη των οφειλόμενων χρηματικών ποσών από το δημόσιο, καθότι οι «αχυράνθρωποι» δεν διέθεταν περιουσιακά στοιχεία. Μετά την πτώχευση μιας εταιρείας, έμπαινε στο παιχνίδι μια άλλη, που κατέληγε με τον ίδιο τρόπο.
Επιπλέον, για τον ρόλο των «αχυράνθρωπων», επιλέγονταν υπέργηρα άτομα, προκειμένου να τύχουν εύνοιας των σχετικών ποινικών διατάξεων, σε περίπτωση καταδίκης για οικονομικό έγκλημα και να μην φυλακιστούν.
Για τα αποτελέσματα και τα δεδομένα της έρευνας ενημερώθηκαν οι αρμόδιες Δ.Ο.Υ. για τη διενέργεια φορολογικού ελέγχου και την επιβολή των ανάλογων προστίμων που προβλέπονται απο τη νομοθεσία.
efsyn.gr
