Του Δημήτρη Αγγελίδη
Εγκλωβισμένη στην ακροδεξιά ατζέντα της και στις εσωτερικές της αντιφάσεις εμφανίζεται γι' άλλη μια φορά η κυβέρνηση, το νομοθετικό έργο της οποίας παραλύει μπροστά στις αντιδράσεις υπερσυντηρητικών ιεραρχών και βουλευτών για κρίσιμα ζητήματα που άπτονται του πυρήνα του κράτους δικαίου, όπως είναι η αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας και η κατάργηση διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.
Για πολλοστή φορά χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου αναγκάστηκε να αναβάλει τη συζήτηση του πολύπαθου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που, με αίτημα του ΠΑΣΟΚ, είχε προγραμματιστεί να εισαχθεί επιτέλους την Τρίτη στο Β' Θερινό Τμήμα της Βουλής, ύστερα από πολύμηνη καθυστέρηση.
Φόρτος εργασίας
Αυτή τη φορά, ο υπουργός επικαλέστηκε «έκτακτο κώλυμά του» και ζήτησε από τη Βουλή να αναβάλει τη συζήτηση για την 1η Σεπτεμβρίου, στο Γ' Θερινό Τμήμα (που ωστόσο ξεκινά στις 2 Σεπτεμβρίου, καθώς την προηγουμένη η Βουλή είναι κλειστή!).
Στο παρελθόν ο υπουργός είχε επικαλεστεί τον φόρτο εργασίας του υπουργείου λόγω της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε., προκειμένου να μην προχωρήσει η συζήτηση ή την ανάγκη να… καθαρογραφεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που καταδίκασε την Ελλάδα για τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το Σύμφωνο Συμβίωσης, προκειμένου να μη συμπεριλάβει σχετική τροπολογία στο νομοσχέδιο, όπως είχε αρχικά υποσχεθεί.
Οι πρώτες αντιδράσεις εμφανίστηκαν από 38 βουλευτές της Ν.Δ., που ζήτησαν να περιληφθεί στο νομοσχέδιο η ποινικοποίηση της άρνησης «των γενοκτονιών των Ποντίων και Μικρασιατών». Σ' αυτές προστέθηκε επιστολή οκτώ ανεξάρτητων βουλευτών.
Η αείποτε Ταυτότητα
«Η απουσία αναφοράς στις γενοκτονίες των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μ. Ασίας το καθιστά μνημείο υπόδουλης αποικίας. Η χώρα έχει Ταυτότητα, οι Ελληνες αείποτε έχουμε χαράξει τις διαδρομές της παγκόσμιας Ιστορίας», αναφέρουν.
Η επιμονή στον χαρακτηρισμό «γενοκτονία», έναντι του όρου «εθνοκάθαρση» που θεωρείται ορθότερος από την επιστημονική κοινότητα των ιστορικών, στην πραγματικότητα επιχειρεί να μειώσει τη σημασία του Ολοκαυτώματος των Εβραίων, της μόνης παγκοσμίως αναγνωρισμένης γενοκτονίας εξαιτίας του μεγέθους και της συστηματικότητάς της. Αλλωστε και η Ελλάδα δεν επέμεινε ποτέ να θέσει θέμα αναγνώρισης «γενοκτονίας των Μικρασιατών» στη διεθνή κοινότητα, παρά τη σχετική απόφαση της Βουλής.
Η επαναφορά του θέματος στο παρά πέντε της συζήτησης του αντιρατσιστικού στη Βουλή θεωρείται προσχηματική, καθώς το θέμα είχε συζητηθεί εξαντλητικά κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Στις αντιδράσεις δεν άργησαν να προστεθούν οι πύρινες αιτιάσεις υπερσυντηρητικών ιεραρχών, με αιχμή αυτή τη φορά τη δέσμευση του κ. Αθανασίου ότι θα συμπεριλάβει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στους λόγους που χαρακτηρίζουν ρατσιστικό ένα έγκλημα.
Το τριφασικό ρεύμα
Ο γνωστός για τις ομοφοβικές θέσεις του μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ, που είχε απειλήσει με αφορισμό όποιο βουλευτή ψηφίσει το νομοσχέδιο, επανήλθε απειλώντας ευθέως τον πρωθυπουργό: «Ελπίζω να συνειδητοποιήσετε ότι εμμένοντας στο άθλιο αυτό νομοθέτημα πωλείτε σε τιμή ευκαιρίας την ψυχή σας για μερικούς μήνες πρωθυπουργίας», του γράφει.
Σε παρόμοιο ύφος ήταν και η τοποθέτηση του Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία, που ισχυριζόταν πρόσφατα πως το ράσο του «πετάει τριφασικό ρεύμα γιατί είναι ποτισμένο από τον Γρηγόριο τον Ε’» και είχε απαιτήσει από τον Αλέξη Τσίπρα να κάνει τον σταυρό του, ζητώντας από το εκκλησίασμα να μην ψηφίσει απίστους.
«Δεν το περιμέναμε ποτέ ότι στην πατρίδα μας την Ελλάδα θα συζητηθεί διά να εφαρμοστεί διά νόμου μία τέτοια στυγνή δικτατορία, η οποία θα μας απαγορεύει να ονομάσουμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη» αναφέρει.
«Οδυνηρή έκπληξη» εξέφρασε και ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας (ο ίδιος που δήλωνε «δεν φοβόμαστε τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, αυτούς τους ξεπατώσαμε στον Γράμμο» και χαρακτήριζε τη Χ.Α. «καλά παιδιά, αγωνιστικά»).
«Ομοφοβία και ομομανία»
«Κοινωνίες που απαγορεύουν τον στιγματισμό και τον έλεγχο των ψυχοκοινωνικών διαστροφών, όπως είναι και οι γενοκτονίες και οι ομοφυλίες, αλλά και ο ρατσισμός, αυτές οι κοινωνίες ούτε κοινωνίες είναι ούτε και δημοκρατίες. [...] Τελικά το πρόβλημα δεν είναι η “ομοφοβία”, την οποία μόλις μάθαμε ως λέξη, όσο η ομομανία την οποία καθημερινά ζούμε στην πράξη. Είναι κρίμα αυτή η κυβέρνηση ως τελευταία πράξη πριν από την αυτοκτονία της να μας αφήνει ως νομοθετημένη πλέον κληρονομιά τα επίχειρα του ηθικού παραλογισμού της», δήλωσε και ο γνωστός για τον αγώνα του εναντίον της καύσης των νεκρών Μεσογαίας Νικόλαος.
Αυτές οι δηλώσεις των ιεραρχών, όπως και η αντίδραση της Χ.Α. στο νομοσχέδιο δεν εκπλήσσουν. Αλλωστε, στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζί με τους Εβραίους, είχαν βρει φριχτό θάνατο και εκατοντάδες χιλιάδες ομοφυλόφιλοι.
Αυτό που εκπλήσσει είναι η ετοιμότητα μιας κυβέρνησης να αναγνωρίσει σε ακροδεξιούς ιεράρχες ρόλο στη χάραξη κυβερνητικής πολιτικής, και μάλιστα υπεράνω διεθνών οργανισμών, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, στους οποίους είναι μέλος η Ελλάδα και δεσμεύεται από τις συνθήκες που έχει υπογράψει.
