ΑΠΟΣΤΟΛΗ – Της Λήδας Γαλανού

Το μεγαλύτερο βραβείο τής ώς τώρα καριέρας του κέρδισε στο 71ο Φεστιβάλ Βενετίας ο Ρόι Αντερσον, για το «A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence», την ταινία που ολοκληρώνει τη δημιουργική του τριλογία (μαζί με τα «Τραγούδια του Δευτέρου Ορόφου» και το «Εμείς οι Ζωντανοί»), αφιερωμένη, όπως λέει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, «στο τι σημαίνει να είσαι ανθρώπινο ον».

Ο Αντερσον έμοιαζε πραγματικά συγκινημένος παραλαμβάνοντας τον Χρυσό Λέοντα στην τελετή λήξης της φετινής Μόστρα, ακόμα περισσότερο επειδή, όπως εξήγησε, αναγνωρίζεται στον τόπο ενός από τους αγαπημένους του σκηνοθέτες: «Αγαπούσα πάντα το ιταλικό σινεμά και ειδικά τον Βιτόριο ντε Σίκα. Ο “Κλέφτης Ποδηλάτων” ήταν για μένα μια καθοριστική πηγή έμπνευσης, μια ταινία τόσο ουμανιστική που, νομίζω, πρέπει να δείχνει τον δρόμο στον κινηματογράφο. Για μένα οι ταινίες οφείλουν να τίθενται στην υπηρεσία του ουμανισμού. Οπότε θα προχωρήσω και θα προσπαθήσω να κάνω όσο καλές ταινίες έκανε κι ο Βιτόριο ντε Σίκα!».

Αντρέι Κοντσαλόφσκι (σκηνοθεσία)

Στο σύνολό τους, τα βραβεία του φετινού Φεστιβάλ Βενετίας (με πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής τον συνθέτη Αλεξάντρ Ντεσπλά) ήταν τόσο μπερδεμένα όσο και το πρόγραμμα της διοργάνωσης: χωρίς σαφή αισθητική ή ιδεολογική κατεύθυνση, πολλοί έφυγαν κρατώντας κι από κάτι. Από τις ταινίες και τους συντελεστές που θεωρούνταν φαβορί, ανταμείφτηκαν το εκπληκτικό νέο ντοκιμαντέρ του Τζόσουα Οπενχάιμερ, φιλοσοφική συνέχεια του «The Art of Killing», το εξαιρετικό ντεμπούτο του Τούρκου Καάν Μουτζετζί, «Sivas», ενώ το βραβείο σκηνοθεσίας παρέλαβε ο Αντρέι Κοντσαλόφσκι, για τις «Λευκές Νύχτες του Ταχυδρόμου», ένα φιλμ με εκπληκτική, πράγματι, σκηνοθεσία και αισθητική, παρά την παρωχημένη του νοσταλγία ενός εξιδανικευμένου σοβιετικού τρόπου ζωής.

Το αμερικανικό σινεμά απουσίασε ολοκληρωτικά από τα βραβεία, μια και δεν τιμήθηκαν ούτε το «Birdman» του Αλεχάντρο Ινιάριτου με τον Μάικλ Κίτον (που, ωστόσο, τραβά τον δρόμο του προς τα Οσκαρ) ούτε το «99 Homes» του Ραμίν Μπαχρανί, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και δυνατές ταινίες του φεστιβάλ, ούτε, βέβαια, ο Αλ Πατσίνο που συμμετείχε με δύο κοσμογονικές ερμηνείες σε δύο μέτριες ταινίες, το «The Humbling» του Μπάρι Λέβινσον και το «Manglehorn» του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν.

Καάν Μουτζετζί (ειδικό βραβείο της επιτροπής)

…………………………………………..

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

• Χρυσός Λέοντας: «A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence» του Ρόι Αντερσον

• Βραβείο Σκηνοθεσίας: Αντρέι Κοντσαλόφσκι, «Οι Λευκές Νύχτες του Ταχυδρόμου»

• Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής: «The Look of Silence» του Τζόσουα Οπενχάιμερ

• Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας: Αλμπα Ρορβάχερ για το «Hungry Hearts» του Σαβέριο Κοστάντσο

• Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας: Ανταμ Ντράιβερ για το «Hungry Hearts» του Σαβέριο Κοστάντσο

• Βραβείο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι για πρωτοεμφανιζόμενο ηθοποιό: Ρομέν Πολ για το «Le Dernier Coup De Marteau»

• Βραβείο Σεναρίου: «Tales» της Ραχσάν Μπανί-Ετεμάντ

• Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής: «Sivas» του Καάν Μουτζετζί

◢ Τμήμα Ορίζοντες

• Βραβείο Καλύτερης Ταινίας: «Court» του Τσαϊτάνια Ταμχάνε

• Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας: Ναζί Αμπού Νογουάρ για το «Theeb»

• Ειδικό Βραβείο: «Belluscone: Una Storia Siciliana» του Φράνκο Μαρέσκο

• Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας: Εμίρ Χατζιχαφιζμπέγκοβιτς για το «These Are the Rules»

• Βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας: «Maryam» της Σιντί Σαλέχ

◢ Τμήμα Venice Days

• Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία: «I Nostri Ragazzi» του Ιβάνο ντε Ματέο

• Leone del Futuro – Βραβείο Λουίτζι ντε Λαουρέντις Καλύτερης Πρώτης Ταινίας: «Court» του Τσαϊτάνια Ταμχάνε

• Βραβεία Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI): «The Look of Silence» του Τζόσουα Οπενχάιμερ (Διαγωνιστικό Τμήμα), «No One’s Son» (Εβδομάδα Κριτικής)

• Persol Tribute To Visionary Talent Award: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ

• Jaeger-LeCoultre Glory to the Filmmaker prize: Τζέιμς Φράνκο

• Βραβείο Venezia Classici για την Καλύτερη Αποκατάσταση Ταινίας: «Μια Ξεχωριστή Μέρα» του Ετόρε Σκόλα

• Βραβείο Venezia Classici για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ: «Animata Resistenza» των Φραντσέσκο Μοντανιέρ και Αλμπέρτο Τζιρότο