Απόλυτη μαφία στην Ελλάδα
ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ θυμούνται τον Ολιβιέ Καπό, που έπαιξε κάποια στιγμή στον Λεβαδειακό. Θυμάται όμως αυτός… Και μιλώντας πρόσφατα σε ένα καλό γαλλικό περιοδικό, στο SoFoot, είπε φοβερά πράγματα, καλώντας όλους τους ποδοσφαιριστές να μην παίξουν ποτέ στην Ελλάδα, για την οποία λέει ότι βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από την Αφρική!
*«Πήγα στην Ελλάδα, παρασυρόμενος μετά τη θετική εμπειρία που είχε ο Τζιμπρίλ Σισέ στον Παναθηναϊκό, και είπα στον εαυτό μου… γιατί να μη δοκιμάσω κι εγώ».
*«Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι αρκετά χαμηλό. Υπάρχουν μόνο δύο μεγάλες ομάδες, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι οποίες είναι πολύ μακριά από τις υπόλοιπες. Ο άλλοι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Επίσης, η Ελλάδα είναι γνωστή για τους οπαδούς της. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα ούτε σε επίπεδο ρατσισμού ούτε σε κάτι άλλο. Να είμαι ειλικρινής, όταν έπαιζα στην ομάδα μου δεν είχαμε ποτέ φιλάθλους στο γήπεδο. Τα γήπεδα ήταν σχεδόν άδεια…».
*«Τα πάντα είναι διεφθαρμένα. Υπήρχαν τεράστια προβλήματα και στον Λεβαδειακό. Για να σας δώσω μια ιδέα, από τα 18 εκτός έδρας παιχνίδια της περσινής χρονιάς πήραμε ένα βαθμό. Ωστόσο, τερματίσαμε στην ένατη θέση. Εγώ, αυτό δεν το καταλαβαίνω. Σε ποιο άλλο πρωτάθλημα το έχετε δει; Μια ομάδα που έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα εκτός έδρας, να τερματίζει πάνω από το πρώτο μισό του πρωταθλήματος».
*«Είναι απίθανο. Παίζονται πολλά σε επίπεδο συναντήσεων. Παιχνίδια αγοράζονται για λόγους στοιχηματικούς. Η UEFA δεν προσέχει τι γίνεται στην Ελλάδα. Τα παιχνίδια δεν μεταδίδονται σε άλλη χώρα. Αντε, στην Τουρκία. Δεν ενδιαφέρεται κανείς. Η UEFA επίσης δεν ενδιαφέρεται. Είναι καταστάσεις που δεν πρέπει να υπάρχουν στο ποδόσφαιρο. Συμπαίκτες μου έχουν στείλει επιστολές στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία, αλλά ok… δεν έγινε τίποτα».
*«Τα παιχνίδια συναλλάσσονται. Επίσης και τα συμβόλαια. Πολλά συμβόλαια είναι μαύρα. Κι όταν πηγαίνεις στους αρμόδιους θεσμούς να πάρεις τα δεδουλευμένα, σου λένε δεν υπάρχει κάποιο συμβόλαιο. Μετά παίρνεις το 1/3 αυτών και προσπαθούν να σε απομονώσουν και να σε εξαντλήσουν το ταχύτερο δυνατό».
*«Ο πρόεδρος της ομάδας μου δεν νοιαζόταν γι’ αυτά. Νομίζω τιμωρήθηκε για τρία χρόνια για συναλλαγή παιχνιδιών. Δεν ξέρω καν αν μπήκε φυλακή καθόλου. Εχει σωματοφύλακες. Δηλαδή ο πρόεδρος της Λιόν έχει σωματοφύλακες όταν περπατά; Μερικές φορές οπλοφορεί. Κάνει συναντήσεις με έναν έναν τους ποδοσφαιριστές. Στα αποδυτήρια τρέμαμε να του μιλήσουμε».
*«Για τους μισθούς αποφασίζει πάντα ένας άνθρωπος. Ο πρόεδρος. Ο σύλλογος λειτουργεί σαν μαφία. Δεν θέλω βεντέτα. Απλά να στείλω ένα σήμα κινδύνου. Στο τέλος κουράστηκα, δεν πήρα όλα τα χρήματα, ήθελα μόνο να φύγω από τη χώρα».
*«Επειδή έχω αγωνιστεί στην Εθνική Γαλλίας, ήμουν λίγο πιο άνετος. Συμπαίκτες έπαιρναν για τα Χριστούγεννα μόνο 100 ευρώ. Εκατό ευρώ για τρεις μήνες. Αλλοι αναγκάστηκαν να σπάσουν το συμβόλαιό τους και να μην παίζουν. Ο πρόεδρος της ομάδας είναι μαφία. Πολλοί ποδοσφαιριστές απειλήθηκαν. Και εμένα με απείλησε πολλές φορές προσωπικά. Απειλές θανάτου».
*«Πριν από ένα παιχνίδι, δέχτηκα κόσμο στο σπίτι μου και γείτονες. Μου ζητούσαν να πάρω κόκκινη κάρτα επειδή το είχαν ποντάρει στο στοίχημα και μου υποσχέθηκαν να μου έδιναν μέρος από τα κέρδη. Την επόμενη ημέρα με πήρε τηλέφωνο ο πρόεδρος να μου πει αν δέχτηκα την πρόταση. Του είπα ότι εγώ είμαι άνθρωπος νομοταγής, δεν κάνω τέτοια και αν ήθελε ένα παιχνίδι να είναι διεφθαρμένο, θα μπορούσε να ‘ρθει να μου ζητήσει να εγκαταλείψω την ομάδα. Μου είπε: “Δεν θα πας πουθενά. Θα σε σκοτώσω, μαζί τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου. Δεν θα ξαναδείς την οικογένειά σου”. Αλλά στο τέλος έπαιξα. Χάσαμε το παιχνίδι και γύρισα σπίτι μου. Σκέφτομαι ότι θέλει να τεστάρει τους ποδοσφαιριστές. Θέλει να τους προκαλεί φόβο. Είναι δραματικό».
• Η αντίδραση από πλευράς Κομπότη και Λεβαδειακού ήταν υποτονική:
«Πραγματικά αισθάνομαι άσχημα για το κατάντημα ενός τέτοιου παίκτη. Τι συζήτηση να κάνουμε όταν ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής, με τόσες πλούσιες παραστάσεις στην καριέρα του, άλλοτε διεθνής με την Εθνική Γαλλίας, φτάνει σε ένα επίπεδο οικονομικής εξαθλίωσης. Μας ζητούσε περισσότερα χρήματα για να λύσει το συμβόλαιό του και να φύγει από την ομάδα. Η οικονομική του εξαθλίωση είναι αυτή που τον οδήγησε σ’ αυτό το σημείο. Δεν υπήρξε καμία απολύτως απειλή, ούτε κατά του ίδιου ούτε φυσικά κατά της οικογένειάς του».
«Αποκύημα φαντασίας» και για την ΠΑΕ όλα όσα είπε ο παίκτης…
Σαν συμπέρασμα κρατάω το χειρότερο απ’ όλα. Οτι η UEFA, η μόνη δηλαδή ελπίδα να φτιάξει κάτι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γνωρίζει, αλλά δεν ασχολείται! Αν είναι αλήθεια, πραγματικά τη βάψαμε…
Ν.Ασ.
