Της Μαρίας Δήμα

Ανέλπιστη βοήθεια προς τη Χρυσή Αυγή παρέχει το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα και ειδικότερα οι προτεινόμενες αλλαγές στο άρθρο 187. Σύμφωνα με την πρόταση της επιτροπής που επεξεργάζεται τις σχετικές τροποποιήσεις, για τον χαρακτηρισμό μιας οργάνωσης ως εγκληματικής θα απαιτείται πλέον να υπάρχει οικονομικό κίνητρο, κάτι που δεν συνοδεύει υποχρεωτικά τη δράση των ταγμάτων εφόδου.

Οι σχεδιασμοί αυτοί βασίζονται στη σύμβαση του ΟΗΕ κατά του Οργανωμένου Εγκλήματος (Παλέρμο 2000) και είχαν μοντέλο τη λειτουργία της μαφίας, ενώ η αρχική πρόθεση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής ήταν ο περιορισμός της αθρόας χρήσης αυτού του άρθρου, κάτι που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.

Διπλά προβληματικό

Οπως δήλωνε στην «Εφ.Συν.» (25/8) ο καθηγητής Ποινικού Δικαίου στο ΑΠΘ Νίκος Παρασκευόπουλος, «ο όρος του προσπορισμού οικονομικού οφέλους είναι διπλά προβληματικός. Από τη μια πλευρά, έχει ένα ασαφές περιεχόμενο, το οποίο μπορεί εύκολα να ανιχνεύεται σε πλείστες περιπτώσεις. Από την άλλη όμως πλευρά, εξαιρεί από την επιβάρυνση άλλες στοχεύσεις προσβολών: γιατί η επιδίωξη τέλεσης βίαιων ρατσιστικών πράξεων ή πράξεων βίας από θρησκευτικό φανατισμό να μη δικαιολογούν την επιβάρυνση;».

Οπωσδήποτε ο χρόνος που επιλέχθηκε για να συζητηθούν αυτές οι τροποποιήσεις είναι εντελώς ακατάλληλος και δεν είναι δυνατόν να διασκεδαστούν οι υπόνοιες για ένα ακόμα πολιτικό άνοιγμα προς την οργάνωση. Οπως ανέφεραν δικαστικές πηγές, μέσα από την πρόταση αυτή της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής διαφαίνεται να «φωτογραφίζεται» η υπόθεση των κατηγορουμένων της Χρυσής Αυγής και μάλιστα λίγο πριν από την έκδοση βουλεύματος και τον προσδιορισμό της δίκης.

Δυσαρέσκεια

Στο Εφετείο της Αθήνας επικρατεί έντονη δυσαρέσκεια καθώς δεν είναι λίγοι οι δικαστές που διαφωνούν με την πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, βλέποντας να έρχεται από… το παράθυρο μια διάταξη που εάν τελικά ψηφιστεί θα λειτουργήσει ως «συγχωροχάρτι» στους κατηγορουμένους της Χρυσής Αυγής για εγκληματική οργάνωση, αδίκημα που μέχρι τώρα δεν έχει συνδεθεί με τον προσπορισμό συγκεκριμένου οικονομικού οφέλους.

Κάτι τέτοιο θα τίναζε στον αέρα την έρευνα αλλά και την περίπτωση εκδίκασης της υπόθεσης, αφού ουσιαστικά θα έπρεπε να εκδοθεί απαλλακτική πρόταση και βούλευμα, με δεδομένο ότι αυτή η διάταξη ως ευνοϊκότερη ουσιαστικά έχει αναδρομική ισχύ. Κύκλοι του υπουργείου πάντως σημείωναν ότι οι προτάσεις των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών δεν είναι δεσμευτικές για τον υπουργό.