Ο εισηγητής Χριστόφορος Κοσμίδης προτείνει να αναιρεθεί η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που έχει δικαιώσει τις καθαρίστριες. Πρόκειται να εισηγηθεί υπέρ του δημοσίου και κατά των 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών στο Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με αίτημα να γίνει δεκτή η αίτηση του υπουργείου Οικονομικών.

Αν η εισήγηση γίνει δεκτή, τότε πιθανόν να αποτελέσει και νομολογιακή αξία για άλλες υποθέσεις που αφορούν στην κατάργηση οργανικών θέσεων στο δημόσιο. Ο Αρεοπαγίτης θεωρεί απολύτως συνταγματική αυτή τη διαδικασία, όταν την επιβάλλεται από το δημόσιο συμφέρον και την οικονομική κρίση.

Ο κ. Κοσμίδης θεωρεί ότι το Πρωτοδικείο υπερέβη τη δικαιοδοσία του, επειδή σύμφωνα με τον ίδιο οι καθαρίστριες δεν έχουν απολυθεί, με την έννοια ότι η κατάργηση των θέσεων και η περιαγωγή των καθαριστριών σε διαθεσιμότητα δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής σύμβασης, αλλά «αποτελεί αυτοδίκαιη απόλυση υπό την αναβλητική αίρεση της μη μετατάξεως ή μετακινήσεως αυτών σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου τομέα κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητας».

Θα επισημάνει, επίσης, πως η κατάργηση των οργανικών θέσεων αφορούσε το σύνολο του κλάδου των καθαριστριών και «έγινε κατά νομοθετική  εξουσιοδότηση, ως προσπάθεια ορθολογικής συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα κατά την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016». Θεωρεί δε πως η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών η καθαριότητα να ανατεθεί την καθαριότητα σε ιδιωτικά συνεργεία «ανάγεται στο πεδίο κυριαρχικής δράσης της δημόσιας διοίκησης και αποβλέπει στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού».

Ο Αρεοπαγίτης θέτει και το θέμα της κατάργησης οργανικών θέσεων και θεωρεί ότι η Πολιτεία έχει την ευχέρεια να τις καταργεί κυρίως όταν το προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου δεν καλύπτεται από τη συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας. Επιπλέον λόγος βέβαια είναι -κατά τον δικαστή- η οικονομική συγκυρία που περιορίζει τις κοινωνικές παροχές και επιβάλλει τη συρρίκνωση του κράτους ως επιχειρηματία ή  εργοδότη, οδηγώντας σε περικοπή θέσεων εργασίας.

Συμπερασματικά, ο Αρεοπαγίτης θεωρεί ότι η κατάργηση θέσεων εργασίας με συνακόλουθη διαθεσιμότητα είναι νόμιμη αν:

• η κατάργηση των θέσεων επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος

• γίνεται με κριτήρια σύμφωνα με την ορθολογική οργάνωση

• η επιλογή του προσωπικού που τίθεται σε διαθεσιμότητα γίνεται με κριτήρια αντικειμενικά και με τρόπο που ελαχιστοποιεί τις δυσμενείς συνέπειες από τη διαθεσιμότητα ή την ενδεχόμενη απόλυσή του εάν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης σε άλλη θέση.

efsyn.gr