Ο πρώτος σκόπελος για την πολυαναμενόμενη συγκρότηση νέας κυβέρνησης εθνικής ενότητας στο Ιράκ ξεπεράστηκε με την ανάδειξη ενός μετριοπαθούς σουνίτη στη θέση του νέου προέδρου της Βουλής – την ώρα που ο ιρακινός στρατός υφίστατο άλλη μια ταπεινωτική ήττα στην προσπάθεια του να ανακαταλάβει το Τικρίτ από τους σουνίτες τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους», οι οποίοι ελέγχουν σχεδόν το ένα τρίτο του δυτικού και βόρειου τμήματος της χώρας, και χτες ανάγκασαν τους κυβερνητικούς σε νέα άτακτη υποχώρηση.
Το τρίμηνο πολιτικό αδιέξοδο άρθηκε τελικά έπειτα από δύο θυελλώδεις ψηφοφορίες. Οι βουλευτές κι από τις τρεις μεγαλύτερες εθνo-θρησκευτικές ομάδες του Ιράκ (Κούρδοι, σιίτες και σουνίτες) κατέληξαν μετά κόπων και βασάνων σε συμβιβασμό κι εξέλεξαν τον Σαλίμ αλ Τζαμπούρι πρόεδρο του Κοινοβουλίου καθώς και τους δύο αντιπροέδρους του σώματος – έναν σιίτη κι έναν Κούρδο, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.
Με την πλήρωση της μίας εκ των τριών ανώτατων θέσεων εξουσίας ξεκινά πλέον η αντίστροφη μέτρηση -με βάση πάντα τις συνταγματικές διατάξεις- για την εκλογή του νέου Κούρδου προέδρου μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο. Στη συνέχεια -κι εδώ αρχίζουν στ’ αλήθεια τα δύσκολα- ακολουθεί η ανάδειξη του νέου σιίτη πρωθυπουργού σε διάστημα 30 ημερών. Παρά τις έντονες πιέσεις όχι μόνο από τη Δύση αλλά κι από στελέχη του κόμματός του, ο (απερχόμενος;) Νούρι αλ Μάλικι, νικητής των εκλογών του Απρίλη, αρνείται πεισματικά προς το παρόν ν’ αποσυρθεί από την πρωθυπουργική κούρσα, επιμένοντας να διατηρήσει τον θώκο του για τρίτη συνεχόμενη θητεία. Οι επικριτές του κατακεραυνώνουν τον σιίτη πολιτικό όχι μόνο για αποτυχημένες και αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης, αλλά για την περιθωριοποίηση εν τέλει Κούρδων και σουνιτών, που συνέβαλε τα μάλα στην ταχύτατη κι αιματηρή εξάπλωση του σουνιτικού ισλαμικού αντάρτικου και την απώλεια στρατηγικών εδαφών.
Τα… ανατολίτικα παζάρια στο παρασκήνιο δίνουν και παίρνουν, με τη σύμμαχο Τεχεράνη να μην έχει ακόμα ξεκαθαρίσει στη Βαγδάτη αν στηρίζει τελικά την ανανέωση της θητείας του Μάλικι. Η σοβαρή διατάραξη των σχέσεών του με την περιφερειακή κυβέρνηση των Κούρδων στο Βορρά (τους οποίους εξαγρίωσε κατηγορώντας τους για υπόθαλψη των τζιχαντιστών στις αυτόνομες περιοχές τους) περιπλέκει κι άλλο την κατάσταση. Μετά την κατάληψη του διαφιλονικούμενου Κιρκούκ και με δηλωμένη την πρόθεσή τους να κάνουν δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίησή τους, ο Κούρδος υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε το Ιράκ «διαλυμένο κράτος», επιρρίπτοντας όλη την ευθύνη στον σιίτη πρωθυπουργό.
Βίκυ Καπετανοπούλου
