Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Με «φόντο» τους επετειακούς εορτασμούς για τα 100 χρόνια από την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου -όπου σε πνεύμα ενότητας οι Ευρωπαίοι ηγέτες αρκέστηκαν σε ευχολόγια για την ανάγκη μιας απανταχού ειρήνης- στη «γειτονιά» των «28» παίζεται από χθες η πρώτη πράξη στην κορύφωση της χαίνουσας ουκρανικής κρίσης…
Από τη ρωσική πλευρά των συνόρων, η Μόσχα άρχισε από χθες μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, με συμμετοχή άνω των 100 μαχητικών και βομβαρδιστικών αεροσκαφών τύπου MiG-31, Su-27 και Su-24 και στόχο «τον συντονισμό μεταξύ της πολεμικής αεροπορίας και της αντιπυραυλικής άμυνας», όπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Αμυνας.
Ανθρωπιστικοί διάδρομοι
Στην άλλη πλευρά της μεθορίου, στην ανατολική Ουκρανία, οι κυβερνητικές δυνάμεις έπαιρναν θέση για την τελική κατά πώς φαίνεται μάχη ανακατάληψης των προπυργίων των ρωσόφωνων αυτονομιστών στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ. Ηδη οι ουκρανικές αρχές έδωσαν εντολή να ανοίξουν κι άλλοι ανθρωπιστικοί διάδρομοι, καλώντας τους αμάχους των δύο ανατολικών μεγαλουπόλεων σε άτακτη φυγή…
Αυτό, πάντως, συνέβη κιόλας χθες τα ξημερώματα με 438 Ουκρανούς αξιωματικούς -συνοροφύλακες και στρατιώτες της 72ης μηχανοκίνητης ταξιαρχίας- που πέρασαν τη μεθόριο και φέρονται να ζήτησαν άσυλο στη Ρωσία! «Κουράστηκαν από τον πόλεμο και δεν θέλουν να συμμετάσχουν πλέον σε αυτόν», ανέφερε στο πρακτορείο Reuters ο Βασίλι Μαλάγεφ, εκπρόσωπος των συνοροφυλάκων στη ρωσική μεθοριακή περιφέρεια του Ροστόφ.
Λίγες ώρες αργότερα, οι 180 επέλεξαν να επιστρέψουν στην Ουκρανία, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν επί ρωσικού εδάφους, με το αίτημά τους να εκκρεμεί. «Το Κίεβο θα πρέπει να παραδεχθεί ότι είναι εντελώς απαράδεκτο να αναγκάζονται Ουκρανοί να πολεμούν κατά του ίδιου του λαού τους κι όσοι αρνούνται να το πράξουν να θεωρούνται προδότες», τόνισε σε χθεσινή συνέντευξή του στο πρακτορείο Itar-Tass ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, χωρίς να δώσει περαιτέρω διευκρινίσεις.
Με την ευκαιρία, πάντως, έστρεψε τα φραστικά πυρά του και κατά του ΝΑΤΟ, τονίζοντας ότι ακόμη κι εάν δεν υπήρχε η ουκρανική κρίση, θα έβρισκε κάποια δικαιολογία για να δημιουργήσει εντάσεις με τη Μόσχα. Πρόκειται για «κοντόφθαλμη πολιτική», τόνισε ο Λαβρόφ, αποδίδοντάς την εμμέσως πλην σαφώς στην επιδίωξη της Ουάσινγκτον να επιβάλει τη δική της βούληση, με κάθε κόστος, μέσα από την επιβολή κυρώσεων εναντίον όσων δεν είναι με το μέρος της, ως αντίποινα για την «απροθυμία υπακοής στον μονομερή, μονοπολικό κόσμο».
Κατά τον Μπαράκ Ομπάμα, πάντως, η Μόσχα δεν είναι ούτως ή άλλως σε θέση πια να διεκδικεί πρωταγωνιστικό γεωπολιτικό ρόλο. Το είχε πει πρόσφατα και το επαναλαμβάνει με ανάλογους απαξιωτικούς τόνους σε συνέντευξή του στο νέο τεύχος του βρετανικού περιοδικού Economist. «Η Ρωσία δεν κατασκευάζει τίποτα», υποστηρίζει ο Αμερικανός πρόεδρος για την τρίτη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό και δεύτερη παραγωγό φυσικού αερίου χώρα στον κόσμο.
«Θα βλάψει τη χώρα του»
Ως εκ τούτου, ο Ομπάμα θεωρεί ότι μέσα από την ουκρανική κρίση ο Ρώσος ομόλογός του προκαλεί «βραχυπρόθεσμα προβλήματα για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, που μακροπρόθεσμα θα βλάψουν τη χώρα του». Τονίζει, ωστόσο, ότι όφελος της διεθνούς κοινότητας είναι αυτού του τύπου οι «περιφερειακές προκλήσεις να μην οδηγούνται σε ξαφνική κλιμάκωση, που θα μπορούσε να επαναφέρει το ζήτημα των πυρηνικών όπλων στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής».
Το ενδιαφέρον του Αμερικανού προέδρου αντίθετα επικεντρώνεται περισσότερο στην Κίνα και στην επιδίωξή της να αναβαθμίσει τον ρόλο της στη διεθνή οικονομική και πολιτική σκηνή. Χαρακτηρίζει πάντως «χειρίσιμες» τις σινοαμερικανικές εντάσεις και αναγκαία «μια σθεναρή στάση» της Δύσης απέναντι στο Πεκίνο, εκτιμώντας ότι «θα ασκεί πιέσεις, μέχρι να συναντήσει αντίσταση»…
