Πιο πέρα από τον ΕΝΦΙΑ
Ηταν θέμα χρόνου να φθάσουμε στη σημερινή τραγελαφική κατάσταση με τα φορολογικά και όχι μόνο. Ετυχε να συμπέσει με την εν γένει πολιτική για τα ακίνητα (τι απαξίωση, θεέ μου!). Πρωτοσέλιδα άρθρα, σχόλια παλιών υπουργών της Οικονομίας. «ΕΝΦΙΑ και χάος», «Προαναγγελθείσα θύελλα», «Ο εφιάλτης του ΕΝΦΙΑ», «Κίνδυνος δήμευσης των περιουσιών του κοσμάκη»!
Ούτε ένας δεν έχει την τσίπα για παραίτηση και πάει λέγοντας. Και ενώ σύσσωμη η κυβέρνηση καθησυχάζει, επιχείρηση ολόκληρη ο «καθησυχασμός».
Ευρώπη μη φοβάσαι, δεν θα υπάρξει πρόβλημα στ’ άλλα, στις μεταρρυθμίσεις, η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για όσα φαίνονται ν’ ακολουθούν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι επενέβη ο ίδιος ο πρωθυπουργός -πάνω απ’ όλα μη διαταραχθεί σοβαρά η ψυχολογία γενικά με την απαξίωση και των τριών εξουσιών. Η δικομματική κυβέρνηση αρχίζει να τρέμει, όταν έγινε τόσο χοντρό λάθος σε ψηφισμένο νόμο.
Δεν ήξερε η Βουλή τι ψήφισε, όπως πάντα, τώρα γρήγορα και μες το κατακαλόκαιρο! Ετσι αμάσητα ό,τι της σερβίρανε. Ας μη γελιόμαστε, η δημόσια εικόνα της χώρας είναι μπάχαλο όσο ποτέ. Απλούστατα, γιατί δεν υπήρξαν ηγέτες τέτοιοι που να μπορέσουν να επιλέξουν τους άριστους συνεργάτες.
Οι ατέλειωτες ουρές σε ΔΕΗ και Εφορίες, αδιάψευστοι μάρτυρες. Η αφρόκρεμα της πληροφορικής μας έφυγε άρον άρον για τα ξένα όπου και διαπρέπει. Χλωρά μαζί με ξερά! Μια εκτενής επιστολή της Ελενας Ακρίτα στον κ. Χαρδούβελη για το προσωπικό της δράμα με το πατρικό σπίτι τα λέει όλα. Ναι, κ. Στουρνάρα, τότε από το ΙΟΒΕ: «Τη σκεπή σου τη φτιάχνεις με καλό καιρό». Τώρα οικονομικό ναυάγιο όλη η χώρα και χωρίς ανθρώπους και δυναμικό, τετέλεσται!
Γιάννης Π. Κορδής, Κιάτο
…………………………………………………..
Αυτοί οι άτιμοι συνδικαλιστές!
Αφορμή για το παρακάτω κείμενο έδωσε το άρθρο της εφημερίδας σας με τίτλο: «Τι κρύβει η σκανδαλολογία με τους συνδικαλιστές» του κ. Τ. Παππά, το οποίο προσυπογράφω. Το επεκτείνω με τα παρακάτω σχόλια. Αναφέρεται:
– Στον επιχειρούμενο διασυρμό των συνδικαλιστών συλλήβδην με προφανή στόχο να πληγεί το συνδικαλιστικό κίνημα, που από τη φύση του αποτελεί εστία αντίστασης σε βάρβαρες πολιτικές οι οποίες στρέφονται εναντίον εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Προκείμενου να είναι πειστικοί επικαλούνται τους συνδικαλιστές που ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση των κεκτημένων τους και είναι βουτηγμένοι μέχρι τον λαιμό στη συναλλαγή! Αλλά στη χώρα μας ρίχνουμε εύκολα τον λίθο του αναθέματος επί δικαίους και αδίκους! Ομως όσοι συνδικαλιστές ενέχονται σε σκάνδαλα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται από τη δικαιοσύνη! Μέχρι τώρα όμως ακούγονται κατηγορίες και όχι καταδικαστικές αποφάσεις. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί, όπως αναφέρει το άρθρο, «…οι ύποπτοι συνδικαλιστές ανήκουν στην ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, παρατάξεις που έκαναν κουμάντο όλα τα προηγούμενα χρόνια στην Ομοσπονδία και ειδικότερα την επίμαχη περίοδο που έψαξαν οι αρμόδιοι παράγοντες, τότε εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί συντηρείται αυτή η εκκωφαντική σιωπή. Να είστε βέβαιοι ότι αν μεταξύ των «κατηγορουμένων» συνδικαλιστών υπήρχαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ ή πρώην ΠΑΣΚίτες και διαφωνούντες Δακίτες, που σήμερα φλερτάρουν με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα ονόματά τους θα είχαν βγει στη φόρα…»
– Στη δυσφήμηση του δημόσιου τομέα με διαφόρους τρόπους. Επικαλούνται, όπως σωστά αναφέρει το άρθρο, -«διαφθορά, μίζες, συνδιοίκηση, βόλεμα ημετέρων…» κ.λπ., ώστε να καλλιεργείται και να ενισχύεται στο πλατύ κοινό η άποψη ότι οι ιδιώτες θα τα καταφέρουν καλύτερα και άρα ο δημόσιος τομέας πρέπει να (ξε)πουληθεί για να επιφέρει τάχα έσοδα στο Ελληνικό Δημόσιο! Ομως όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο δεν επικρατούσε στην πράξη η αντίληψη ότι πρέπει να υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο, παρέχοντας υπηρεσίες υψηλού επιπέδου στους πολίτες, αλλά το εκμεταλλεύονταν και το λαφυραγωγούσαν οι εκάστοτε κρατούντες! Το διοικούσαν οι ημέτεροι, στην πλειονότητα όχι οι πιο ικανοί (και δεν θεωρώ πάντα ικανούς όσους έχουν τίτλους, διότι ρόλο παίζει και η κοσμοθεωρία, το αξιακό σύστημα του καθενός, η διαφορετική κοινωνική συνείδηση κ.λπ.).
Πάνος Κατσούλας, εκπαιδευτικός
…………………………………………………….
Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Αίγυπτος
Οι χώρες αυτές (Ιράκ, Λιβύη Συρία, Αίγυπτος) κυβερνήθηκαν με σιδηρά πυγμή από αυταρχικούς ηγέτες και αυταρχικά καθεστώτα. Οι λαοί τους ήταν θύματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των δυτικών αποικιακών δυνάμεων. Ουδέποτε είχαν σχέση με την ευρωπαϊκή αναγέννηση, τη βιομηχανική εξέλιξη, τον διαφωτισμό, τον φιλελευθερισμό, την αμερικανική επανάσταση, την αστική δημοκρατία, την Παρισινή Κομμούνα, τον αναρχικό κομμουνισμό, τον Μαρξ και τον Ενγκελς.Υπήρξαν φυλές νομαδικές (αν εξαιρέσουμε την εποχή της κατάληψης μέρους της Ισπανίας) και με ελάχιστο πνευματικό πολιτισμό. Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Αμερικανών για να καταληστεύσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των χωρών αυτών και να επιτύχουν τη διάλυση των αυταρχικών καθεστώτων για να επιβάλουν τα δικά τους κυβερνητικά ανδρείκελα άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου. Οι διάφορες φυλές άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους και με τους Αμερικανούς, με αποκορύφωμα την επικράτηση σε μέρος του Ιράκ και της Συρίας των φανατικών και απάνθρωπων μουσουλμάνων. Το αποκορύφωμα των φανατικών, με τον αποκεφαλισμό των δυστυχισμένων ανθρώπων και τον ξεσπιτωμό χιλιάδων οικογενειών από τις εστίες τους, το βλέπει απαθής η κοινή γνώμη της Δύσης και τρίβει τα μάτια της.
Μανούσος Δασκαλάκης
