Της Βίκυς Καπετανοπούλου
Ενας ενήλικας Παλαιστίνιος και δύο παιδιά προχωρούν δίπλα σε ένα τζαμί που καταστράφηκε από τους χθεσινούς βομβαρδισμούς. Ναοί, σχολεία, καταφύγια, τίποτα δεν αποτελεί όριο στη φονική μανία του στρατού του Ισραήλ REUTERS/Suhaib Salem
«Καταφέραμε να γλιτώσουμε απ’ τα σπίτια μας, ήρθαμε εδώ κι αυτοί βομβάρδισαν την εκκλησία. Πού να πάμε; Ας μας πουν αυτοί πού πρέπει να πάμε… Οι οβίδες μάς ακολουθούσαν καθώς τρέχαμε. Μπορείτε να φανταστείτε ένα αγόρι να πέφτει στο έδαφος κι η μάνα του να μην μπορεί να σταματήσει για να το μαζέψει;»… Η δίκαιη οργή της Τζαουάχερ Σούκαρ απηχεί τις φωνές όλων των αμάχων της Γάζας, οι οποίοι πληρώνουν συλλογικά ένα τρομακτικά βαρύ τίμημα, που δεν αναλογεί σε κανένα λαό της υφηλίου. Η γυναίκα μαζί με τα παιδιά της μπόρεσε την Κυριακή να ξεφύγει από τους βομβαρδισμούς στη μαρτυρική Σουτζάγια και να βρει καταφύγιο στον κοντινό ελληνορθόδοξο ναό του Αγίου Πορφυρίου. Εκατοντάδες γείτονές της με τις οικογένειές τους έπραξαν το ίδιο, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι εκεί θα ήταν ασφαλείς.
Κι όμως, η περιοχή γύρω από την εκκλησία του 12ου αιώνα έγινε στόχος του ισραηλινού στρατού τη νύχτα της Δευτέρας, προκαλώντας καταστροφές ακόμα και στο παρακείμενο νεκροταφείο, «ύποπτο» ως τόπος αποθήκευσης ή εκτόξευσης ρουκετών από τη Χαμάς -ρουκέτες που πλήττουν «βάναυσα» τον πληθυσμό του Ισραήλ, σύμφωνα με την πάγια ρητορεία των γερακιών του Τελ Αβίβ, ασχέτως αν συντριπτικά οι περισσότερες αναχαιτίζονται από την υπερσύγχρονη αντιαεροπορική του ασπίδα, όπως επαληθεύει άλλωστε ο τραγικά ασύμμετρος απολογισμός Παλαιστίνιων και Ισραηλινών θυμάτων.
«Ξεκίνησε μετά το δείπνο, γύρω στις 07.30. Τα θραύσματα μπήκαν ακόμα και μέσα στο μοναστήρι, καταστρέφοντας τις δεξαμενές νερού. Το σφυροκόπημα ήταν πολύ δυνατό και τα παιδιά έκλαιγαν», διηγείται ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξιος. «Εχουν ένα μάτι ψηλά στον ουρανό», λέει κοιτώντας ένα από τα μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροσκάφη του Ισραήλ, που πετούν αδιάκοπα από πάνω. «Δεν πιστεύω ότι σκόπευαν να χτυπήσουν τον ναό, είμαστε όμως μόλις ένα χιλιόμετρο από τη Σουτζάγια, στο Ζεϊτούν, όποτε τα βλήματα έρχονταν κατά πάνω μας κι από τις δύο πλευρές»… «Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει καλά πού βρισκόμαστε», αντιτείνει έξω απ’ τα δόντια ο νεαρός πατέρας Αμφιρόχιος.
Τα τυφλά στρατιωτικά χτυπήματα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας συνεχίστηκαν και χθες, πλήττοντας μεταξύ άλλων ένα από τα σχολεία του ΟΗΕ που λειτουργεί ως καταφύγιο για ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους, αλλά και πολυώροφα κτίρια, τζαμιά και χώρους άθλησης. Οι νεκροί Παλαιστίνιοι έχουν ξεπεράσει τους 625 -ανάμεσά τους βρέφη και έγκυες γυναίκες- ενώ οι τραυματίες ανέρχονται σε περισσότερους από 4.000. Εκφοβιστικά πυρά έπληξαν και τα γραφεία του -άκρως «ενοχλητικού» για το Ισραήλ- αραβικού δικτύου «Al Jazeera», με ξεκάθαρο στόχο να εξαναγκαστεί να διακόψει τη λειτουργία του στην περιοχή, όπως ζήτησε ωμά ο ακροδεξιός υπουργός Εξωτερικών Αβιγκντορ Λίμπερμαν, κατηγορώντας το για «αντι-ισραηλινή προπαγάνδα υπέρ των τρομοκρατών».
Στοιχεία του ΟΗΕ
Τα επίσημα στοιχεία, όμως, που ανακοίνωσε ο ΟΗΕ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, δεν αφήνουν αμφιβολίες για το ανθρωπιστικό έγκλημα, που συντελείται ξανά στη Γάζα. Τουλάχιστον το 75% των νεκρών Παλαιστινίων είναι άμαχοι, εκτιμούν οι υπηρεσίες αρωγής, με τα παιδιά να πληρώνουν τον βαρύτερο φόρο αίματος. Σύμφωνα με τη UNICEF, το ένα τρίτο των θυμάτων -δηλαδή πάνω από 125 σε απόλυτο αριθμό- είναι ανήλικοι, την ώρα που περισσότερα από 900 αγόρια και κορίτσια έχουν τραυματιστεί σωματικά και 107.000 χρειάζονται άμεσα ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
Οι εκτοπισμένοι ξεπερνούν πια τους 102.000, καθώς «κυριολεκτικά δεν υπάρχει κανένα ασφαλές καταφύγιο για τους άμαχους», όπως δήλωσε επί λέξη εκπρόσωπος του γραφείου Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA). Πάνω από 1,2 εκατ. άνθρωποι έχουν μειωμένη ή καθόλου πρόσβαση σε νερό, οι υπόνομοι ξεχειλίζουν απειλώντας τη δημόσια υγεία, την ώρα που λαβωμένα από τις βόμβες νοσοκομεία υπολειτουργούν ή κλείνουν, αντί να περιθάλπουν όσους χρειάζονται πιο απεγνωσμένα από ποτέ τις πολύτιμες υπηρεσίες τους…
