Ερωτικά έργα του, από το 1968-69, θα εκτεθούν στην Xippas gallery
Περισσότερα από σαράντα τολμηρά σχέδια, που καμιά σχέση δεν έχουν με τα σκίτσα του για την «Οδό Ονείρων», θυμίζουν μια εποχή που αγνοούσε κάθε κοινωνική ή ηθική απαγόρευση
Της Παρής Σπίνου
Ο ίδιος τα ονόμαζε «διαστημικά» και πράγματι απέχουν… έτη φωτός από το συνηθισμένο ύφος της δουλειάς του. Είναι τα ερωτικά, όχι ευρέως γνωστά έργα που ο Μίνως Αργυράκης δημιούργησε το 1968 εκφράζοντας ένα ελεύθερο, διονυσιακό, ψυχεδελικό πνεύμα που συνδυάζει μοναδικά τη σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του ’60 με την κατάκτηση του Διαστήματος!
Μια διαφορετική… βόλτα στο φεγγάρι, τα «Ερωτικά» του ασυμβίβαστου ιδεολογικά και αισθητικά δημιουργού, θα έρθουν σε επαφή με το κοινό στην έκθεση που εγκαινιάζεται στις 14 Φεβρουαρίου στην Xippas gallery. Πρόκειται για περισσότερα από 40 σχέδια, το κυρίως σώμα των ερωτικών που φιλοτέχνησε την περίοδο 1968-69, συνδέοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο το σατιρικό με το ονειρικό, αποτυπώνοντας μύχιες σκέψεις και επιθυμίες, βγάζοντας τη γλώσσα στην υποκρισία της δημόσιας ζωής.
Μέχρι εκείνη την εποχή ο Αργυράκης ήταν γνωστός για την «Οδό Ονείρων», το λεύκωμα με σκίτσα και κείμενα που χαρακτηρίστηκε ως «μια αιχμηρή, καυστική, κοινωνική σάτιρα της Ελλάδας του ’50», ενώ ενέπνευσε τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος το μετέτρεψε σε μουσική επιθεώρηση, στο θέατρο «Μετροπόλιταν» το 1962. Εκανε όμως και καυστικές καρικατούρες με τις αστές κυρίες της πλατείας Κολωνακίου, σατίριζε και την εισβολή των ξένων τουριστών στα νησιά. Λίγο αργότερα, γνώρισε καλύτερα τους πολύχρωμους, μακρυμάλληδες χίπις, που άρχισαν να καταφτάνουν στην Αθήνα, «γρήγορα τους αγκάλιασε και τους στέγασε σπίτι του που έγινε, λίγο πολύ, η κατ' εξοχήν «βίλα των οργίων και της μαριχουάνας»», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Θανάσης Μουτσόπουλος σε ένα αποκαλυπτικό κείμενο που συνοδεύει την έκθεση.
Κάπως έτσι άρχισαν να αλλάζουν τα «μικρά και πειθαρχημένα» σκίτσα του και η προσωπικότητά του. «Σε συνθήκες ασκητικής απομόνωσης και αποχής, φιλοξενούμενος από τον γλύπτη Τάκη και κάτω από την πιεστική προτροπή του να οδηγήσει τη δημιουργικότητά του στα όρια, ο Μίνως Αργυράκης θα κάνει την πιο σημαντική και μνημειώδη σειρά της ζωής του», συνεχίζει ο ιστορικός Τέχνης.
«Στα ερωτικά/διαστημικά έργα εμφανίζεται μια σειρά από τελείως καινούργιες κατευθύνσεις στη δουλειά του: οι νέες δυνατότητες σεξουαλικής ελευθεριότητας του τέλους του ’60, η ψυχοδηλωτική διεύρυνση, παράλληλα με το όραμα του Διαστήματος, το οποίο μοιάζει τότε να παίρνει τον δρόμο του με τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι την επόμενη χρονιά. Η έκκληση για διαστημική συνουσία εμφανίζει έναν αριστοφανικό πριαπισμό, ένα ακσιονιστικό όργιο, έναν συμπαντικό βιασμό. Δεν θα έχει συνέχεια ούτε η διαστημική ουτοπία ούτε η διαστημική κατεύθυνση στη δουλειά του Αργυράκη».
Ο σκιτσογράφος, που έφυγε από τη ζωή το 1998, έφτιαξε με χιούμορ και ορμή έναν παγανιστικό, προκλητικό κόσμο. Κι όμως, «υπάρχει ντροπαλοσύνη μέσα στις ψεύτικες αδιαντροπιές του και πολλή μελαγχολία κρυμμένη στα γέλια του», όπως έχει επισημάνει ο συγγραφέας Αλέν Ζοφρουά στο βιβλίο «Minos ou l' humour de la liberte».
Αυτά τα προφητικά έργα του κάνουν μια τομή στην ελληνική τέχνη. Αποτελούν πτυχές «μιας ελλαδικής ψυχεδελικής τέχνης, ενός σκληρού μοντερνισμού αλλά και της πιο γραφικής απεικόνισης της σεξουαλικότητας στα ντόπια εικαστικά», σύμφωνα με τον Θ. Μουτσόπουλο. «Τα ερωτικά/διαστημικά φέρουν ελάχιστο Μποστ και πάρα πολύ underground comix του Σαν Φρανσίσκο, σωματικές χειρονομίες του Arnulf Rainer και ψυχεδελικές εκρήξεις της εποχής. Πολύ ταραγμένης, πράγματι, εποχής. Μια ζωή έξω από κάθε νόρμα, αγνόησε κάθε κοινωνική ή ηθική απαγόρευση και είχε ανάλογη κατάληξη».
ΙNFO: Μίνως Αργυράκης «Ερωτικά», στην Xippas gallery (Πατριάρχου Ιωακείμ 53, τηλ. 210 3319333), 14/2-27/4.
