Του Ν. Ασημακόπουλου
Αν ρωτήσεις έναν οποιονδήποτε οπαδό του Ολυμπιακού αυτή τη στιγμή… ποια είναι η βασική ενδεκάδα της ομάδας, θα… τα χάσει! Πρώτα θα μπερδευτεί, μετά θα γελάσει και στο τέλος θα παραδεχτεί πως δεν είναι και τόσο εύκολο να μάθει τόσο γρήγορα όλους αυτούς τους καινούργιους που ήρθαν εντελώς ανεξέλεγκτα.
Το πρώτο και εύκολο συμπέρασμα μετά τις δύο πρώτες αγωνιστικές; Οτι δεν είναι καθόλου φυσιολογικά όσα γίνονται στην ομάδα…
Δεν χρειαζόταν το προχθεσινό 1-1 με τον Παναιτωλικό για να βγει το συμπέρασμα. Πιο φανερή κι από φανερή, στο Αγρίνιο, η ανάγκη των παικτών να βρουν… ποιος είναι ο διπλανός τους και τι ρόλο παίζει. Και, δεν μπορείς και να πεις «νωρίς είναι ακόμα», γιατί το πρωτάθλημα άρχισε.
Οχι πως ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να το χάσει, αλλά φέτος τα στοιχήματα είναι άλλα…
* Το ένα, να γεμίζει το γήπεδο, που όσο περνάει ο καιρός μοιάζει με νεκρή φύση, όπως έδειξε η πρεμιέρα με τη Νίκη Βόλου.
* Το δεύτερο, μια πορεία στην Ευρώπη ίδια και καλύτερη από την περσινή. Γίνεται;
Βέβαια, το λέγαμε και τα προηγούμενα χρόνια… Κάθε τέτοια εποχή, τα ματς που δίνει ο Ολυμπιακός για το πρωτάθλημα μοιάζουν με φιλικά προετοιμασίας λίγο πριν από τα παιχνίδια του Champions League που έρχονται. Ομως, η φετινή εικόνα δείχνει πως αυτή η προετοιμασία, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα, βρίσκεται ακόμη στις… αρχές Αυγούστου.
Δεν είναι μόνο η έλλειψη χημείας για την οποία μιλάνε πολλοί, αλλά και η απουσία απλής συνεννόησης.
Ολοι τούτοι οι Ελαμπντελαουί, οι Μαζουάκου, οι Μποτία, οι Ντουρμάζ και οι Αμπντισαλάμ, όσο καλοί παίκτες και να είναι, δύσκολα θα καταφέρουν να δέσουν μ’ εκείνους που βρήκαν εδώ (τέλος πάντων…) όσο γρήγορα και να προσαρμοστούν ο Αμπιντάλ με τον Αφελάι.
Και μόνο που ο Ολυμπιακός αποφάσισε την τελευταία ώρα να φέρει πίσω δανεικό τον Μήτρογλου σαν ξαναζεσταμένο φαγητό, χαρίζοντας μια δόση 3 εκατομμυρίων ευρώ από τα 15 που ήταν να εισπράξει συνολικά για τη μεταγραφή στη Φούλαμ (ενώ στην αρχή δεν δεχόταν καν να συζητήσει μια τέτοια περίπτωση…), δείχνει και το αδιέξοδο στο οποίο κατέληξε η πολιτική των ανεξέλεγκτων πωλήσεων, που υπήρχε μεν από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά φούντωσε φέτος και κάνει πλέον μπαμ, μεταμορφώνοντας την ομάδα σ’ ένα πράγμα που δεν μπορεί να παίξει ακόμα μπάλα, επειδή ακριβώς βρίσκεται έξω από οποιαδήποτε ποδοσφαιρική λογική.
Κανένας δεν εγγυάται αυτή τη στιγμή ότι ο Μήτρογλου θα είναι ο παλιός των τριών-τεσσάρων μηνών, πέρυσι, που εκτοξεύθηκε η καριέρα του, όπως κανένας δεν είναι σε θέση να πει τι μπορούν να προσφέρει ο πολυδιαφημισμένος Αλεχάντρο Ντομίνγκες ή τι ευκαιρίες θα βρει πραγματικά ο Διαμαντάκος για να καθιερωθεί μπροστά…
Η συνέχεια επί της οθόνης…
