Περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα από αυτά που δήλωσαν ως εισοδήματα μέσα στα τελευταία δώδεκα χρόνια είχαν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς οι δεκατέσσερις κατηγορούμενοι του γνωστού ομίλου Ιδιωτικών Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΙΕΚ) ΔΟΜΗ. Η δικογραφία που σχημάτισε η Οικονομική Αστυνομία για τη φοροδιαφυγή περιέχει στοιχεία για το πώς ο όμιλος χρησιμοποιώντας εταιρείες «μαϊμού» δεν πλήρωνε το ΙΚΑ των εργαζομένων και το αγγελιόσημο στις διαφημίσεις.
Οι έρευνες των αστυνομικών ξεκίνησαν μετά τη μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλε τον Ιανουάριο του 2013 στην Εισαγγελία ο διοικητής του ΙΚΑ Ροβέρτος Σπυρόπουλος, που αφορούσε όχι μόνο τον όμιλο ΔΟΜΗ, αλλά και άλλα ΙΙΕΚ, τα οποία συνεχίζουν να διερευνούν οι αστυνομικοί. Οι έρευνες αφορούσαν την περίοδο από το 2001 ώς το 2012 και, όπως προέκυψε, το συνολικό ποσό της οφειλής στο ΙΚΑ από τις εισφορές των εργαζομένων ξεπερνά τα 6.000.000 ευρώ, ενώ στο Ταμείο Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης (Τ.Σ.Π.Ε.Α.Θ.) χρωστούσαν τουλάχιστον 100.000 ευρώ.
Οπως ανέφερε χθες η ΕΛ.ΑΣ., πρόκειται για «οικογενειακή υπόθεση» απάτης, αφού οι 14 κατηγορούμενοι έχουν συγγενική σχέση μεταξύ τους και σε βάρος τους έχει σχηματιστεί δικογραφία κακουργηματικού βαθμού για σύσταση και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, απάτη και ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Οι ιδιοκτήτες του ομίλου, όπως προέκυψε από τις έρευνες, ίδρυαν με νομιμοφανείς τρόπους εταιρείες στις οποίες τοποθετούσαν «αχυράνθρωπους» ως νομικά υπεύθυνους–διαχειριστές και οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειονότητα, ήταν υπέργηρα άτομα, ώστε σε περίπτωση καταδίκης για οικονομικό έγκλημα να μη φυλακιστούν.
Οι εταιρείες αυτές αναλάμβαναν τη διαφημιστική προβολή του ΙΕΚ και ταυτόχρονα «νοίκιαζαν» τους καθηγητές και το διοικητικό προσωπικό στον όμιλο, ο οποίος με αυτό τον τρόπο απαλλασσόταν από την υποχρέωση καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών και την καταβολή του αγγελιοσήμου. Οι εισφορές υποτίθεται πως ήταν ευθύνη των εταιρειών «μαϊμού».
Στη συνέχεια, όταν οι οφειλές γίνονταν απαιτητές και για να αποφύγουν την καταβολή τους, οι εταιρείες «βιτρίνες» πτώχευαν και έτσι ήταν αδύνατη η είσπραξή του από το Δημόσιο, καθώς οι «αχυράνθρωποι» δεν διέθεταν περιουσιακά στοιχεία.
Μετά την πτώχευση της μιας εταιρείας ξεκινούσε η δράση της επόμενης και έτσι το ΙΙΕΚ έχει αλλάξει τέσσερις τέτοιες εταιρείες «βιτρίνες», ενώ ο όμιλος συνέχιζε ανενόχλητος την οικονομική του δραστηριότητα.
Μάνος Τσαλδάρης
