Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη
Ηταν Ιούνιος του 2010 όταν ο Φώτης Κουβέλης και η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ πήραν τη μεγάλη απόφαση και «διάβηκαν τον Ρουβίκωνα». «Ζητήσαμε την απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σας πείσαμε. Δεν θα μετάσχουμε στην ευθύνη υλοποίησης μιας απόφασης που δεν πιστεύουμε», εξήγησε ο Φώτης Κουβέλης, ανακοινώνοντας στο σώμα του Συνεδρίου την αποχώρηση.
Ακολούθησαν οι ανεξαρτητοποιήσεις από την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ν. Τσούκαλη, Θ. Λεβέντη, Γρ. Ψαριανού και φυσικά του Φ. Κουβέλη, ενώ στις 27 του ίδιου μήνα –με τις ευλογίες του Λεωνίδα Κύρκου– η Ανανεωτική Πτέρυγα μετατρέπεται σε κόμμα, τη Δημοκρατική Αριστερά.
Το πρώτο Συνέδριο
Στα τέλη Μαρτίου του 2011, με σύνθημα «Η Αριστερά της Ευθύνης», πραγματοποιήθηκε το πρώτο ιδρυτικό συνέδριο, εκλέγοντας τον Φώτη Κουβέλη πρόεδρο με το εντυπωσιακό 97,31%. Πρώτος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής αναλαμβάνει ο Σπύρος Λυκούδης.
Ο ούριος άνεμος που έπνεε στα πανιά της ΔΗΜΑΡ το πρώτο διάστημα της παρουσίας της καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Η πιο ενδεικτική είναι η μέτρηση της Public Issue τον Φεβρουάριο του 2012, στην οποία η ΔΗΜΑΡ καταλάμβανε τη δεύτερη θέση με 18%.
Η αισιόδοξη πορεία συνεχίστηκε και τον Μάρτιο του 2012, συγκεντρώνοντας τον αριθμό των 10 βουλευτών, σύστησε βάσει του Κανονισμού της Βουλής Κοινοβουλευτική Ομάδα (στους ήδη 4 υπάρχοντες προστέθηκαν οι διαγραφέντες από το ΠΑΣΟΚ, Β. Οικονόμου, Γ. Αμοιρίδης, Γ. Μιχελογιαννάκης, Ηλ. Θεοδωρίδης, Γ. Παπαμανώλης και Οδ. Βουδούρης).
Στις διπλές εκλογές Μαΐου-Ιουνίου έλαβε ποσοστό 6,26% εκλέγοντας 17 βουλευτές. Εχοντας προϊδεάσει προεκλογικά με τη γραμμή «εντολή για λύση», η Αγίου Κωνσταντίνου πήρε τη γενναία απόφαση για κόμμα της Αριστεράς και μπήκε στην κυβέρνηση συνεργασίας με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Ανάμεσα στα πρόσωπα που υπουργοποιήθηκαν ήταν οι Αντώνης Ρουπακιώτης, Αντώνης Μανιτάκης, Θόδωρος Παπαθεοδώρου και Φωτεινή Σκοπούλη.
Εντός σχήματος διατηρήθηκε για έναν χρόνο, περίοδο κατά την οποία προκλήθηκαν έντονοι τριγμοί τόσο στις σχέσεις μεταξύ των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων όσο και στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ λόγω των σκληρών μέτρων που έπρεπε να εγκριθούν. Η διέξοδος ουκ ολίγες φορές δινόταν μέσω της λύσης τού «παρών» στις ψηφοφορίες, κάτι που αποτελούσε μόνιμη εστία ενόχλησης για το ΠΑΣΟΚ.
Η αποχώρηση
Η θρυαλλίδα για την αποχώρηση από την τρικομματική ήταν το αιφνίδιο λουκέτο στην ΕΡΤ. Με την απόφαση αυτή δεν συμφώνησαν όλοι στο κόμμα, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει θύελλα εσωκομματικών αντιδράσεων, που μαίνονται μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ, το θολό στίγμα και η τακτική της εξισορρόπησης συνέβαλαν σε μια ανησυχητική δημοσκοπική καθίζηση.
Το Δεύτερο Συνέδριο τον Δεκέμβρη του 2013 «σφράγισε» -εν μέσω σφοδρής αντίθεσης της μειοψηφίας- το «όχι» στο επίμονο φλερτ της Χαριλάου Τρικούπη και της κίνησης των 58 για κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές.
Η ηγετική ομάδα επέλεξε τη σύμπραξη με πρώην υπουργούς και στελέχη του ΠΑΣΟΚ (π.χ. Χάρης Καστανίδης), ενώ με την εκλογική συμπαράταξη της Προοδευτικής Συνεργασίας κατήλθε υποψήφια η «παπανδρεϊκή» πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Μαριλένα Κοππά. Μάλιστα, λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού και ρίσκου, που όμως δεν απέδωσε, ο κ. Κουβέλης παρουσίασε μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου το βιβλίο της κ. Κοππά.
Η έκβαση των ευρωεκλογών αποδείχθηκε καταστροφική. Χάνοντας περίπου πέντε ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, η ΔΗΜΑΡ συγκέντρωσε ποσοστό μόλις 1,2% και δεν εξέλεξε ευρωβουλευτή. Οι εξελίξεις από τότε είναι καταιγιστικές και ο ασκός του Αιόλου έχει ανοίξει.
Η μειοψηφία, που εκπροσωπείται από τον Σπύρο Λυκούδη, ανακοίνωσε την αποχή από το συνέδριο του Σεπτεμβρίου, κίνηση που ερμηνεύεται ως προπομπός διαζυγίου με την Αγίου Κωνσταντίνου. Ισχυρούς κλυδωνισμούς προκάλεσε εξάλλου η απόφαση για κατάθεση πρότασης διενέργειας δημοψηφίσματος για τη «μικρή ΔΕΗ». Σε ό,τι αφορά τη στρατηγική του κόμματος, η Κεντρική Επιτροπή ενέκρινε αμφίπλευρο άνοιγμα σε Κεντροαριστερά και ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου μπλοκ εξουσίας απέναντι στη Ν.Δ. Σήμερα η Κ.Ο. αριθμεί 11 μέλη.