REUTERS/Luke MacGregor
«Scapegoating Pictures for London» και οι Γκίλμπερτ & Τζορτζ από σήμερα θα ξαναδούν ουρές να δημιουργούνται για χάρη τους έξω από την γκαλερί White Cube του Λονδίνου. Scapegoat θα πει αποδιοπομπαίος τράγος. Εικόνες, δηλαδή, που κάνουμε ότι δεν τις βλέπουμε, που τις ξορκίζουμε, αλλά οι δύο ηλικιωμένοι κύριοι με τα κοστούμια έκαναν δουλειά τους εδώ και σαράντα πέντε χρόνια να μας τις επιβάλλουν. Για να μας σοκάρουν και να μας ξυπνήσουν.
Αλλωστε, όπως έγραψε ήδη η «Γκάρντιαν», οι 123 νέοι πίνακες του εικαστικού ζευγαριού «δεν θα ‘πρεπε να βρίσκονται μέσα σε μια αίθουσα τέχνης, τους αξίζει να τοποθετηθούν σε ταμπλό σε δημόσιες πλατείες. Aντικατοπτρίζουν τις εντάσεις και τις αντιφάσεις της Βρετανίας τον καιρό του Ukip».
Οχι ότι οι Γκίλμπερτ & Τζορτζ έκαναν κάτι πολύ διαφορετικό. Η νέα σειρά έργων τους, κολάζ με τους ίδιους πάντα σε πρώτο πλάνο, γεννήθηκαν από όσα παρατηρούν και ζουν στους δρόμους γύρω από το σπίτι τους, στην οδό Fournier. Δείχνουν τον ρευστό, επιταχυνόμενο, ολοένα και πιο τεχνολογικό και πολυπολιτισμικό μας κόσμο. Γεμάτο παράνοια, φονταμενταλισμό, επιτήρηση, θρησκεία και ενοχή.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά έργα δείχνουν γυναίκες καλυμμένες με νικάμπ και μπούργκες. Κάποιοι θα τις έβρισκαν ρατσιστικές. «Δεν είναι», αντιδρά ο Γκίλμπερτ σε συνέντευξή τους στο «Time Out». «Αυτές οι γυναίκες είναι παντού. Δεν θέλουμε να έχουμε άποψη. Αλλά είναι απίστευτο. Γιατί όλες αυτές οι μουσουλμάνες γεννήθηκαν εδώ, είναι πολύ νέες, μιλάνε κόκνεϊ. Αλλά θέλουν να ξεχωρίζουν από μας. Απομονώνουν τους εαυτούς τους με έναν εντυπωσιακό τρόπο».
Είναι γνωστό ότι απεχθάνονται τις θρησκείες. «Παίρνουν πίσω όλες τις ελευθερίες για τις οποίες παλεύαμε επί χρόνια», λένε. «Το σύνθημά μας είναι: απαγορεύστε τη θρησκεία, αποποινικοποιήστε το σεξ».
Ενα στοιχείο κυριαρχεί στα νέα τους έργα, γίνεται η υπογραφή τους. Μικρά μεταλλικά φιαλίδια που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά του ναρκωτικού «happy crack», που τα βρίσκεις παντού στους δρόμους, πεταμένα, μετά τα πάρτι. «Αρχίσαμε να τα προσέχουμε πέρυσι τον Φεβρουάριο», εξηγεί ο Γκίλμπερτ. Πλήρωσαν τους οδοκαθαριστές της γειτονιάς τους για να τα μαζεύουν και να τους τα δίνουν. «Μας αρέσουν, γιατί μοιάζουν απειλητικά, θυμίζουν βόμβες», συμπληρώνει ο Τζορτζ, «αλλά ενώ η φόρμα τους παραπέμπει σε καταστροφή, περιέχουν μια ουσία που προκαλεί απόλαυση. Και οι δυο αυτές ιδέες έχουν να κάνουν με την απώλεια του εαυτού μας, είτε μέσω της ηδονής είτε μέσω της βίας».
Κρατάνε πάντα με πείσμα την ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν, μακριά από τα πλήθη. Και, ναι, δεν είναι γνήσιοι Βρετανοί μόνο λόγω της εμφάνισής τους. «Η Βρετανία είναι από τα πιο δημοκρατικά μέρη του κόσμου», δηλώνουν. «Σε πολλές χώρες απαγορεύεται να είσαι διαφορετικός. Δεν υπάρχει σεξουαλική ελευθερία. Σε Αφρική, Ινδία, Ρωσία και Ανατολική Ευρώπη δολοφονούν τους γκέι».
*info: διάρκεια μέχρι 28 Σεπτεμβρίου.
Επιμ. Β. Γεωργ.
