Του Τάσου Τσατάλη
Δώσε ίντριγκα, αλλά πολλές φορές και μιζέρια στον ΑΕΚτζή, και πάρε του την ψυχή… Χαμός από τα χαράματα της Τρίτης στο διαδίκτυο, με το περιεχόμενο διαλόγων που ακούστηκαν στην εκπομπή «Δίκη» του Σκάι. Κάποιος μιλάει με κάποιον «παράγοντα μεγάλης ΠΑΕ» και του λέει πως όταν πάρει την ΑΕΚ, «να τον αφήνουν καμιά φορά…».
Μετά «παράγοντας μεγάλης ΠΑΕ» μιλάει με κάποιον άλλον για κάποιον «Αργύρη», που θα έπαιρνε την ΑΕΚ «αν ήταν ΑΕΚτζής» και προφανώς αν δεν χρώσταγε 50 εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό ερμηνεύτηκε σαν «παζάρεμα» της ΠΑΕ για να γίνει «δορυφόρος». Και αμέσως όλοι οι διαδικτυακοί «ντετέκτιβ» του μικρόκοσμου της «Ενωσης» άρχισαν να ψάχνουν ποιος παζάρευε την «παραρτηματοποίηση» του «Δικέφαλου». «Κατηγορώ», καταγγελίες, αφορισμοί… Γνωστά χαρακτηριστικά της ζωής της ΑΕΚ όλα αυτά, μέχρι πολύ πρόσφατα.
Οχι πως οι διάλογοι δεν έχουν ενδιαφέρον και δεν συνδέονται ενδεχόμενα με γεγονότα και πρόσωπα που μπλέχτηκαν σε κάποιο βαθμό με την ΑΕΚ εκείνη την περίοδο. Οπως επίσης ενδιαφέρον έχει και το αν υπήρχε πρόθεση της άλλης «μεγάλης ΠΑΕ» να βοηθήσει κάποιον να μπει στην «Ενωση»… Αρκεί να τα βλέπει, όμως, κανείς ψύχραιμα και με γνώση της τότε κατάστασης. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πλευρά της ΑΕΚ.
Τον Μάιο του 2012, που χρονολογούνται οι διάλογοι, η ΠΑΕ πνιγμένη στα χρέη και χωρίς αδειοδότηση για Ευρώπη και λίγο μετά ούτε για Ελλάδα, είχε πρόεδρο τον Δημητρέλο, πριν υπάρξει η εξέλιξη με την ενεργοποίηση του Μαύρου.
Ο μόνος «εν δυνάμει» επενδυτής που εμφανίστηκε από τον Γενάρη του 2012 ήταν… ο Βασίλης Ξενιάδης, που στο πρώτο επίσημο ραντεβού με τον ακόμη τότε πρόεδρο της ΠΑΕ Σταύρο Αδαμίδη, τον οποίο συνόδευε ο Χάρης Οικονομόπουλος, εμφανίστηκε μαζί με τον… Αργύρη Σαλιαρέλη! Αυτό αρκούσε για να ξεσηκωθεί το σύμπαν. Στη συνέχεια έδωσαν συνέντευξη σε ιστοσελίδα μαζί ο Ξενιάδης και ο Σαλιαρέλης, στην οποία εξηγούσαν πόσο εχθρικές σχέσεις είχαν με τον Βαγγέλη Μαρινάκη…
Ο Ξενιάδης επανεμφανιζόταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, υποσχόταν μετρητά και συμμετοχή σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και στη συνέχεια εξαφανιζόταν. Τελευταίο «κρούσμα», όταν μεσούσης της σεζόν του υποβιβασμού εμφανίστηκε για να υποσχεθεί 300 χιλιάδες ευρώ «δώρο» στους παίκτες, που ποτέ δεν τα έδωσε.
Ο Δημητρέλος, που είχε γίνει πρόεδρος της ΠΑΕ από τον Μάρτιο του 2012, εξέφρασε ενδιαφέρον να μπει στην εταιρεία και είχε επαφές. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως αν κάποιος από αυτούς μιλούσε παράλληλα με άλλη «μεγάλη ΠΑΕ» για τις προθέσεις του να μπει στην ΑΕΚ, ο Δημητρέλος μπορούσε να το γνωρίζει.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι τον Μάιο του 2012, που χρονολογούνται και οι διάλογοι που ακούστηκαν, έγινε μια συνάντηση του Δημητρέλου, που τον συνόδευε ο Χατζηχρήστος(!), με υποψήφιο επενδυτή σε… ταβέρνα της Νέας Φιλαδέλφειας. Μέρα μεσημέρι.
Επεσε «καρφωτή», εμφανίστηκαν δημοσιογράφοι και αποκαλύφθηκε ότι ο υποψήφιος επενδυτής του Μαΐου του 2012 ήταν ο ίδιος του Ιανουαρίου. Δηλαδή, ο απίθανος Βασίλης Ξενιάδης! «Μιλάμε με όλους. Δεν έχουμε άλλο περιθώριο», ήταν η αμήχανη αντίδραση του Δημητρέλου τότε.
Πάντως, για να λέμε την αλήθεια, πιο σοβαρό θέμα και γνωστό μάλιστα, με… άρωμα «παραρτηματοποίησης» της ΑΕΚ, πρόκυψε μέσα στη σεζόν του υποβιβασμού. Πρακτικά με την κουβέντα που είχε ανοίξει με πρωτοβουλία του Λίνεν και έναν μάνατζερ που ήταν κοντά του, για δανεισμό του Φετφατζίδη από τον Ολυμπιακό. Θέμα που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι θα άνοιγε, αν δεν γνώριζαν ότι υπήρχε ενδεχόμενο ανταπόκρισης από την άλλη πλευρά.
Συνοδευμένο με τη θεωρία που έπαιζε πολύ στους τότε διοικητικούς κύκλους, ότι «δεν θα αφήσει ο Μαρινάκης να πέσουμε, γιατί δεν συμφέρει να μην είναι η ΑΕΚ στην Σούπερ Λίγκα», το ζήτημα είχε δημιουργήσει πολλές υποψίες. Υπήρξαν όμως σκληρές αντιδράσεις, κυρίως με δημοσιεύματα, και δεν δόθηκε καμιά συνέχεια. Οσο για τον Λίνεν, έμεινε με την απορία που εξέφρασε τότε σε συνέντευξη Τύπου: «Μα γιατί είναι κακό να πάρουμε δανεικό τον Φετφατζίδη, αν μπορούμε;».
