Οι αποκεφαλισμοί των δύο Αμερικανών δημοσιογράφων από τους εξτρεμιστές του »Ισλαμικού κράτους» εξαναγκάζουν τον Μπαράκ Ομπάμα να αναζητήσει μια στρατηγική για την περιοχή
Του Νικόλα Ζηργάνου
Χρειάστηκε να αποκεφαλιστούν δύο Αμερικανοί δημοσιογράφοι για να αποκτήσει ο Μπαράκ Ομπάμα στρατηγικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους, αν και εξακολουθεί να στερείται στρατηγικής για την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Το μήνυμα που εκπέμπει τα τελευταία χρόνια ο Λευκός Οίκος είναι πως επιζητεί τη μικρότερη δυνατή ανάμειξη, με μηδενικές απώλειες Αμερικανών στρατιωτών, και στηρίζει με κάθε τρόπο (οικονομικό, παροχή οπλισμού, πολεμοφοδίων, πληροφοριών, εκπαίδευση) άλλους να κάνουν τη βρόμικη δουλειά.
Ετσι και στο Ιράκ, το νέο αμερικανικό δόγμα βρίσκει εφαρμογή με τη δημιουργία μιας πλατιάς πολιτικής και στρατιωτικής συμμαχίας στην οποία θα συμμετέχουν η Δύση, οι Ιρανοί, οι αραβικές χώρες, οι Τούρκοι και άλλοι πρόθυμοι, με στόχο -αρχικά- την αναχαίτιση της εξάπλωσης του Ισλαμικού Κράτους και στη συνέχεια την επανάκτηση των χαμένων εδαφών από μια στρατιωτική δύναμη που θα αποτελείται από τις ιρακινές ένοπλες δυνάμεις, τους Κούρδους πεσμεργκά και τις σιιτικές πολιτοφυλακές.
Πότε ξανά πεζοναύτες
Η Ουάσινγκτον θα επιθυμούσε σε αυτήν τη δύναμη να συμμετάσχουν και στρατιώτες από αραβικές χώρες, όμως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξαναπατήσουν οι πεζοναύτες με την αστερόεσσα τα εδάφη της Μεσοποταμίας που τόσο πρόσφατα εγκατέλειψαν. Οι Αμερικανοί αλλά και οι άλλοι δυτικοί σύμμαχοι θα περιοριστούν στη στρατιωτική βοήθεια, στην εκπαίδευση, στην -πολύ σημαντική- παροχή πληροφοριών, θα βομβαρδίζουν από ψηλά, κατά προτίμηση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά δεν θα στείλουν στρατό στο έδαφος.
Ο πρόεδρος Ομπάμα επιδιώκει να έχει πλήρες σχέδιο μέχρι τη σύγκληση της 69ης γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, που αρχίζει στις 16 Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, όπου και θα λάβει την τελική της μορφή η πολυεθνική συμμαχία κατά των εξτρεμιστών σουνιτών του «χαλιφάτου».
Ο υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι, κατευθύνεται στη Μέση Ανατολή για διαβουλεύσεις με τους ηγέτες των αραβικών κρατών, ενώ στο τραπέζι των συζητήσεων θα είναι και το θέμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Μετά τη Βιέννη και τις Βρυξέλλες, το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και το θέμα της άρσης του εμπάργκο θα συζητηθούν στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, σε κρίσιμες διμερείς συνομιλίες Αμερικανών και Ιρανών.
Πάντως, το ζήτημα της αντιμετώπισης του Ισλαμικού Κράτους δεν απασχολεί μόνο τις χώρες της περιοχής και τη Δύση. Η ανησυχία είναι παγκόσμια και συνεχώς εντείνεται.
Η Βαγδάτη ανακοίνωσε ότι συνέλαβε την περασμένη εβδομάδα έναν Κινέζο μαχητή του Ισλαμικού Κράτους, τον πρώτο Ουιγούρο ισλαμιστή από τους περίπου 100 Κινέζους που πολεμούν στις τάξεις των εξτρεμιστών σουνιτών.
Ο Γιν Γκανγκ, καθηγητής στην Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών, εκτιμά ότι πολλές εκατοντάδες Ουιγούρων που πολέμησαν μαζί με την Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν έχουν εγκαταλείψει την οργάνωση του Αλ Ζαουάχρι και πυκνώνουν τις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους, που έχει γίνει πόλος έλξης των απανταχού εξτρεμιστών.
Ηδη Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αναθεωρούν τα στοιχεία για τη συνολική δύναμη των ξένων μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, από 3.000 (πριν από ένα χρόνο) σε 10.000, ενώ αυξάνει συνεχώς η ροή -κυρίως Ευρωπαίων- εθελοντών που φτάνουν μέσω Τουρκίας στα εδάφη που κατέχει το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και στο Ιράκ.
Η σαρωτική προέλαση των μαχητών με τις μαύρες σημαίες έως τα πρόθυρα της Βαγδάτης, του Κιρκούκ και του Αρμπίλ, ενεργοποίησε τους μηχανισμούς των μυστικών υπηρεσιών στη Δύση αλλά και τη Μέση Ανατολή, που αναζητούν τρόπους να αντιμετωπίσουν την απειλή ασφαλείας που αποτελούν για τις χώρες προέλευσης οι ξένοι μαχητές, όταν επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής τους.
Η αντιμετώπιση αυτής της απειλής δεν θα είναι καθόλου εύκολη, θα πάρει πολύ χρόνο, θα είναι σύνθετη και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα είναι αποτελεσματική.
