Pin It

Αλλοτε λαϊκός ήρωας στο «Καραϊσκάκη», την περασμένη Κυριακή εκπορθητής του και σήμερα επαναδιατυπώνει την έννοια «ομάδα»

 

Του Σπύρου Τσάμη

 

 

Τολμηρός απ' τον πάγκο του Ατρόμητου. Πώς αλλιώς θα μπορούσε ο Νίκος Αναστόπουλος χωρίς έξι βασικούς στη διάθεσή του να ανατρέψει τα δεδομένα στο Καραϊσκάκη και να κάνει άνω-κάτω το παλιό σπίτι του;

 

Η τόλμη, όμως, εξαντλείται εκεί. Και δίνει τη θέση της στους χαμηλούς τόνους και στην προσεκτική διατύπωση.

 

Μαγικά ραβδιά και άλλα μεταφυσικά τερτίπια αναζητήστε τα αλλού. Ο άλλοτε λαϊκός ήρωας του Καραϊσκάκη και εκπορθητής του την Κυριακή υπενθυμίζει με νόημα την αξία της ομαδικότητας για ομάδες και κοινωνίες, πριν αποφύγει την παγίδα του αυτονόητου! Ετσι δεν ορίζεται η θέλησή του να πάρει μελλοντικά στα χέρια του τα ηνία του Ολυμπιακού;

 

«Και ως προπονητής, η σκέψη μου ξεκινάει όπως ακριβώς όταν ήμουν παίκτης: Πάμε να παίξουμε για να ευχαριστηθούμε, να νιώσουμε καλά! Να νιώθουμε ότι προσπαθήσαμε, ότι κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Στα γήπεδα έμαθα από παιδί ότι αν δεν σκεφτείς έτσι, όποια κι αν είναι η αξία σου, δεν μπορείς να τα καταφέρεις. Αυτό είναι το κλειδί της δικής μου λογικής από τους πάγκους όπου έχω βρεθεί ως προπονητής. Αυτό και το κλειδί της νίκης στο Καραϊσκάκη. Την ίδια φιλοσοφία προσπάθησα να περάσω στους παίκτες του Ατρόμητου από την πρώτη ημέρα που πήγα στο Περιστέρι. Αν σκεφτούν έτσι, υπάρχει ένα μεγάλο καλό: όλοι νιώθουν βασικοί. Ή, όπως μ' αρέσει να το λέω καλύτερα: «Δεν υπάρχουν βασικοί, αλλά απλά παίκτες έτοιμοι για να δώσουν ό,τι καλύτερο έχουν».

 

-«Θεωρίες» απαντά κανείς. Γιατί, πράγματι, ο Ατρόμητος έπαιξε με ελλείψεις. Με μισή ομάδα…

 

«Νίκη με μισή ομάδα; Η ομάδα, αν είναι… ομάδα, ποτέ δεν είναι μισή! Οσοι παίκτες κι αν της λείπουν! Ομάδα σημαίνει ο ένας παίζει για τον άλλο. Ετσι αντέχουν οι ομάδες στο γήπεδο. Ετσι, αν δεχτούμε ότι και μια κοινωνία είναι ομάδα, οφείλουμε να σκεφτούμε όλοι οι Ελληνες στη δύσκολη εποχή που ζούμε: ο ένας για τον άλλο! Αυθόρμητα, αν και μιλάμε για μπάλα, μου ήρθε στο μυαλό, γιατί συχνά το λέω αυτό περί ποδοσφαίρου και κοινωνίας σε συζητήσεις με παίκτες σε όλες τις ομάδες που έχω δουλέψει. Και το λέω γιατί οι παίκτες, συνήθως, είναι νέα παιδιά. Αρα, καλό είναι να το καταλάβουν και ως ποδοσφαιριστές και ως πολίτες»…

 

-«Είναι θέλημα Θεού» ακούσαμε να λέει, εκτός των άλλων, ο Αναστόπουλος μετά το παιχνίδι. Κάποιοι κούνησαν υποτιμητικά το κεφάλι…

 

«Το εννοούσα! Η πίστη μου στον Θεό έχει θέση στη δουλειά μου, όπως και γενικά στη ζωή μου. Τίποτα άλλο δεν θέλω να πω γι' αυτό. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια».

 

-Νέοι στόχοι για τον Ατρόμητο;

 

«Οσο πιο ψηλά μπορούμε! Αυτό λέω στους παίκτες μου, αυτό λέω και στον εαυτό μου. Υπάρχει η έξοδος στην Ευρώπη, αλλά το μόνο που σκέφτομαι και τους λέω είναι «όσο πιο ψηλά μπορούμε». Αυτό να το κάνουμε τρόπο σκέψης».

 

-Ο προσωπικός στόχος;

 

«Να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ».

 

…………………………………………………………………………………………………………………………………………

 

ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ! «Δεν πρόκειται να πω αυτό που θέλετε»…

 

-Η λογική υπαγορεύει ότι ο θεμιτός στόχος του Αναστόπουλου είναι σίγουρα ο πάγκος του Ολυμπιακού, το σπίτι σας όταν παίζατε ποδόσφαιρο…

 

«Στόχος, λέω πάλι, είναι να πάω όσο ψηλότερα μπορώ. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Δεν πρόκειται να πω αυτό που θέλετε»…

 

-Θεμιτός στόχος είναι να αναλάβετε, μελλοντικά, προπονητής του. Ισως και δικαίωμα του Αναστόπουλου, από τη στιγμή που έχει γράψει ιστορία ως παίκτης του Ολυμπιακού! Απλή λογική…

 

«Η δική μου λογική λέει, από την εποχή που ξεκίνησα προπονητής στην Ελευσίνα ώς σήμερα, κάτι άλλο: “Δούλεψε σκληρά για να βελτιώνεσαι ως προπονητής και θα φτάσεις όσο ψηλότερα μπορείς”. Αυτό αρκεί».

 

-Αν είχατε παίκτη σας την Κυριακή, κάθε Κυριακή, τον ποδοσφαιριστή Αναστόπουλο, τι συμβουλές θα του δίνατε ως… προπονητής Αναστόπουλος;

 

«Στον… ποδοσφαιριστή Αναστόπουλο, θα έλεγα “απλώς κάνε τη δουλειά σου όπως ξέρεις”. Ξέρεις τι θυμήθηκα μ' αυτό που με ρώτησες; Οταν έπαιζα στον Ολυμπιακό και είχαμε νικήσει με 2-1 τον Παναθηναϊκό με δύο γκολ δικά μου… Τότε είχαν ρωτήσει τον Νταϊφά για την απόδοσή μου. Και είχε πει ότι “απλά τη δουλειά του κάνει ο Αναστόπουλος, δεν έχω να πω κάτι άλλο!”. Τότε, θυμάμαι, ενοχλήθηκα από τα λόγια του. Τώρα, συμφωνώ απόλυτα μαζί του! Αρκεί να κάνεις καλά αυτό που ξέρεις για να πετύχεις».

 

 

Scroll to top