Του Φάνη Λυσιφάνη

 

Ποιος να 'ναι στην Αμφίπολη τάχα βαθιά θαμμένος;

 

Μην είν' ο τάφος άραγε κενός και συλημένος;

 

Καημένε Μεγαλέξανδρε που όλοι αναζητούμε

 

σαν τη Γοργόνα είμαστε κι ακόμα ζεις θαρρούμε…

 

Ομως προσγειωνόμαστε, απότομα είν' αλήθεια

 

και βλέπουμε πως η ζωή δεν είναι παραμύθια.

 

Κι ενώ όλους μάς τάραξε στ' ακίνητα ο φόρος

 

κάποιοι ζητούν τη φώτιση να βρουν στο… Αγιον Ορος!

 

Από τη μια ο ΕΝΦΙΑ κι ο Πούτιν απ' την άλλη

 

οι κυβερνώντες φάγανε κατραπακιά μεγάλη.

 

Μες στο κατακαλόκαιρο που θες να ηρεμήσεις

 

σε κάναν πάλι, θες δεν θες, φριχτά να τους μισήσεις.

 

Μας μείναν τα ροδάκινα απούλητα στα χέρια

 

κι ευθύς η γκρίνια άρχισε και βγήκαν τα μαχαίρια.

 

Εμεινε πάλι σύξυλος και παραπονεμένος

 

ο Ελλην ο ταλαίπωρος απ' το ξανθό το γένος…

 

Απ' το εμπάργκο εξαίρεση λόγω… ορθοδοξίας

 

άμα ελπίζεις, άγνοια δείχνεις της Ιστορίας!

 

Για να θολώσουν τα νερά κάθονται και μετράνε

 

πόσοι τουρίστες ήρθανε, πόσους γύρους θα φάνε.

 

Καλός, δεν λέω, ο τουρισμός, μα ίσως δεν μας σώνει

 

ν' αρχίσουν όλοι οι Ελληνες να κάνουν το γκαρσόνι.

 

Κάτι άλλο χρειαζόμαστε, θαρρώ για να σωθούμε

 

και ζήτω που καήκαμε, γοργά αν δεν το βρούμε…