Λαχταριστά καλοκαιρινά «ραντεβού»
Της Καίτης Βλάχου
Δεν θέλω να υπάρξει παρανόηση καμία. Ο τίτλος πρέπει να «διαβαστεί» σωστά. Τα κολοκυθάκια δηλαδή, αγαπητοί μου γευσι-ανα-γνώστες, ανοίγουν τον κύκλο του καλοκαιριού και ακολουθούν οι μελιτζάνες, που η χάρη τους φτάνει μέχρι το γλυκό φθινόπωρο. Και πού συναντιούνται λοιπόν, θα μου πείτε. Ενα μπριαμ μπορεί να ’ναι το πρώτο γευστικό ραντεβού τους. Μια σάλτσα για ζυμαρικά ομοίως. Μα και στου τηγανιού το λάδι, απ’ όσο ξέρω, «κολυμπούν» συχνά μαζί…
…………………………………………
Μελιτζάνες με το κρέας
ΥΛΙΚΑ
5 μελιτζάνες φλάσκες
700 γραμμ. αρνί ψαχνό
2 κρεμμύδια χοντροκομμένα
4 ντομάτες ξεφλουδισμένες και τριμμένες
1 φλιτζάνι λευκό κρασί
300 γραμμ. φέτα τριμμένη
100 γραμμ. ρεγκάτο τριμμένο
1/2 κουταλάκι ζάχαρη
λάδι, αλάτι, πιπέρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κόβουμε τις μελιτζάνες ροδέλες, τις βάζουμε σε σουρωτήρι και τις αλατίζουμε. Τις ξεπλένουμε, τις στεγνώνουμε και τις τηγανίζουμε. Βάζουμε 3-4 κουταλιές λάδι σε τηγάνι και ρίχνουμε τα κρεμμύδια και το κρέας κομμένο σε μικρούς κύβους. Οταν πάρουν χρώμα, σβήνουμε με το κρασί και προσθέτουμε τις ντομάτες, αλάτι, πιπέρι και τη ζάχαρη. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσει το κρέας. Αν χρειαστεί, ρίχνουμε λίγο ζεστό νερό.
Σε πυρέξ στρώνουμε τις μισές μελιτζάνες, ραντίζουμε με τρίμματα φέτας ανάμεσα, βάζουμε το κρέας με τρυπητή κουτάλα, από πάνω τις υπόλοιπες μελιτζάνες με φέτα και περιχύνουμε το φαγητό με τη σάλτσα ντομάτας. Πασπαλίζουμε με το ρεγκάτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, περίπου 45 λεπτά.
…………………………………………
Ζυμαρικά με κολοκυθάκια
ΥΛΙΚΑ
1 κιλό κολοκυθάκια
4 σκελίδες σκόρδο
φύλλα βασιλικού
χυμός από μισό λεμόνι
ξύσμα από ένα λεμόνι
4 κουταλιές λάδι
αλάτι χοντρό, πιπέρι
1/2 κιλό ζυμαρικό με κοντό σχήμα
τριμμένη παρμεζάνα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στρώνουμε σε ταψί λαδόκολλα. Κόβουμε τα κολοκυθάκια στη μέση και τα βάζουμε με την κομμένη πλευρά προς τα πάνω. Τα χαράζουμε με μαχαίρι, ρίχνουμε το σκόρδο κομμένο σε λεπτά φετάκια, αλάτι, πιπέρι, ψιλοκομμένο βασιλικό και τα ραντίζουμε με το λάδι και τον χυμό λεμονιού. Τα ψήνουμε στους 200 βαθμούς περίπου 1/2 ώρα ή μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν. Βράζουμε τα ζυμαρικά. Τα βάζουμε σε μεγάλη πιατέλα, προσθέτουμε τα κολοκυθάκια κομμένα σε μπουκιές, το ξύσμα, ανακατεύουμε, πασπαλίζουμε με παρμεζάνα και σερβίρουμε.
……………………………………….
Κοτόπουλο με κολοκυθάκια
ΥΛΙΚΑ
4 στήθη κοτόπουλου
1 κιλό κολοκυθάκια
1 φλιτζάνι λάδι
χυμό και ξύσμα από 2 λεμόνια
φύλλα δυόσμου
αλάτι, πιπέρι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κόβουμε το κοτόπουλο σε λωρίδες πάχους 2 εκατοστών. Κόβουμε και τα κολοκυθάκια κάθετα σε 2-3 κομμάτια. Τα βάζουμε σε πυρέξ και τα αλατοπιπερώνουμε. Πασπαλίζουμε με τον δυόσμο ψιλοκομμένο και το ξύσμα. Χτυπάμε το λάδι με τον χυμό λεμονιού και περιχύνουμε το φαγητό. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς περίπου 1 1/2 ώρα.
………………………………………
Τάρτα μελιτζάνας
ΥΛΙΚΑ
200 γραμμ. αλεύρι
100 γραμμ. βούτυρο κρύο σε κύβους
1/2 ποτήρι (περίπου) νερό
2 κουταλιές κρέμα γάλακτος
1/2 κουταλάκι αλάτι
για τη γέμιση:
4 μεγάλες μελιτζάνες φλάσκες
300 γραμμ. φέτα σε κύβους
1 φλιτζάνι γραβιέρα τριμμένη
4 αυγά, αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ψήνουμε τις μελιτζάνες σε σχάρα στο γκριλ, ολόκληρες. Τις καθαρίζουμε, τις βάζουμε σε σουρωτό να φύγουν τα υγρά τους και τις λιώνουμε με πιρούνι σε μεγάλο δοχείο. Προσθέτουμε τη φέτα, τα αυγά, τη γραβιέρα, λίγο αλάτι, πιπέρι και το μοσχοκάρυδο.
Σε μπολ βάζουμε το αλεύρι με το βούτυρο και με τα δάχτυλα τα αναμειγνύουμε. Προσθέτουμε την κρέμα και λίγο λίγο το νερό μέχρι να έχουμε ζύμη εύπλαστη. Την τυλίγουμε σε μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο για 1 ώρα. Τη στρώνουμε σε φόρμα για τάρτες 28 εκατοστών, ελαφρά βουτυρωμένη, με τα δάχτυλα, την τρυπάμε με πιρούνι και την ψήνουμε 20 λεπτά στους 180 βαθμούς. Τη γεμίζουμε με το μείγμα της μελιτζάνας και ψήνουμε 20-30 λεπτά ακόμη μέχρι να ροδίσει.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
«Παράδεισος» και στο τηγάνι
Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, κι ας μοιάζει τώρα μακρινός ο καιρός της… αφθονίας, που κάθε λογής φαγάδικα -η κατηφόρα συνήθως αρχίζει από τη γλώσσα- σέρβιραν ανάμεσα στις άλλες «νοστιμιές» και προτηγανισμένες πατάτες, τις γνωστές «προκάτ». Κι αν έκανες το λάθος να ζητήσεις τηγανητά κολοκυθάκια και μελιτζάνες, αριβάρανε κάτι κακοχυμένοι λουκουμάδες – κουρκούτι μοναχά και κάπου εκεί κρυμμένη μια… ακτινογραφία αυτού που είχες παραγγείλει. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη κάποια μέρη σαν τον «Παράδεισο» του φίλου μου Βαγγέλη, στη Νάξο. Καλά τα μαγειρευτά του, άψογα τα ψητά -κρέας, ψάρι και θαλασσινά-, τα τηγανητά όμως είναι σκέτος… παράδεισος. Χωρίς ίχνος λαδιού να βαραίνει το «σώμα» τους, συνθέτουν εξαίσια πρελούδια γευστικής απόλαυσης. Γι’ αυτό μία και μοναδική βραδιά από τις πολλές στην αγαπημένη μου Νάξο είναι αφιερωμένη στο… τηγάνι. Κεφτεδάκια, πατάτες, κολοκυθάκια, μελιτζάνες, άντε και μια σαλάτα. Σκέφτεστε κάτι νοστιμότερο; Βαγγέλη, πες να στρώσουν ένα τραπέζι δίπλα στον μεγάλο κέδρο, το αγαθό πνεύμα του Μάραγκα που μας παραστέκει. Ο Σεπτέμβρης δεν αργεί…
