Μια πληροφορία από ’δώ, μια είδηση από ‘κει, μια δήλωση πιο μετά και φαίνεται πως σιγά σιγά τα κομμάτια του παζλ συμπληρώνονται: το άλμπουμ που -ως γνωστόν- ετοιμάζουν οι U2 μπορεί τελικά να μην πάρει αναβολή για το 2015, αλλά να κυκλοφορήσει κανονικά τις επόμενες εβδομάδες. Πρόκειται για το 13ο πολυαναμενόμενο στούντιο άλμπουμ των σπουδαίων ρόκερ και ήταν βέβαιο πως θα μονοπωλούσε τις συζητήσεις πριν καν ακούσουμε έστω και μια νότα.
Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησαν έντονες φήμες πως οι Ιρλανδοί δεν προλαβαίνουν να δουλέψουν το υλικό που έχουν ήδη συγκεντρώσει με τον τρόπο που θα ήθελαν κι έτσι τόσο οι ίδιοι όσο και ο παραγωγός τους, Πολ Επγουορθ, αποφάσισαν πως έπρεπε να μεταθέσουν την κυκλοφορία για τον επόμενο χρόνο. Ωστόσο, άνθρωπος του συγκροτήματος χαρακτήρισε την είδηση ανακριβή, λέγοντας ορθά-κοφτά: «Λέμε διαρκώς ότι το άλμπουμ αναμένεται φέτος».
Το τι έχει γραφτεί έκτοτε δεν λέγεται: ιρλανδικά μέσα ενημέρωσης επιμένουν πως έχουν την πιο έγκυρη πληροφόρηση κι ότι το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει σύντομα, ενώ το ίδιο ισχυρίζονται (αν πιστέψουμε τα σχετικά tweets τους) η Universal Music Βενεζουέλας και η αντίστοιχη της Κολομβίας. Μάλιστα, οι δύο εταιρείες το προχώρησαν ακόμα περισσότερο, λέγοντας πως ο τίτλος του δίσκου θα είναι «Sirens». Πάντως, τα tweets που αναφέρονταν στους U2 με έναν μαγικό τρόπο έχουν σήμερα σβηστεί.
Η γαλλική εφημερίδα «Nice-Martin» ανέφερε πως οι U2 κι ένα πολυπληθές συνεργείο έκαναν πριν από μέρες γυρίσματα για ένα νέο βίντεο στη Νίκαια της Γαλλίας, ενώ λίγο μετά οι «Irish Times» ανέφεραν ότι το άλμπουμ θα βγει τελικά τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, ότι η νέα τους περιοδεία θα ανακοινωθεί τον Δεκέμβριο και πως οι πρώτοι σταθμοί της περιοδείας αποφασίστηκαν για τον Απρίλιο του 2015.
Πάντως, νωρίτερα φέτος, το περιοδικό «Rolling Stone», αναζητώντας από τον Τhe Edge απαντήσεις για το νέο άλμπουμ, τον είχε «υποχρεώσει» να παραδεχτεί: «Για να κυκλοφορήσουμε νέα τραγούδια πρέπει να είναι τα σωστά τραγούδια. Αυτή η καθυστέρηση, άλλωστε, είναι και ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν είμαστε αυτό το διάστημα σε περιοδεία. Συνήθως είμαστε πολύ καλοί στην εκκίνηση της δημιουργίας ενός νέου άλμπουμ και καθόλου καλοί στην ολοκλήρωσή του. Τι να κάνουμε όμως, που αυτός ήταν πάντα ο τρόπος μας να φτιάχνουμε μουσική;». Στην ίδια γραμμή και ο μπασίστας τους, Ανταμ Κλέιτον, ο οποίος εμφανίστηκε στο «The Late Late Show» της ιρλανδικής τηλεόρασης και ψέλλισε: «Καλώς εχόντων των πραγμάτων, μέχρι το τέλος της χρονιάς κάτι θα έχουμε βγάλει. Αυτό είναι το πλάνο μας». Μαντάρα τα έκανε βέβαια ο Bono, που είπε λίγο πριν από τα φετινά Οσκαρ πως ετοιμάζουν όχι έναν αλλά δύο δίσκους, αποκαλύπτοντας μάλιστα τους τίτλους τριών κομματιών: «Song For Someone», «The Troubles» και «This Is Where You Can Reach Me».
Προς το παρόν, λοιπόν, έχουμε μόνο το «Invisible». Το μόνο νέο τους κομμάτι (αν εξαιρέσει κανείς το «Ordinary Love», που ηχογράφησαν για την κινηματογραφική βιογραφία του Νέλσον Μαντέλα «Mandela: Long Walk to Freedom»), που κυκλοφόρησε πριν από μήνες και πιθανολογείται ότι θα συμπεριληφθεί στον νέο δίσκο. Το τραγούδι δόθηκε αρχικά για δωρεάν κατέβασμα μέσω του iTunes Store, με την Bank of America να δωρίζει (έπειτα από συμφωνία με το συγκρότημα) 1 δολάριο για κάθε download στην οργάνωση RED, που μάχεται κατά του AIDS και την οποία έχει ιδρύσει ο Bono. Σκεφτείτε πως μόνο τις πρώτες 36 ώρες μπήκαν στα ταμεία της RED τρία εκατομμύρια δολάρια.
Σύμφωνα, πάντως, με τον ίδιο τον αρχηγό τους, το «Invisible» είναι ένα πολύ προσωπικό τραγούδι που περιγράφει δικές του στιγμές από την περίοδο που έφτασε στο Λονδίνο γεμάτος οργή. Τότε που είχε μόλις αφήσει το σπίτι του, ήταν υποχρεωμένος να κοιμάται στους σταθμούς του μετρό και δεν ήξερε πώς να διαχειριστεί τόσο τις οικογενειακές σχέσεις που τον είχαν καθορίσει, αλλά και όλη αυτή την πανκ-ροκ έκρηξη που συνέβαινε γύρω του. To βίντεο κλιπ του (κοντεύει ήδη τα 6 εκατομμύρια views στο Youtube) γυρίστηκε σε ένα υπόστεγο του αεροδρομίου της Σάντα Μόνικα, υπό την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Mark Romanek. Ο Bono έχει ούτως ή άλλως έναν δικό του τρόπο να τα τραγουδά όλα. Αλλά η φράση «I’m more than you know/ I’m more than you see here» («Είμαι περισσότερα από αυτά που ξέρεις κι από αυτά που βλέπεις») που ακούγεται και ξανακούγεται στο «Invisible» σού μένει…
Kαι τέλος πάντων, επειδή μας έχουν συνηθίσει σε ένα άλμπουμ ανά πενταετία (το τελευταίο τους «No Line on the Horizon» κυκλοφόρησε το 2009, πέντε χρόνια μετά το «How to Dismantle an Atomic Bomb» του 2004), καλό είναι οι παραδόσεις να μη σπάνε.