Του Πέτρου Μανταίου

Πρόκειται για «παθητικό» από την υπερφορολόγηση των μνημονιακών χρόνων, αλλά η υπερφορολόγηση, ως λέξη… υπερμεγέθης, δεν χωρούσε στον τίτλο! Εδώ που τα λέμε, παντού δεν χωράει∙ τώρα πια ούτε στις τσέπες μας, που άδειασαν εντελώς∙ τουλάχιστον αυτές των συνήθως φορολογουμένων. Γι’ αυτό και στην κυβέρνηση το συζητάνε, «ακαδημαϊκά» («Τι θα λέγατε παιδιά…») για κάποιες φοροελαφρύνσεις. Που ο πρωθυπουργός «εξήγγειλε αόριστα», «για το μέλλον» στα εγκαίνια της ΔΕΘ («Εφ.Συν.», 8/9), τονίζοντας, για την υπερφορολόγηση, ότι «πρέπει επιτέλους να τελειώσει».

Επρεπε να προσθέσει –όχι ως ευφυής, αλλά επειδή το γνωρίζει, όπως το γνωρίζουν οι πάντες– πως η υπερφορολόγηση πρέπει επιτέλους να τελειώσει, προτού… τελειώσει, όχι μόνο τους φορολογουμένους που, βεβαιωμένα πλέον, δεν διαθέτουν τη φοροδοτική δυνατότητα των προ μνημονίων χρόνων, αλλά προτού τελειώσει η ίδια η εθνική (μας) οικονομία, που ένας από τους βασικούς… υπονομευτές της, τώρα πια με στοιχεία που βεβαιώνει η Κομισιόν, είναι η υπερφορολόγηση. Αρχής γενομένης από την υπερφορολόγηση των ακινήτων, που τώρα ψάχνουν, ποια έχουν ηλεκτρικό και ποια δεν έχουν, μήπως και προχωρήσουν σε κάποιες φοροελαφρύνσεις, που κάτι τρέχει στα… ρομάνικα∙ όπως και με το πετρέλαιο θέρμανσης, που θα το… ελαφρύνουν, είπε ο πρωθυπουργός, κατά 30%, αφού πέρσι η διαβόητη «εξίσωση» έστειλε στο διάολο την οικονομία και μόλυνε το περιβάλλον!

Διά ταύτα το «παθητικό» -χάσιμο δηλαδή, απώλεια προσδοκωμένων εσόδων από την υπερφορολόγηση- του σημερινού τίτλου. Το οποίο χάσιμο και τις εξ αυτού παρενέργειες, τουλάχιστον με την υπερφορολόγηση επί ακινήτων, αποδεικνύει έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύεται («Καθημερινή», 7/9), υπό τον εύγλωττο τίτλο: «Τα υπέρογκα βάρη στα ακίνητα πλήττουν την ανάκαμψη». Προς… τιμήν μας, διαθέτουμε «πλέον την πέμπτη υψηλότερη φορολογία ακινήτων στην Ε.Ε.», «σε συγκυρία όπου η απόδοση της περιουσίας συνεχώς μειώνεται». Εξ ου και τα «κόκκινα» δάνεια. Οταν κάποιοι δεν… κοκκινίζουν από ντροπή.