Μια από τις σπάνιες περιπτώσεις δημιουργών κόμικς είναι ο Κώστας Μανιατόπουλος. Γαλουχημένος καλλιτεχνικά στην παρέα της Βαβέλ από τη δεκαετία του ’90, εδώ και περίπου είκοσι χρόνια γράφει σενάρια, σχεδιάζει, αυτοεκδίδει και διανέμει τα κόμικς του μοναχικά, συχνά φωτοτυπημένα, σε μικρό αριθμό αντιτύπων, με συνέπεια και μεθοδικότητα. Μέχρι σήμερα πρέπει να έχει δημιουργήσει περισσότερα από 200 άλμπουμ, άλλα μικρά, άλλα μεγαλύτερα, όλα με το μοναδικό, μαύρο, μελαγχολικό αλλά και υπόγεια χιουμοριστικό στιλ του. Η πιο πρόσφατη δουλειά του είναι το δεύτερο τεύχος του Hommeless (εκδ. Στο Περιθώριο), εξ ολοκλήρου έγχρωμο και σχεδιασμένο με το ιδιαίτερο, πλούσιο εικαστικό στιλ του και τα ευφυή λογοπαίγνιά του. Αλλωστε, ο Μανιατόπουλος είναι λάτρης των εσκεμμένων γλωσσικών συγχύσεων μεταξύ των λέξεων, των εννοιών τους και της ορθογραφίας τους (εξ ου και το Hommeless με τα δύο «m»). Στο νέο άλμπουμ του ο «φόβος» γίνεται «faux boss», η «λογοτεχνία» καταλήγει στα σκουπίδια ως «litterature» και μια κούπα με καφέ εκλιπαρεί «Don’t shoot, I’m a cup»…