ΛΑΜΙΑ Του Γιώργου Δελιχά
Τη μοναδική ίσως διέξοδο, που το νομικό και σωφρονιστικό σύστημα του άφησαν ως επιλογή, διάλεξε 48χρονος ισοβίτης στις φυλακές Δομοκού, προκειμένου να δώσει ένα τέλος στον μονόδρομο του εγκλεισμού που ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του ’80 και διαμόρφωσε ουσιαστικά τον χαρακτήρα και ολόκληρη τη ζωή του.
Πρόκειται για έναν ακόμη «ανώνυμο» και ξεχασμένο συνάνθρωπό μας, από τους χιλιάδες που «σωφρονίζονται» στοιβαγμένοι στις ελληνικές φυλακές και ο οποίος ωστόσο φρόντισε να μας υπενθυμίσει την ύπαρξή του. Πριν από λίγες ημέρες, ο 48χρονος ήταν ο πρωταγωνιστής μιας αιματηρής συμπλοκής, όταν μαζί με δύο συγκρατούμενούς του έκαναν χρήση αυτοσχέδιου αλκοολούχου διαλύματος και σε κατάσταση αμόκ ο ίδιος τους επιτέθηκε, τραυματίζοντας θανάσιμα τον έναν και στέλνοντας στο νοσοκομείο τον άλλον. Το απόγευμα της Δευτέρας θέλησε να γράψει τον επίλογο, δίνοντας τέρμα και στη δική του ζωή.
Ο 48χρονος είχε καταδικαστεί σε ισόβια για φόνο που διέπραξε σε μικρή ηλικία. Παρέμεινε στη φυλακή για το υπόλοιπο μισό της ζωής του και αποφυλακίστηκε έπειτα από αίτησή του το 2009. Η συνήθεια της φυλακής και η «ασφάλεια» που παρείχε το γνώριμο σε αυτόν περιβάλλον, αλλά και η αδυναμία επανένταξης και προσαρμογής σε έναν κόσμο που είχε αλλάξει δραματικά μέσα σε μια 20ετία, έπαιξαν τον δικό τους σημαντικό ρόλο, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στη φυλακή σε σύντομο χρονικό διάστημα για παραβίαση των περιοριστικών όρων.
Το τελειωτικό χτύπημα, ωστόσο, στον μονόδρομο της ζωής του 48χρονου ήρθε εκείνο το βράδυ, όταν εκτός εαυτού επιτέθηκε και σκότωσε τον συγκρατούμενό του. Δεν ήταν μόνον οι τύψεις για τον άνθρωπο με τον οποίο μοιραζόταν το ίδιο κελί, αλλά και το «γκρέμισμα» ενός ολόκληρου δεύτερου «κόσμου» που ο ίδιος είχε δημιουργήσει πίσω από τις ψηλές μάντρες και τα συρματοπλέγματα της φυλακής. Ηταν ο δικός του κόσμος που χανόταν, όπως είχε χαθεί και η ίδια του η ύπαρξη πριν από αρκετά χρόνια.
Μη αντέχοντας, λοιπόν, να ζει ως «ξένος» πλέον και μέσα σε αυτήν την κοινωνία της φυλακής και μη περιμένοντας κάτι από την ίδια τη ζωή, επέλεξε να απαλλάξει ο ίδιος την κοινωνία από αυτόν, αλλά και τον εαυτό του από την κοινωνία.
Τον τραγικό αυτόχειρα βρήκαν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι απαγχονισμένο στο ειδικό κελί όπου κρατούνταν μετά το αιματηρό επεισόδιο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών, έδειχνε έντονα επηρεασμένος από αυτό που είχε συμβεί, ενώ βέβαια δεν είχε εξετασθεί από ψυχολόγο, καθώς η ιατρική περίθαλψη στις φυλακές του Δομοκού, όπου σχεδιάζεται πτέρυγα τύπου Γ’, αποτελεί κάτι άγνωστο.
