Της Χριστίνας Παπασταθοπούλου
Τελειωμό δεν έχει η υπόθεση της μεταφοράς των δικαστηρίων του Πειραιά, η οποία για περισσότερο από δύο χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη, μετά τη βιαστική απόφαση της κυβέρνησης να μεταφερθούν τα δικαστήρια στις πρώην καπναποθήκες του «Κεράνη» στην οδό Θηβών στη Νίκαια.
Μια απόφαση που βρήκε κάθετα αντίθετους σχεδόν όλους τους φορείς του Πειραιά, οι οποίοι όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέσω κινητοποιήσεων, επαφών, συνεντεύξεων και άλλων εκδηλώσεων δηλώνουν την κατηγορηματική τους αντίθεση, υποστηρίζοντας πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο αυτόματα θα σημάνει μαρασμό για τον Πειραιά.
Και ενώ οι διαβουλεύσεις ανάμεσα στους φορείς της πόλης και τον υπουργό Δικαιοσύνης συνεχίζονται, με την κυβέρνηση να εξακολουθεί να βλέπει το κτίριο του «Κεράνη» ως λύση -μια επιμονή που προβληματίζει αυτούς που στον Πειραιά γνωρίζουν καλά το θέμα-, τεράστια εντύπωση προκαλεί η ερώτηση που κατέθεσε στις 23 Ιουλίου στη Βουλή προς τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης ο βουλευτής της Ν.Δ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Ο βουλευτής αποκαλύπτει ότι την εποχή που ήταν αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης (πριν από περίπου δύο χρόνια) αυτός και οι συνεργάτες του προσπαθώντας να βρουν μια λύση για μείωση του κόστους λειτουργίας του υπουργείου, κατέληξαν ότι έπρεπε να συγκεντρωθούν σ’ ένα κτίριο οι υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ, οι οποίες ήταν διάσπαρτες σε 11 ενοικιαζόμενα κτίρια, με κόστος 4 εκατ. ευρώ.
Επειτα από μελέτες που έγιναν κατέληξαν ότι το κτίριο του «Κεράνη» εξασφάλιζε όλες τις προϋποθέσεις, το επισκέφτηκαν με τον τότε υπουργό, τον Ιούλιο του 2012 ενημέρωσαν τον πρωθυπουργό ο οποίος συμφώνησε και ξεκίνησαν οι διαδικασίες της μετακόμισης, καθώς το υπουργείο συνέστησε ομάδα εργασίας από δύο γενικούς γραμματείς.
Και ενώ όλα έβαιναν καλώς, όπως σημειώνει ο βουλευτής, το κτίριο του «Κεράνη» περιήλθε στην ευθύνη του ΤΑΙΠΕΔ. «Ξαφνικά, μια ωραία πρωία», όπως γράφει χαρακτηριστικά στην ερώτησή του, στις 25 Ιουλίου του 2013, διάβασε σ’ ένα δημοσίευμα ότι το «Κεράνη» δόθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ στα δικαστήρια του Πειραιά έναντι ετήσιου μισθώματος 2,6 εκατομμυρίων ευρώ και ότι το ΥΠΑΑΤ απέσυρε το ενδιαφέρον του.
Η έκπληξη του Χαρακόπουλου
Ο βουλευτής έκπληκτος από την εξέλιξη αναρωτιέται πώς αποσύρθηκε το ενδιαφέρον του ΥΠΑΑΤ και ποιος έχει την ευθύνη γι’ αυτό που στοιχίζει στο Δημόσιο δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Δεδομένης, όπως λέει, της γενικευμένης άρνησης των φορέων του Πειραιά να μεταφερθούν τα δικαστήρια εκεί, προτείνει να δοθεί το κτίριο έστω και καθυστερημένα στο ΥΠΑΑΤ.
Ερωτά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης εάν προτίθενται να προβούν σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες έτσι ώστε να γίνει επιτέλους πράξη η μετακόμιση όλων των υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ στο κτίριο του «Κεράνη», γεγονός που θα σημάνει εξοικονόμηση τεράστιων πόρων, καλύτερο συντονισμό των υπηρεσιών, μείωση της γραφειοκρατίας και καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών.
Κατά τ’ άλλα μέσα σε επτά μέρες καλούνται οι φορείς του Πειραιά να αποφασίσουν εάν θα δεχθούν την πρόταση που τους έκανε τη Δευτέρα σε σύσκεψη που είχαν ο υπουργός Δικαιοσύνης. Ο Χαρ. Αθανασίου προτείνει να μεταστεγαστούν προσωρινά στο κτίριο του «Κεράνη» τα Διοικητικά Δικαστήρια, το Ειρηνοδικείο, το Πταισματοδικείο και οι αντίστοιχες δικαστικές υπηρεσίες μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες στη Ράλλειο Σχολή.
Στη συνέχεια και εφόσον στη Ράλλειο θα μεταφερθούν το Πρωτοδικείο και το Εφετείο από τη Σκουζέ που θα έχουν παραμείνει, να μεταστεγαστούν και πάλι στο κτίριο της οδού Σκουζέ τα Διοικητικά Δικαστήρια, το Πταισματοδικείο και το Ειρηνοδικείο, αφού θα έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες βελτιώσεις.
Πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν πως εάν η πρόταση αυτή υλοποιηθεί τα δικαστήρια δεν θα ξαναγυρίσουν ποτέ στον Πειραιά, αφού μέχρι να ανακατασκευαστεί η Ράλλειος θα περάσουν τουλάχιστον 4 με 5 χρόνια, οπότε η κατάσταση θα παγιωθεί.
Ο Εμπορικός Σύλλογος Πειραιά με χθεσινή ανακοίνωσή του κάνει γνωστό ότι «σε κάθε περίπτωση, το σύνολο των δικαστηρίων Πειραιά πρέπει να βρίσκονται στην πόλη του Πειραιά και μάλιστα στο κέντρο της, δεδομένου και ότι αυτή τη στιγμή τα κενά, ελεύθερα και με χαμηλό τίμημα κτίρια στο κέντρο, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, περισσεύουν».
