Της Αννας Δαμιανίδη
Αυτό το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είναι πολύ χρήσιμο για την αντιμετώπιση του διεθνούς ρατσισμού εναντίον των Ελλήνων, αλλά κατά τη γνώμη μου κάπως ελλιπές. Αντιμετωπίζει δηλαδή όσους ενδέχεται να αρνηθούν ως Ολοκαυτώματα όσα έχει αναγνωρίσει η ελληνική Βουλή (κι εδώ ανοίγει ένα θαυμάσιο αντικείμενο νέου μαθήματος, που πρέπει να μπει στα σχολεία με τίτλο πιο επιστημονικό από την απλή φράση που χρησιμοποιούμε εμείς «τα Ολοκαυτώματα που αναγνωρίζει η ελληνική Βουλή»), αλλά δεν αντιμετωπίζει διάφορους άλλους αρνητές διαφόρων άλλων τρομερών και θαυμάσιων πραγμάτων που έχουν συμβεί στην ελληνική επικράτεια, είτε και εκτός αυτής, ανάμεσα στους Ελληνες το γένος και τους αλλογενείς, τους προαιώνιους και τους μετααιώνιους εχθρούς, στη γη, στον εναέριο χώρο, στις θάλασσες, στο FIR και στην ΑΟΖ.
Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε ότι αποτελεί μια εισαγωγή, έναν προϊδεασμό, ένα υπόδειγμα, ένα φάρο για την αντιμετώπιση όλων αυτών των ιδεών που πρέπει να γίνουν ένα σώμα, ένας νόμος, μια ψυχή και να δοθούν στη νέα γενιά για να ξέρει τι της γίνεται, πώς βαδίζει, τι να λέει και κυρίως τι να μη λέει. Τα Ολοκαυτώματα που αναγνωρίζει η Βουλή πρέπει να δημοσιευτούν αναλυτικά, κάπου διάβασα ότι είναι αρκετούτσικα.
Γιατί στο εξής, κι αφού ο νόμος ψηφιστεί στη Βουλή (κι έχει προ πολλού ψηφιστεί στις καρδιές μας, εννοείται), ενδέχεται να κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσά μας διάφορα αθώα και άσχετα όντα που δεν ξέρουν κάποιο Ολοκαύτωμα και μπορεί να την πατήσουν είτε σε εξετάσεις πανελλήνιες, ΑΣΕΠ, είτε σε πρόταση γάμου, είτε σε βιογραφικό, είτε οπουδήποτε. Να υποχρεωθούν οι εφημερίδες να δημοσιεύσουν όλα τα Ολοκαυτώματα σε συνέχειες, επ' αμοιβή φυσικά (να βγάλουν κάτι κι αυτές από την ελληνική Βουλή, που μάλλον καλύτερα πορεύεται από τα ΜΜΕ) κι όταν με το καλό τελειώσουν με τα Ολοκαυτώματα, να δημοσιεύσουν τους επόμενους νόμους που θα ψηφίσει ελπίζουμε η ελληνική Βουλή, αφού πρώτα έχουν ψηφιστεί στις καρδιές μας.
Δηλαδή δεν κατάλαβα γιατί η Βουλή πρέπει να νομοθετεί μόνο για τα Ολοκαυτώματα κι όχι για κάθε ιστορικό θέμα απ' αυτά που μας κάνουν να τσακωνόμαστε στα κυριακάτικα τραπέζια μας και στις βραδινές εξόδους και να χαλάμε τις καρδιές μας. Ας πούμε για το αν οι δικοί μας πρόγονοι επινόησαν το αλφάβητο (μερικοί λένε ότι το σκέφτηκαν πρώτοι οι Φοίνικες, αν είναι δυνατόν, τι λόμπι έχουν πια αυτοί οι τύποι κι έχουν περάσει τέτοιες απόψεις;), αν εφηύραν τον τροχό, αν ο Ναπολέων ήταν Ελληνας, αν η ελληνική γλώσσα είναι η πιο πλούσια του κόσμου, αν μπορεί να συνεννοηθεί απευθείας με τα κομπιούτερ κι ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με τη θαυμάσια ελληνική ράτσα. Είπα ράτσα και το θυμήθηκα, το νομοσχέδιο είναι αντιρατσιστικό. Αρα δεν λέμε ράτσα, λέμε αντιράτσα.
