Της Λήδας Γαλανού

Σε λάθος χρόνο

(Locke)

σκηνοθεσία: Στίβεν Νάιτ

ηθοποιός: Τομ Χάρντι

Ο Αϊβαν Λοκ είναι κατασκευαστής: χτίζει κτίρια, εξασφαλίζοντας ότι τα θεμέλιά τους θα είναι γερά κι ότι θα παραμείνουν όρθια για πάντα. Η προσωπική κι η οικογενειακή του ζωή, ωστόσο, τρεμοπαίζουν κι ο ίδιος ταλαντεύεται ανάμεσα σε ό,τι θεωρεί σωστό και λάθος. Ξεκινώντας μια διαδρομή με το αυτοκίνητο, νύχτα, από τη βιομηχανική κωμόπολη όπου ζει μέχρι το Λονδίνο, μιλώντας αδιάκοπα στο τηλέφωνο, ο Αϊβαν προσπαθεί να κλείσει όλα τα ανοιχτά μέτωπα, σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες ηθικής. Ταυτόχρονα, ένα παράπτωμα του παρελθόντος απειλεί να γκρεμίσει τα πάντα, η γυναίκα του τού ζητά να μην επιστρέψει σπίτι, το μεγάλο έργο της εταιρείας του κινδυνεύει να καταρρεύσει κι η ανάμνηση του αδιάφορου, απόντος πατέρα του μπερδεύει τις προτεραιότητές του.

Παρ’ ότι ο Στίβεν Νάιτ, αναγνωρισμένος σεναριογράφος (από το «Eastern Promises» του Κρόνενμπεργκ ώς τη φετινή τηλεοπτική αποκάλυψη «Peaky Blinders»), είναι άπειρος στη σκηνοθεσία, η ταινία του αποτελεί, σε πρώτη ματιά, μια θαυμάσια κινηματογραφική άσκηση, στη γραμμή τού «Buried», όπου η κάμερα περιορίζεται αποκλειστικά στον κλειστό χώρο του εσωτερικού ενός αυτοκινήτου, ξεφεύγοντας κάθε τόσο σε γενικά του αυτοκινητόδρομου για ανάσα, και περιοριζόμενη σ’ έναν και μόνο ηθοποιό (και μερικές επιπλέον φωνές στην ανοιχτή ακρόαση του τηλεφώνου). Αυτή η «άσκηση», με τη βοήθεια και της εκπληκτικής φωτογραφίας του Χάρη Ζαμπαρλούκου και της καθηλωτικής μουσικής του Ντίκον Χίντσλιφ, υπερβαίνει τα όριά της, χτίζοντας μια ταινία γεμάτη ένταση, που ανεβοκατεβάζει ταχύτητες σαν οδηγός της Φόρμουλα 1.

Το πνευματικό και συναισθηματικό χάος ενός ανθρώπου που θέλει επιτακτικά να έχει τον έλεγχο της ζωής του, ξετυλίγεται με αγωνία σ’ ένα συναρπαστικό παζλ που ο θεατής συνθέτει μόνος, ανακαλύπτοντας χαμένα κομμάτια κάθε φορά που ο ήρωας σηκώνει μια νέα γραμμή.

Η επιλογή του Τομ Χάρντι για τον πρωταγωνιστικό –και αποκλειστικό– ρόλο είναι ο άσος στο μανίκι του Νάιτ, μια και ο Βρετανός ηθοποιός, εκτός από χάρμα οφθαλμών (ναι, χρειάζεται κι ένα απτό κίνητρο για να κρατήσεις επί 85 λεπτά τα μάτια καρφωμένα σ’ ένα πρόσωπο), αποδεικνύει, όπως τόσο συχνά τα τελευταία χρόνια, ότι είναι ένας ερμηνευτής με συγκλονιστικό εκτόπισμα και σιωπηλή δύναμη.Μέσα, βέβαια, στο ευρηματικό της σενάριο, η ταινία προτιμά μια έντονα συντηρητική θεώρηση των πραγμάτων, μια καθολική απόδοση ενοχών και τιμωρίας που ένας λιγότερο μοιρολάτρης θεατής θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί. Αλλά αυτή η ξεκάθαρη συνειδητοποίηση έρχεται πολύ αργότερα, αφότου ο Νάιτ κι ο Χάρντι έχουν παρκάρει τον άθλο τους στη θέση της επιτυχίας.

Ηρακλής

(Hercules)

σκηνοθεσία: Μπρετ Ράτνερ

ηθοποιοί: Ντουέιν Τζόνσον, Ιαν ΜακΣέιν, Τζον Χερτ, Ρούφους Σιούελ, Τζόζεφ Φάινς, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Ιρίνα Σάικ, Πίτερ Μάλαν

Κλείστε τα βιβλία της μυθολογίας. Ο Ηρακλής του Ντουέιν –The Rock– Τζόνσον είναι ένας πικραμένος από τη ζωή, παντοδύναμος σωματικά άντρας που, έχοντας ολοκληρώσει τους Αθλους του αλλά έχοντας χάσει με τραγικό τρόπο τη γυναίκα και τα παιδιά του, ακολουθεί, μαζί με την πιστή ομάδα του, τη ζωή του μισθοφόρου. Πληρώνεται αδρά για να κερδίζει τις μάχες άλλων, χρησιμοποιώντας ως… μαρκετίστικο κόλπο τη φήμη ότι είναι ημίθεος ή ότι τα έβαλε με τα μεγαλύτερα τέρατα της ιστορίας της αρχαιότητας. Τώρα, ο Ηρακλής και οι σύντροφοί του θα κληθούν να εκπαιδεύσουν τον στρατό της Θράκης και να τον κάνουν αήττητο. Οταν, όμως, συνειδητοποιήσουν ότι τα κίνητρα του βασιλιά είναι αμφίβολα, θα υπακούσουν στην ηθική τους ή στο βαλάντιό τους;

Ο Μπρετ Ράτνερ τού «Horrible Bosses» αξιοποιεί τον μύθο του Ηρακλή για να συνθέσει μια περιπέτεια δράσης ενός… υπερήρωα, με έντονο το μαύρο, ιερόσυλο χιούμορ. Σύντομη και με γοργό ρυθμό, με εντυπωσιακά σκηνικά και καλή χρήση του 3D, με κάφρικη διάθεση και μεγαλύτερο σεβασμό στο σινεμά παρά στην αρχαία παράδοση, η ταινία προσφέρει απλόχερα τη διασκέδαση σ’ όποιον μπορεί, εξ αρχής, να δεχτεί ότι ο The Rock φορά λεοντοκεφαλή και σανδάλια κι ότι λόγω μυϊκού πλάτους… δεν μπορεί να κλείσει τα πόδια του όταν περπατά, σ’ ένα φιλμ που συνδέει χαριτωμένα το «Ράμπο» με τον «Μπεν Χουρ»!

Το κόλπο της ζωής μας

(Love Punch)

σκηνοθεσία: Τζόελ Χόπκινς

ηθοποιοί: Εμα Τόμσον, Πιρς Μπρόσναν, Σίλια Ιμρι, Τίμοθι Σπολ, Τάπενς Μίντλτον

Ο Ρίτσαρντ, μετά από μια ζωή σε μεγάλη εταιρεία, ετοιμάζεται να απολαύσει τη σύνταξη και την ελευθερία του. Μόνο που, μια μέρα πριν φύγει απ’ τη δουλειά, συνειδητοποιεί ότι μια ανταγωνιστική εταιρεία έχει καρπωθεί τα χρήματα που θα εξασφάλιζαν σ’ αυτόν και τους συνεργάτες του τις αποζημιώσεις τους. Γρήγορα στρατολογεί την πρώην γυναίκα του και δυο φίλους από παλιά και κατευθύνεται στη Γαλλία για να ζητήσει πίσω ό,τι του ανήκει. Οι δυο τέως σύζυγοι κινδυνεύουν να μπλεχτούν στη μεγαλύτερη κομπίνα της ιστορίας και, ταυτόχρονα, να ξαναερωτευτούν από την αρχή. Προβλέψιμη φάρσα για την «ώριμη» ηλικία, που ισοφαρίζει το ανόητο σενάριό της με μια όμορφη τουριστική βόλτα στη Νότια Γαλλία. Κι όσο σαχλαμάρες κι αν είναι η πλοκή και οι διάλογοι, δύσκολα κανείς μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία του Πιρς Μπρόσναν και το χιούμορ της Εμα Τόμσον, παρ’ ότι οι καριέρες τους θα έπρεπε να κοκκινίζουν γι’ αυτή και μόνο τη συμμετοχή.

Το καλοκαίρι της ζωής μας

(Avis de Mistral)

σκηνοθεσία: Ροζ Μπος

ηθοποιοί: Ζαν Ρενό, Ανα Γκαλιένα

Τρία αδέλφια ετοιμάζονται απρόθυμα να κάνουν καλοκαιρινές διακοπές στην Προβηγκία μαζί με τον παππού τους, έναν ελαιοπαραγωγό που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ στο παρελθόν. Επιπλέον, μια μέρα πριν φύγουν, ο πατέρας τους τούς ανακοινώνει ότι φεύγει από το σπίτι. Η συμβίωση των τριών παιδιών με τον παππού τους και το θυελλώδες παρελθόν του θα προκαλέσει πόλεμο ανάμεσα στις δυο γενιές, με φόντο τις βουνοκορφές των Αλπεων, αλλά η κάθε μάχη θα τους φέρει πιο κοντά στην οικογενειακή αγάπη. Αρωμα Προβάνς και ο Ζαν Ρενό στο προσκήνιο, κονταροχτυπιούνται για τη γραφικότερη εικόνα της Νότιας Γαλλίας.